The Preparation for Active Aging among Pre-aging Population
Keywords:
Active aging, Preparation, Pre-aging populationAbstract
Thailand will become a complete aged society in the next coming year. Therefore, the preparation for active aging among pre-aging population is necessary for supporting a complete aged society in recent year. The World Health Organization determines active aging according to the three dimensions of aging’s competencies, including health dimension, participation dimension, and security dimension. Factors affecting the preparation for active aging consist of physical factors, intellectual factors, environmental factors, emotional factor, and motivation and personality factors. In addition, the level of active aging preparation among pre-aging population is composed of three-level, including individual level, family level, and community level. In case of all pre-aging population receive the appropriate preparation for active aging, this will make them confident for entering into old age and result in happiness, good quality of life, and reduce dependence.
References
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2562). นโยบายการกำกับดูแลองค์การที่ดี. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.
นงเยาว์ มีเทียน, และอภิญญา วงศ์พิริยโยธา. (2561). ปัจจัยทำนายพฤฒพลังในผู้ใหญ่วัยกลางคนเขตกึ่งเมือง. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 36(2), 123–131.
บรรลุ ศิริพานิช. (2550). คู่มือผู้สูงอายุ: ฉบับเตรียมตัวก่อนสูงอายุ (เตรียมตัวก่อนเกษียณการงาน). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์หมอชาวบ้าน.
ภัทรพรรณ ทำดี. (2560). ตัวตน สังคม วัฒนธรรม: เงื่อนไขสู่การสูงวัยอย่างมีศักยภาพของผู้สูงอายุในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารสังคมศาสตร์ คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 47(2), 109–131.
วีรศักดิ์ เมืองไพศาล. (บ.ก.). (2561). ประเด็นท้าทายและทางแก้สำหรับการสูงวัยอย่างมีสุขภาพดี. กรุงเทพฯ: สมาคมพฤฒาวิทยาและเวชศาสตร์ผู้สูงอายุไทย.
วีรศักดิ์ เมืองไพศาล. (บ.ก.). (2563). การบูรณาการด้านสุขภาพและสังคมเพื่อการมีอายุยืน. กรุงเทพฯ: สมาคมพฤฒาวิทยาและเวชศาสตร์ผู้สูงอายุไทย.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). ภาวะเศรษฐกิจรายไตรมาสและแนวโน้มเศรษฐกิจไทย ปี 2560. กรุงเทพฯ. ผู้แต่ง.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2560). การสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ. 2560. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
Centers for Disease Control and Prevention. (2009). Improving health literacy for adults: Expert panel report. Atlanta: Department of Health and Human Service.
Downing, J., & Thackrey, D. (1971). Reading readiness. University of London Press.
Selby, P., & Griffiths, A. (1986). A guide to successful aging: Preparing, Coping and Caring. Carnforth, Lancashire: Parthenon Publishing.
Speros, C. I. (2009). More than words: Promoting health literacy in older adults. The Online Journal of Issues in Nursing, 14(3). doi:10.3912
Touhy, T. A., & Jett, K. F. (2012). Geriatric nursing and healthy aging (3rd ed.). St. Louis, MO: Elsevier Mosby.
World Health Organization. (2002). Active ageing: A policy framework. Retrieved from file:///C:/Users/Asus/Downloads/WHO-Active-Ageing-Framework%202002.pdf
World Health Organization. (2005). Active ageing: A policy framework. Geneva: Author.
World Health Organization. (2015). World report on ageing and health 2015. Retrieved from https://www.who.int/ageing/events/world-report-2015-launch/en/
World Health Organization. (2017). Global strategy and action plan on aging and health. Geneva: Author.
World Health Organization. (2018). The Ottawa Charter for Health Promotion. Retrieved from https://www.who.int/healthpromotion/conferences/previous/ottawa/en/
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2020 JOURNAL OF PHRAPOKKLAO NURSING COLLEGE
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อความ ข้อมูล และรายการอ้างอิงที่ผู้เขียนใช้ในการเขียนบทความเพื่อลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียน คณะผู้จัดทำวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยหรือร่วมรับผิดชอบ
บทความที่ได้รับการลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี หากหน่วยงานหรือบุคคลใดต้องการนำส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของบทความไปเผยแพร่ต่อเพื่อวัตถุประสงค์ใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตจากบรรณาธิการวารสารก่อน