The Preparation for Active Aging among Pre-aging Population

Authors

  • Mujjalin Pangsiri Faculty of Science and Technology, Chiang Mai Rajabhat University
  • Civilaiz Wanaratwichit Faculty of Public Health, Naresuan University

Keywords:

Active aging, Preparation, Pre-aging population

Abstract

Thailand will become a complete aged society in the next coming year. Therefore, the preparation for active aging among pre-aging population is necessary for supporting a complete aged society in recent year. The World Health Organization determines active aging according to the three dimensions of aging’s competencies, including health dimension, participation dimension, and security dimension. Factors affecting the preparation for active aging consist of physical factors, intellectual factors, environmental factors, emotional factor, and motivation and personality factors. In addition, the level of active aging preparation among pre-aging population is composed of three-level, including individual level, family level, and community level. In case of all pre-aging population receive the appropriate preparation for active aging, this will make them confident for entering into old age and result in happiness, good quality of life, and reduce dependence.

References

กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2562). นโยบายการกำกับดูแลองค์การที่ดี. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.

นงเยาว์ มีเทียน, และอภิญญา วงศ์พิริยโยธา. (2561). ปัจจัยทำนายพฤฒพลังในผู้ใหญ่วัยกลางคนเขตกึ่งเมือง. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 36(2), 123–131.

บรรลุ ศิริพานิช. (2550). คู่มือผู้สูงอายุ: ฉบับเตรียมตัวก่อนสูงอายุ (เตรียมตัวก่อนเกษียณการงาน). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์หมอชาวบ้าน.

ภัทรพรรณ ทำดี. (2560). ตัวตน สังคม วัฒนธรรม: เงื่อนไขสู่การสูงวัยอย่างมีศักยภาพของผู้สูงอายุในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารสังคมศาสตร์ คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 47(2), 109–131.

วีรศักดิ์ เมืองไพศาล. (บ.ก.). (2561). ประเด็นท้าทายและทางแก้สำหรับการสูงวัยอย่างมีสุขภาพดี. กรุงเทพฯ: สมาคมพฤฒาวิทยาและเวชศาสตร์ผู้สูงอายุไทย.

วีรศักดิ์ เมืองไพศาล. (บ.ก.). (2563). การบูรณาการด้านสุขภาพและสังคมเพื่อการมีอายุยืน. กรุงเทพฯ: สมาคมพฤฒาวิทยาและเวชศาสตร์ผู้สูงอายุไทย.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). ภาวะเศรษฐกิจรายไตรมาสและแนวโน้มเศรษฐกิจไทย ปี 2560. กรุงเทพฯ. ผู้แต่ง.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2560). การสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ. 2560. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สำนักงานสถิติแห่งชาติ.

Centers for Disease Control and Prevention. (2009). Improving health literacy for adults: Expert panel report. Atlanta: Department of Health and Human Service.

Downing, J., & Thackrey, D. (1971). Reading readiness. University of London Press.

Selby, P., & Griffiths, A. (1986). A guide to successful aging: Preparing, Coping and Caring. Carnforth, Lancashire: Parthenon Publishing.

Speros, C. I. (2009). More than words: Promoting health literacy in older adults. The Online Journal of Issues in Nursing, 14(3). doi:10.3912

Touhy, T. A., & Jett, K. F. (2012). Geriatric nursing and healthy aging (3rd ed.). St. Louis, MO: Elsevier Mosby.

World Health Organization. (2002). Active ageing: A policy framework. Retrieved from file:///C:/Users/Asus/Downloads/WHO-Active-Ageing-Framework%202002.pdf

World Health Organization. (2005). Active ageing: A policy framework. Geneva: Author.

World Health Organization. (2015). World report on ageing and health 2015. Retrieved from https://www.who.int/ageing/events/world-report-2015-launch/en/

World Health Organization. (2017). Global strategy and action plan on aging and health. Geneva: Author.

World Health Organization. (2018). The Ottawa Charter for Health Promotion. Retrieved from https://www.who.int/healthpromotion/conferences/previous/ottawa/en/

Downloads

Published

2020-12-29

How to Cite

Pangsiri, M., & Wanaratwichit, C. (2020). The Preparation for Active Aging among Pre-aging Population. Journal of Phrapokklao Nursing College, Chanthaburi, 31(2), 213–223. Retrieved from https://he01.tci-thaijo.org/index.php/pnc/article/view/245399

Issue

Section

Academic Article (บทความวิชาการ)