The Effect of Cognitive-behavioral Group Modification Program on Self-esteem and Depression of Community-dwelling Older Adults

Authors

  • Mukdawan Pholpanich Master, Faculty of Nursing, Burapha University
  • Chanudda Nabkasorn Faculty of Nursing, Burapha University
  • Duangjai Vatanasin Faculty of Nursing, Burapha University

Keywords:

Cognitive-behavioral group modification, Self-esteem, Depression, Older adult

Abstract

This quasi-experimental research aimed to examine the effect of cognitive-behavioral group modification program on self-esteem and depression of community-dwelling older adults. The samples consisted of 24 community-dwelling older adults who lived in the responsibility area for public health service of Klaeng Hospital, Rayong Province and were equally divided into an experimental group (n = 12) and a control group (n = 12). The research instruments comprised the cognitive-behavioral group modification program, the Thai Mental State Examination, a questionnaire of demographic data, the Rosenberg Self-esteem Scale with the reliability of .81, and the Beck Depression Inventory IA with the reliability of .93. The implementation and data collection were conducted from October 1 to December 2, 2016. Statistics used for data analysis included frequency, percentage, mean, standard deviation, independent t-test, and two-way repeated measures ANOVA with multiple comparisons by Bonferroni.

The research results revealed that 1) at post-test and 1-month follow-up period, the experimental group had statistically significant higher mean score of self-esteem than the control group (p < .001); 2) at post-test and 1-month follow-up period, the experimental group had statistically significant lower mean score of depression than the control group (p < .001); and 3) at pre-test, post-test, and 1-month follow-up period, the experimental group had statistically significant different mean scores of self-esteem and depression (p < .001).

This research suggests that health care providers should appropriately apply the principles of cognitive-behavioral group modification for community-dwelling older adults with depression in order to enhance self-esteem and reduce depression among these community-dwelling older adults.

References

กลุ่มฟื้นฟูสมรรถภาพสมอง. (2536). แบบทดสอบสภาพสมองของไทย. สารศิริราช, 45(6), 359-374.

กัญญาณัฐ สุภาพร. (2555). ผลของโปรแกรมการปรับความคิดและพฤติกรรมแบบกลุ่มที่มีต่อภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุในชุมชน (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.

ชนัดดา แนบเกษร. (2549). เอกสารประกอบการสอนเรื่อง พยาธิสรีรวิทยาและเภสัชวิทยาเพื่อการพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวชขั้นสูง. ชลบุรี: ภาควิชาสุขภาพจิตและการพยาบาลจิตเวช คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.

นวพร นาวีสาคร. (2554). ผลของโปรแกรมการบำบัดทางความคิดและพฤติกรรมแบบกลุ่มต่อภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยเอดส์ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.

ปริวัตร ไชยน้อย. (2551). การประเมินผลการรักษาด้วยวิธีกลุ่มบำบัดพฤติกรรมและความคิดในผู้ป่วยซึมเศร้าและความมีคุณค่าในตนเอง. วารสารสวนปรุง, 24(1), 68-76.

พัชราภัณฑ์ ไชยสังข์, สิริกร สุธวัชณัฐชา, ปริมวิชญา อินต๊ะกัน, และสายใจ ลิชนะเธียร. (2556). ปัจจัยทำนายภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุโรคเรื้อรังในเขตเมือง. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 6(1), 27-37.

ภัทราภรณ์ ทุ่งปันคำ. (2551). การทำกลุ่มจิตบำบัดสำหรับบุคลากรทางสุขภาพ. เชียงใหม่: นันทพันธ์พริ้นติ้ง.

มาโนช หล่อตระกูล. (2550). จิตเวชศาสตร์รามาธิบดี (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: บียอนด์ เอ็นเทอร์ไพรซ์.

เยาวลักษณ์ มหาสิทธิวัฒน์. (2529). ความสัมพันธ์ระหว่างความเปลี่ยนแปลงทางกาย จิตสังคม ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง และพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุในเขตอำเภอเมือง จังหวัดสระบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.

ลัดดา แสนสีหา. (2536). ความซึมเศร้าและความคิดอัตโนมัติในทางลบของวัยรุ่นตอนปลาย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

วรัทยา ทัดหล่อ, ภาวนา กีรติยุตวงศ์, ชนัดดา แนบเกษร, และนิภาวรรณ สามารถกิจ. (2555). ปัจจัยทำนายภาวะซึมเศร้าในผู้เป็นเบาหวานชนิดที่ 2 ในเขตชุมชนเมือง จังหวัดชลบุรี. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 20(1), 57-69.

วลัยพร นันท์ศุภวัฒน์. (2552). การพยาบาลผู้สูงอายุ ความท้าทายกับภาวะประชากรสูงอายุ (พิมพ์ครั้งที่ 2). ขอนแก่นการพิมพ์.

สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. (2557). รายงานประชากรรวม. นครปฐม: ผู้แต่ง.

อรพรรณ ทองแตง. (2551). มารู้จักโรคซึมเศร้ากันเถอะ. สืบค้นจาก https://www.Herbalone.net.designet

อรวรรณ แผนคง. (2556). การพยาบาลผู้สูงอายุ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ธนาเพรส.

Antai-Otong, D. (2003). Psychiatric nursing: Biological & behavioral concepts. New York: Thomson Delmar Learning.

Beck, A. T. (1976). Cognitive therapy and the emotional disorders. Oxford: International Universities Press.

Beck, A. T., Rush, A. J., Shaw, B. F., & Emery, G. (1979). Cognitive therapy of depression. New York: The Guilford Press.

Beck, J. S. (1995). Cognitive therapy: Basics and beyond. New York: The Guilford Press.

Gibson, D. E. (1980). Reminiscence self-esteem and self-other satisfaction in adult male alcoholics. Journal of Psychiatric Nursing and Mental Health Services, 18(3), 7-11.

Murphy, S. (2000). Provision of psychotherapy services for older people. Psychiatric Bulletin, 24(5), 181-184.

Rosenberg, M. (1965). Society and the adolescent self-image. Princeton, NJ: Princeton University Press.

Staab, A. S., & Hodges, L. C. (1996). Essential of gerontological nursing: Adaptation to the aging process. Philadelphia: Lippincott William & Wilkins.

Yalom, I. D. (1995). The theory and practice of group psychotherapy (4th ed.). New York: Basic Book.

Downloads

Published

2019-05-30

How to Cite

Pholpanich, M., Nabkasorn, C., & Vatanasin, D. (2019). The Effect of Cognitive-behavioral Group Modification Program on Self-esteem and Depression of Community-dwelling Older Adults. Journal of Phrapokklao Nursing College, Chanthaburi, 30(1), 1–14. Retrieved from https://he01.tci-thaijo.org/index.php/pnc/article/view/175015

Issue

Section

Research Report (รายงานการวิจัย)