The Development of Health Status Assessment Based on the Cultural Model for Transcultural Clients
Keywords:
Health status assessment based on cultural model, Transcultural clientsAbstract
This descriptive research using the Delphi technique aimed to study the key components and sub-elements of health status assessment based on the cultural model for transcultural clients. The Delphi technique was utilized with 18 experts comprising nursing administration specialists, institutional education specialists in higher education or research in transcultural nursing, and transcultural nursing practice specialists. The research instruments included the semi-structured open-ended interview form with open-ended questions and the first and second edition opinion questionnaires on health status assessment based on the cultural model for transcultural clients. Data collection was performed three rounds: 1) expert interview (71 days), 2) expert inquiry (55 days), and 3) expert inquiry (30 days). Data were analyzed by means of content analysis, median statistics, and interquartile range.
The research results revealed that health status assessment based on the cultural model for transcultural clients consisted of four key components and nineteen sub-elements. The first component was personal’s factors containing six sub-elements. The lifestyle behavior was the second one containing five sub-elements. Another one was health care which included five sub-elements. The last was the environment component with three sub-elements. All sub-elements are important to the greatest extent possible in assessing the transcultural health status of the clients.
This research suggests that registered nurses should adopt the health status assessment based on the cultural model for transcultural clients in order to be able to provide the holistic assessment to the service clients which will result in more efficient nursing services.
References
กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. (2561). ผลการดำเนินงานตามนโยบายสุขภาพและกลยุทธ์ของกระทรวงสาธารณสุข ปีงบประมาณ 2561. สืบค้นจาก http://www.nso.go.th/sites/2014/Pages/News/2561/N24-10-61.aspx
ชฎารัตน์ ครุตศุทธิพิพัฒน์, และสุวิณี วิวัฒน์วานิช. (2560). ตัวชี้วัดผลลัพธ์การพยาบาลข้ามวัฒนธรรม. วารสารพยาบาลศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 29(3), 19–29.
ชลธิชา แก้วอนุชิต, ขวัญศิริ ทองพูน, และอัมมันดา ไชยกาญจน์. (2557). ก้าวสู่การปฏิรูปสาธารณสุขมูลฐานในศตวรรษที่ 21. วารสารสาธารณสุขมหาวิทยาลัยบูรพา, 9(2), 108–120.
ปราณีต ส่องวัฒนา. (2557). การวิจัยทางการพยาบาลข้ามวัฒนธรรม: แนวคิดและประเด็นวิจัย. วารสารสภาการพยาบาล, 29(4), 5–21.
พัชรินทร์ สิรสุนทร. (2559). วัฒนธรรมกับสุขภาพ. ใน เอกสารประกอบการบรรยายให้แก่นิสิตปริญญาตรี คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. สืบค้นจาก http://www.socsci.nu.ac.th/th/wp-content/uploads/2015/09/CultureAndHealth.pdf
ลัดดาวัลย์ พุทธรักษา, อารีรัตน์ ขำอยู่, และจิณห์จุฑา ชัยเสนา ดาลลาส. (2560). การพัฒนาเกณฑ์และมาตรฐานบริการพยาบาลข้ามวัฒนธรรม. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 27(1), 168–184.
วีรนุช วิบูลย์พันธ์. (2552). สมรรถนะการพยาบาลข้ามวัฒนธรรมของพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลเอกชน. วารสารพยาบาลศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 21(3), 29–43.
สุดศิริ หิรัญชุณหะ, หทัยรัตน์ แสงจันทร์, ประณีต ส่งวัฒนา, และวงจันทร์ เพชรพิเชฐเชียร. (2550). สมรรถนะทางวัฒนธรรมทางการพยาบาล: องค์ความรู้สู่การปฏิบัติ. วารสารสภาการพยาบาล, 22(1), 9–27.
อรนันท์ หาญยุทธ. (2557). กระบวนการพยาบาลและการนำไปใช้. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(3), 137–143.
Anderson, N. L. R., Boyle, J. S., Davidhizar, R. E., Giger, J. N., McFarland, M. R., Papadopoulos, I., … Wehbe-Alamah, H. (2010). Chapter 7: Cultural health assessment. Journal of Transcultural Nursing, 21(Suppl. 1), 307–336. doi:10.1177/1043659610377208
Campinha-Bacote, J. (2002). The process of cultural competence in the delivery of healthcare services:
A model of care. Journal of Transcultural Nursing, 13(3), 181–184. doi:10.1177/10459602013003003
Dudas, K. I. (2012). Cultural competence: An evolutionary concept analysis. Nursing Education Perspectives, 33(5), 317–321. doi:10.5480/1536-5026-33.5.317
Fujiwara, Y. (2008). Culturally congruent care: A concept analysis. Journal of Japan Academy of Midwifery, 22(1), 7–16. doi:10.3418/jjam.22.7
Giger, J. N., & Davidhizar, R. E. (2008). Transcultural nursing: Assessment & intervention (4th ed.). St. Louis: Mosby.
Higginbottom, G. M., Richter, M. S., Mogale, R. S., Ortiz, L., Young, S., & Mollel, O. (2011). Identification of nursing assessment model/tools validated in clinical practice for use with diverse ethno-cultural groups: An integrative review of the literature. BMC Nursing, 10(1), 16. doi:10.1186/1472-6955-10-16
Leininger, M., & McFarland, M. (2002). Transcultural nursing: Concepts, theories research & practice (3rd ed.). Albany, NY: McGraw Hill.
Liamputtong, P. (2009). Qualitative research methods (3rd ed.). Melbourne: Oxford University Press.
Linstone, H. A., & Turoff, M. (1975). The Delphi method: Techniques and applications. Boston, MA: Addison-Wesley.
Moorhead, S., Johnson, M., Maas, M., & Swanson, E. (2012). Nursing outcomes classification (5th ed.). St. Louis: Mosby.
Ngo, H. V. (2008). Cultural competence: A guide to organizational change. Calgary, AB: Citizenship and
Immigration Canada.
Potter, P. A., Perry, A. G., Stockert, P. A., & Hall, A. (2017). Fundamental of nursing (9th ed.). St. Louis: Mosby.
Schim, S. M., & Doorenbos, A. Z. (2010). A three-dimensional model of cultural congruence: Framework for intervention. Journal of Social Work in End-of-Life & Palliative Care, 6(3–4), 256–270. doi:10.1080/15524256.2010.529023
Songwathana, P., & Siriphan, S. (2015). Thai nurses’ cultural competency in caring for clients living in a
multicultural setting. Pacific Rim International Journal of Nursing Research, 19(1), 19–31.
Weber, J. R. (2014). Nurses’ handbook of health assessment (8th ed.). China: Lippincott Williams & Wilkins.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
เนื้อความ ข้อมูล และรายการอ้างอิงที่ผู้เขียนใช้ในการเขียนบทความเพื่อลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียน คณะผู้จัดทำวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยหรือร่วมรับผิดชอบ
บทความที่ได้รับการลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี หากหน่วยงานหรือบุคคลใดต้องการนำส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของบทความไปเผยแพร่ต่อเพื่อวัตถุประสงค์ใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตจากบรรณาธิการวารสารก่อน
