Effects of Self-regulation Program on Eating Behavior, Exercise Behavior, and Blood Sugar Level among People at High Risk of Diabetes Mellitus
Keywords:
Self-regulation program, Eating behavior, Exercise behavior, Blood sugar level, People at high risk of diabetes mellitusAbstract
This quasi-experimental research aimed to examine the effects of self-regulation program on eating behavior, exercise behavior, and blood sugar level among people at high risk of diabetes mellitus. The samples included 56 people at high risk of diabetes mellitus who lived in Banglamung District, Chonburi Province and were equally divided into the experimental group (n = 28) and the comparison group (n = 28). The research instruments consisted of the self-regulation program, the diabetes knowledge handbook, the self-regulation record form, the demographic interview form, the eating behavior interview form with reliability as .69, the exercise behavior interview form with reliability as .86, and the blood glucose meter. The implementation and data collection were conducted from August to October, 2017. Data were analyzed using frequency, percentage, mean, standard deviation, Chi-square test, paired t-test, and independent t-test.
The research results revealed that 1) after the experiment, the experimental group had statistically significant higher mean scores of eating behavior and exercise behavior than those of before the experiment (t = 2.863, p < .01 and t = 6.483, p < .001, respectively), whereas the experimental group had statistically significant lower mean of blood sugar level than that of before the experiment (t = 4.592, p < .001), and 2) after the experiment, the experimental group had statistically significant higher mean scores of eating behavior and exercise behavior than those of the comparison group (t = 4.500, p < .001 and t = 6.645, p < .001, respectively), whereas the experimental group had statistically significant lower mean of blood sugar level than that of the comparison group (t = 3.791, p < .001).
This research suggests that health care providers should apply the self-regulation program to enhance eating behavior and exercise behavior among people at high risk of diabetes mellitus in order to reduce their blood sugar level.
References
กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. (2556). พฤติกรรมการบริโภคหวาน มัน เค็ม. นนทบุรี: ผู้แต่ง.
กระทรวงสาธารณสุข. (2558). ประชากร 35 ปีขึ้นไป ได้รับการคัดกรอง และเสี่ยงต่อโรคเบาหวาน ปีงบประมาณ พ.ศ. 2558. สืบค้นจาก http://hdcservice.moph.go.th/hdc/reports/report.php?source=formated/ screen_risk.php&cat_id=6966b0664b89805a484d7ac96c6edc48&id=323a75335033c5976566d99f5ad53b33
กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ. (2555). คู่มือสุขภาพสำหรับประชาชน ปรับพฤติกรรมเปลี่ยนสุขภาพคนไทย (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สามเจริญพาณิชย์ (กรุงเทพ).
ชัชลิต รัตรสาร. (2557). การระบาดของโรคเบาหวานและผลกระทบที่มีต่อประเทศไทย. สืบค้นจาก http://www.diabassocthai.org/sites/default/files/briefingbook_38.pdf
บุญใจ ศรีสถิตย์นรากูร. (2553). ระเบียบวิธีการวิจัยทางพยาบาลศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: ยูแอนด์ไอ อินเตอร์ มีเดีย.
ปภัสสร กิตติพีรชล, วรรณิภา อัศวชัยสุวิกรม, และสุวรรณา จันทร์ประเสริฐ. (2555). ผลของโปรแกรมกำกับตนเองต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายแกว่งแขนและระดับน้ำตาลในเลือดของผู้ป่วยเบาหวานในชุมชน. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 20(4), 21–32.
สมาคมโรคเบาหวานแห่งประเทศไทยฯ, สมาคมต่อมไร้ท่อแห่งประเทศไทย, กรมการแพทย์, และสำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ. (2557). แนวทางเวชปฏิบัติสำหรับโรคเบาหวาน พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ: อรุณการพิมพ์.
สารัช สุนทรโยธิน. (2556). กลไกการเกิดโรคเบาหวานชนิดที่ 2. ใน สารัช สุนทรโยธิน, และปฏิณัฐ บูรณะทรัพย์ขจร (บ.ก.), ตำราโรคเบาหวาน (น. 33–38). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดชลบุรี. (2558). ประชากร 35 ปีขึ้นไป ได้รับการคัดกรอง และเสี่ยงต่อโรคเบาหวาน. สืบค้นจาก http://hdc2.cbo.moph.go.th/hdc/reports/report.php?source=formated/screen_risk.php&cat_id=6966b0664b89805a484d7ac96c6edc48&id=323a75335033c5976566d99f5ad53b33
สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค. (2556). แผนงานป้องกัน ควบคุมโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง (เบาหวานและความดันโลหิตสูง). นนทบุรี: ผู้แต่ง.
สุกาญจน์ อยู่คง, มลินี สมภพเจริญ, ธราดล เก่งการพานิช, และทัศนีย์ รวิวรกุล. (2558). ผลของโปรแกรมการกำกับตนเองต่อพฤติกรรมการควบคุมอาหารในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2. ใน เอกสารการประชุมวิชาการสุขศึกษาแห่งชาติ ครั้งที่ 17 เรื่อง บทบาทของประชาชนกับการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพ (น. 272–285), นนทบุรี: กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ.
สุรีพร แสงสุวรรณ, วรรณิภา อัศวชัยสุวิกรม, และพรนภา หอมสินธุ์. (2554). ผลของโปรแกรมการกำกับตนเองด้วยข้อมูลทางคลินิกต่อพฤติกรรมการรับประทานอาหารและระดับน้ำตาลในเลือดของผู้ป่วยเบาหวานที่ไม่สามารถควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 19(3), 54–64.
Alberti, K. G. M. M., Zimmet, P., & Shaw, J. (2007). International Diabetes Federation: A consensus on type 2 diabetes prevention. Diabetic Medicine, 24(5), 451–463. doi:10.1111/j.1464-5491.2007.02157.x
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social of cognitive theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Bock, G., Dalla Man, C., Campioni, M., Chittilapilly, E., Basu, R., Toffolo, G., … & Rizza, R. (2006). Pathogenesis of pre-diabetes: Mechanisms of fasting and postprandial hyperglycemia in people with impaired fasting glucose and/or impaired glucose tolerance. Diabetes, 55(12), 3536–3549. doi:10.2337/db06-0319
International Diabetes Federation. (2015). IDF diabetes atlas 2015 (7th ed.). Retrieved from http://www.diabassocthai.org/sites/default/files/idf_atlas_2015_uk_0.pdf
Little, R. J. A., & Rubin, D. B. (2002). Statistical analysis with missing data (2nd ed.). New York: John Wiley & Sons.
Tavakolizadeh, J., Moghadas, M., & Ashraf, H. (2014). Effect of self-regulation training on management of type 2 diabetes. Iranian Red Crescent Medical Journal, 16(4), e13506. doi:10.5812/ircmj.13506
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2021 JOURNAL OF PHRAPOKKLAO NURSING COLLEGE
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อความ ข้อมูล และรายการอ้างอิงที่ผู้เขียนใช้ในการเขียนบทความเพื่อลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียน คณะผู้จัดทำวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยหรือร่วมรับผิดชอบ
บทความที่ได้รับการลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี หากหน่วยงานหรือบุคคลใดต้องการนำส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของบทความไปเผยแพร่ต่อเพื่อวัตถุประสงค์ใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตจากบรรณาธิการวารสารก่อน
