ความสัมพันธ์ระหว่างการเตรียมความพร้อมกับพฤติกรรมการดูแลแบบเอื้ออาทร แก่ผู้ป่วยระยะสุดท้ายของพยาบาลจบใหม่

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการเตรียมความพร้อมในการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย กับพฤติกรรมการดูแลแบบเอื้ออาทรแก่ผู้ป่วยระยะสุดท้ายของพยาบาลจบใหม่ กลุ่มตัวอย่างเป็นพยาบาลวิชาชีพจบใหม่ของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัย 1 แห่ง และโรงพยาบาลศูนย์ 5 แห่ง ซึ่งเป็นโรงพยาบาลระดับตติยภูมิในภาคใต้ของประเทศไทย ซึ่งมีอายุงาน 6 เดือนถึง 12 เดือน จำนวน 112 ราย และมีประสบการณ์โดยตรงในการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายอย่างน้อย 1 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วยแบบสอบถามข้อมูลทั่วไป แบบสอบถามการเตรียมความพร้อมในการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย และแบบสอบถามพฤติกรรมการดูแลแบบเอื้ออาทรแก่ผู้ป่วยระยะสุดท้าย ตรวจสอบค่าความเที่ยงโดยใช้สูตรสัมประสิทธิ์อัลฟาของครอนบาด (Cronbach’s Alpha Coefficient) ได้ค่าความเที่ยงเท่ากับ .86 และ .90 ตามลำดับ วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างคะแนนเฉลี่ยการเตรียมความพร้อมกับพฤติกรรมการดูแลแบบเอื้ออาทรแก่ผู้ป่วยระยะสุดท้ายของพยาบาลจบใหม่ โดยใช้สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน (Pearson’s product moment correlation coefficient) กำหนดระดับนัยสำคัญที่ระดับ .05

ผลการวิจัยพบว่า การเตรียมความพร้อมในการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายอยู่ในระดับปานกลาง (M = 74.34, SD. = 11.49) พฤติกรรมการดูแลแบบเอื้ออาทรแก่ผู้ป่วยระยะสุดท้ายอยู่ในระดับปานกลาง (M = 1.84, SD. = .29) การเตรียมความพร้อมในการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย มีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับปานกลางกับพฤติกรรมการดูแลแบบเอื้ออาทรแก่ผู้ป่วยระยะสุดท้ายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .381, p< .01)

ผลการวิจัยสามารถนำไปเป็นข้อมูลพื้นฐานให้แก่สถานศึกษาพยาบาลในการพัฒนาคุณภาพการเรียนการสอนในการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแก่นักศึกษาพยาบาล รวมทั้งสามารถเป็นข้อมูลให้กับโรงพยาบาลในการนำไปใช้ในการเตรียมความพร้อมในการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแก่พยาบาลจบใหม่ เพื่อให้เกิดพฤติกรรมการดูแลแบบเอื้ออาทรมากยิ่งขึ้น