Social Network Development for the Elderly Care
Keywords:
Elderly people, Service providers, Social network, Elderly careAbstract
This action research aimed to develop and evaluate the social network development for the elderly care. The participants consisted of 150 elderly people and 45 service providers in Chonburi, Chachoengsao, Sa Kaeo, Chanthaburi, and Trat Provinces. The research instruments were composed of the guideline for focus group discussion, the general information interview form for elderly people, the self-worth interview form for elderly people with reliability of .79, the health behavior interview form for elderly people with reliability of .72, the general information interview form for service provider, the self-worth interview form for service provider with reliability of .96, and the empowerment interview form for service provider with reliability of .90. The implementation and data collection were conducted from September, 2017 to August, 2019. Data were analyzed using frequency, percentage, mean, standard deviation, paired t-test, and content analysis.
The research results revealed that 1) the main social network for the elderly care in all study areas was district health promoting hospital, village health volunteer, local government organization, elderly club, and community leaders. The health promotion activities for elderly people covered physical, mental, and social and spiritual aspects; 2) the results of the social network development for the elderly care using the process of empowerment, social support, and building participation causing the sharing of knowledge, opinions, and experiences which resulting in getting the suitable guidelines for operating social network for the elderly care; and 3) after the development, elderly people had statistically significantly higher mean scores of self-worth and health behaviors than those of before the development (t = 70.083, p < .001 and t = 75.330, p < .001, respectively) and service providers had statistically significantly higher mean scores of self-worth and empowerment than those of before the development (t = 10.019, p < .001 and t = 13.813, p < .001, respectively).
This research suggests that the elderly care agencies should monitor and promote the linkage of social network for the elderly care in order to enhance the continuity of cooperation of the elderly care.
References
กมลทิพย์ ทิพย์สังวาลย์, นิธิพงศ์ ศรีเบญจมาศ, และประจวบ แหลมหลัก. (2561). ผลโปรแกรมการพัฒนา
สมรรถนะอาสาสมัครดูแลผู้สูงอายุในชุมชน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 12(1), 275–291.
กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย. (2560). สถิติผู้สูงอายุของประเทศไทย 77 จังหวัด ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2560. สืบค้นจาก http://www.dop.go.th/download/knowledge/th1533055363-125_1.pdf
กัตติกา ธนะขว้าง, จินตนา รัตนวิฑูรย์, และจามจุรีย์ ทนุรัตน์. (2554). การพัฒนาเครือข่ายเพื่อนช่วยเพื่อน
และศักยภาพในการดูแลตนเองเพื่อการสูงวัยอย่างมีสุขภาวะของผู้สูงอายุในชุมชน. วารสารวิจัย
ระบบสาธารณสุข, 5(3), 381–391.
กุนนที พุ่มสงวน. (2557). การสร้างเสริมพลังอำนาจทางสุขภาพ: บทบาทที่สำคัญของพยาบาล. วารสาร
พยาบาลทหารบก, 15(3), 86–90.
กุลวดี โรจน์ไพศาลกิจ. (2561). สถานการณ์ด้านประชากรผู้สูงอายุของจังหวัดฉะเชิงเทราระหว่าง ปี พ.ศ.
–2559. วารสารสุขศึกษา, 41(1), 154–170.
กุลวดี โรจน์ไพศาลกิจ, และยุวดี รอดจากภัย. (2561). สุขภาวะผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในเขตเมืองและเขตชนบทของประเทศไทย. วารสารสาธารณสุขมหาวิทยาลัยบูรพา, 13(1), 113–127.
กุลวดี โรจน์ไพศาลกิจ, และวรากร เกรียงไกรศักดา. (2560). การพัฒนาแนวทางการดำเนินงานของชุมชนใน
การพัฒนาสุขภาวะผู้สูงอายุ. วารสารสมาคมนักวิจัย, 22(1), 81–97.
ชนิดา เตชะปัน, สิวลี รัตนปัญญา, และสามารถ ใจเตี้ย. (2562). การเสริมสร้างพลังอำนาจในการดำเนินงาน
ด้านสุขศึกษาชุมชนของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน เทศบาลตำบลป่าไผ่ อำเภอสันทราย
จังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเซีย, 9(1), 17–24.
นิภาพรรณ อธิคมานนท์. (2554). ผลของโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุในชมรมผู้สูงอายุอำเภอ
บางปะหัน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
ปิยนุช ภิญโย, กิตติภูมิ ภิญโย, สายสุดา จันหัวนา, วชิรศักดิ์ อภิพัฒฐ์กานต์, ธรณิศ สายวัฒน์, และอมรรัตน์
อัครเศรษสกุล. (2560). ประสิทธิผลของโปรแกรมเสริมสร้างความสามารถแห่งตนต่อความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมการดูแลของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านในการดูแลผู้สูงอายุระยะยาวในชุมชน จังหวัดขอนแก่น. วารสารพยาบาลสงขลานครินทร์, 37(3), 109–120.
พภัสสรณ์ วรภัทร์ถิระกุล. (2561). ปัญหาแรงงาน: เมื่อประเทศไทยเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุอย่างสมบูรณ์. สืบค้นจาก https://www.western.ac.th/media/attachments/2017/12/06/7-.pdf
พลัฐวัษ วงษ์พิริยชัย, ชมภูนุช หุ่นนาค, ศิริพร แย้มนิล, และประภาส ปิ่นตบแต่ง. (2562). รูปแบบการอภิบาลในการจัดการทรัพยากรป่าชายเลน. วารสารสหศาสตร์, 19(1), 30–49.
ไพบูลย์ พงษ์แสงพันธ์, และยุวดี รอดจากภัย. (2557). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุในภาคตะวันออกของประเทศไทย. วารสารสาธารณสุขมหาวิทยาลัยบูรพา, 9(2), 13–20.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2560). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย ประจำปี 2560. สืบค้นจาก https://thaitgri.org/?p=38607
วิภา เพ็งเสงี่ยม, พัชราภัณฑ์ ไชยสังข์, และปัญจภรณ์ ยะเกษม. (2558). ผลของโปรแกรมการเสริมสร้างพลัง
อำนาจต่อการรับรู้พลังอำนาจและการปฏิบัติการดูแลผู้สูงอายุภาวะสมองเสื่อมของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 8(1), 152–165.
ศศิพัฒน์ ยอดเพชร. (2559). ‘ผู้ดูแล’ ผู้สูงอายุในครอบครัว. สืบค้นจาก
http://thammapakorn.dop.go.th/wp-content/uploads/2016/02/A7.pdf
ศิลปสวย ระวีแสงสูรย์. (2559). แนวทางการพัฒนาคุณภาพการดูแลผู้สูงอายุของกรุงเทพมหานคร เพื่อ
รองรับสังคมผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร.
Aksoydan, E., Aytar, A., Blazeviciene, A., van Bruchem-Visser, R. L., Vaskelyte, A., Mattace-Raso, F.,
… Kiziltan, G. (2019). Is training for informal caregivers and their older persons helpful? A
systematic review. Archives of Gerontology and Geriatrics, 83, 66–74.
doi:10.1016/j.archger.2019.02.006
Burt, R. S. (2000). The network structure of social capital. Research in Organizational Behavior, 22,
–423. doi:10.1016/S0191-3085(00)22009-1
Charles, L., Brémault-Phillips, S., Parmar, J., Johnson, M., & Sacrey, L. A. (2017). Understanding how to support family caregivers of seniors with complex needs. Canadian Geriatrics Journal, 20(2), 75–84. doi:10.5770/cgj.20.252
Ebrahimi, B., Hosseini, M., & Rashedi, V. (2018). The relationship between social support and death anxiety among the elderly. Elderly Health Journal, 4(2), 37–42. Retrieved from
Goldzweig, G., Baider, L., Andritsch, E., & Rottenberg, Y. (2016). Hope and social support in elderly
patients with cancer and their partners: An actor-partner interdependence model. Future
Oncology, 12(24), 2801–2809. doi:10.2217/fon-2016-0267
House, J. S. (1981). Work stress and social support. Reading, MA: Addison-Wesley.
Khavinson, V., Popovich, I., & Mikhailova, O. (2020). Towards realization of longer life. Acta Bio-
medica, 91(3), e2020054. doi:10.23750/abm.v91i3.10079
Kuhirunyaratn, P., Pongpanich, S., Somrongthong, R., Love, E. J., & Chapman, R. S. (2007). Social
support among elderly in Khon Kean Province, Thailand. The Southeast Asian Journal of
Tropical Medicine and Public Health, 38(5), 936–946. Retrieved from
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18041315/
Lee, W. J., Kim, H. G., Kim, H., Yoo, S. R., Jang, S. E., & Oh, M. K. (2017). Tangible social support and
cognitive decline in the elderly: The Korean longitudinal study of aging. Korean Journal of
Family Practice, 7(3), 337–341. doi:10.21215/kjfp.2017.7.3.337
Li, H., Ji, Y., & Chen, T. (2014). The roles of different sources of social support on emotional well-being among Chinese elderly. PLoS One, 9(3), e90051. doi:10.1371/journal.pone.0090051
Marcelino, I., Laza, R., & Pereira, A. (2016). SSN: Senior social network for improving quality of life.
International Journal of Distributed Sensor Networks, 12(7), 2150734–2150734.
doi:10.1177/155014772150734
Minkler, M., Wallerstein, N., & Wilson, N. (1990). Improving health through community organization and community building. In K. Glanz, B. K. Rimer, & K. Viswanath (Eds.), Health behavior and health education: Theory, research, and practice (pp. 287–312). San Francisco, CA: Jossey-Bass.
Morelli, N., Barello, S., Mayan, M., & Graffigna, G. (2019). Supporting family caregiver engagement in the care of old persons living in hard to reach communities: A scoping review. Health and Social Care in the Community, 27(6), 1363–1374. doi:10.1111/hsc.12826
Najafi, M., & Baseri, A. (2018). Relationship of perceived social support and self-actualization with life expectancy in the elderly in Tehran. Journal of Education and Community Health, 4(4), 56–64.
doi:10.21859/jech.4.4.56
Rath, T., & Panigrahi, D. (2017). Instrumental social support for the rural elderly: Study of a rural block of a costal district of Odisha. International Journal of Community Medicine and Public Health, 4(7), 2320–2326. doi:10.18203/2394-6040.ijcmph20172818
Sahin, D. S., Özer, Ö., & Yanardag, M. Z. (2019). Perceived social support, quality of life and satisfaction with life in elderly people. Educational Gerontology, 45(1), 69–77.
doi:10.1080/03601277.2019.1585065
Wallerstein, N., & Bernstein, E. (1988). Empowerment education: Freire’s idea adapted to health
education. Health Education Quarterly, 15(4), 379–394. doi:10.1177/109019818801500402
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 JOURNAL OF PHRAPOKKLAO NURSING COLLEGE
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อความ ข้อมูล และรายการอ้างอิงที่ผู้เขียนใช้ในการเขียนบทความเพื่อลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียน คณะผู้จัดทำวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยหรือร่วมรับผิดชอบ
บทความที่ได้รับการลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี หากหน่วยงานหรือบุคคลใดต้องการนำส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของบทความไปเผยแพร่ต่อเพื่อวัตถุประสงค์ใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตจากบรรณาธิการวารสารก่อน
