The Effect of Educative Supportive Nursing System on Self-care Behaviors of Cataract Surgery Patients, Sukhothai Hospital
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This quasi-experimental research aimed to study the effect of the educative supportive nursing system on self-care behaviors of cataract surgery patients in Sukhothai hospital. The participants were selected into the experimental group and control group by purposive sampling. The 78 subjects in the experimental group received the educative supportive nursing system on self-care behaviors based on Orem’s theory, and 73 subjects in the controlled group received routine nursing care. The research instruments were the educative supportive nursing system on self-care behaviors based on Orem’s theory and self-care behaviors questionnaire that was validated by experts with CVI at .90. The Cronbach’s alpha coefficient for the self-care behavior questionnaire was .90. Differences within and between the two groups were analyzed using paired sample t-test, and Independent t-test.
The results revealed that the mean score of self-care behavior of the experimental group was significantly higher than before implementing the educative supportive nursing system on self-care behaviors (t = 10.90, p < .01). There was significantly difference between control and experimental groups (t = 21.20, p < .01).
Given that we now know the importance of an educative supportive nursing system should be promoted the self-care behavior of cataract surgery patients and other surgeries.
Downloads
Article Details
Content and information published in the Journal of Prachomklao College of Nursing, Phetchaburi Province are the comment and responsibility of the authors. Articles, information, images, etc. published in this journal are the copyright of the Journal of Prachomklao College of Nursing, Phetchaburi Province. If any person or entity wants to take all or part of it for publication for any purposes, please reference the Journal of Prachomklao College of Nursing, Phetchaburi Province.
References
กฤษณา ดวงแก้ว, จริยาวัตร คมพยัคฆ์, และนภาพร แก้วนิมิตชัย. (2559). ผลของการพยาบาลระบบสนับสนุนและให้ความรู้ต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองในระดับน้ำตาลในเลือด และระดับความรุนแรงของภาวะแทรกซ้อนทางจอประสาทตาของผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2. วารสารจักษุธรรมศาสตร์, 11(2), 34-53.
กลุ่มพัฒนาระบบบริการและสนับสนุนบริการสุขภาพ โรงพยาบาลสุโขทัย. (2561). รายงานประจำปี 2561. สุโขทัย: โรงพยาบาลสุโขทัย.
ขวัญใจ ลือเมือง, ขนิษฐา นาคะ, และหทัยรัตน์ แสงจันทร์. ผลของโปรแกรมสนับสนุนและให้ความรู้ต่อการรับรู้ความสามารถของผู้ดูแลในการเฝ้าระวังภาวะเลือดออกในสมองของผู้ป่วยบาดเจ็บศีรษะเล็กน้อย. ใน มหาวิทยาลัยหาดใหญ่, การประชุมหาดใหญ่วิชาการ ครั้งที่ 4: การวิจัยเพื่อพัฒนาสังคมไทย (น. 170-184). สงขลา: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
คนึงนิจ เพชรรัตน์, สัญญา ปงลังกา, และจุฑามาศ กิติศรี. (2561). ผลของโปรแกรมการพยาบาลแบบระบบสนับสนุนและให้ความรู้ต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองและการควบคุมความดันโลหิตในผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง. พยาบาลสาร, 45(1), 37-49.
จันทร์เพ็ญ สันตวาจา. (2556). แนวคิดพื้นฐาน ทฤษฎีและกระบวนการพยาบาล (พิมพ์ครั้งที่ 8). นนทบุรี:โครงการสวัสดิการวิชาการ สถาบันพระบรมราชชนก.
ปริศนา จิระชีวี. (2551). ผลของการพยาบาลระบบสนับสนุนและให้ความรู้ ต่อความวิตกกังวลก่อนผ่าตัด และพฤติกรรมความร่วมมือในการปฏิบัติตัวขณะผ่าตัดของผู้ป่วยสูงอายุที่ผ่าตัดต้อกระจกในผู้ป่วยนอก (วิทยานิพนธ์ ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพ.
ปาลิดา นราวุฒิพร, ศากุล ช่างไม้, และสมพันธ์ หิญชีระนันทน์. (2558). ผลลัพธ์ของระบบการพยาบาลแบบสนับสนุน และให้ความรู้ในการป้องกันการติดเชื้อของผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังที่ล้างไตทางช่องท้องในโรงพยาบาลระดับตติยภูมิแห่งหนึ่งในจังหวัดนครปฐม. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 8(4), 41-60.
ผุสดี บรมธนรัตน์. (2559). ผลของการให้ข้อมูลโดยใช้สื่อวีดิทัศน์ต่อการลดความวิตกกังวลและการลดภาวะแทรกซ้อน ขณะผ่าตัดสลายต้อกระจกด้วยคลื่นเสียงความถี่สูง โรงพยาบาลสุราษฎร์ธานี.วารสารวิชาการแพทย์เขต 11, 30(3), 129-131.
พัชราภรณ์ วิริยะประสพโชค, และศิลปะ ไชยขันธ์. (2555). ประสิทธิภาพของการสอนญาติผู้ป่วยหลังผ่าตัดตาต้อกระจกโดยใช้สื่อวีดีทัศน์ หอผู้ป่วยโสตศอนาสิกและจักษุ โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์. เชียงรายเวชสาร, 4(2), 43-54.
เพ็ญพร ทวีบุตร, พัชราพร เกิดมงคล, และขวัญใจ อำนาจสัตย์ซื่อ. (2560). ผลของโปรแกรมการพยาบาลระบบสนับสนุนและให้ความรู้ในผู้ป่วยโรคเรื้อรังที่มีภาวะไตเรื้อรังระยะเริ่มต้น. วารสารพยาบาลสาธารณสุขไทย, 31(1), 129-145.
เพ็ญศรี จะนู. (2561). ผลการใช้สื่อวีดีทัศน์เพื่อเตรียมความพร้อมผู้ป่วยก่อนผ่าตัดต่อระดับความรู้และความพึงพอใจในผู้ป่วยที่มารับบริการผ่าตัดแบบผู้ป่วยนอก ห้องผ่าตัดหู คอ จมูก โรงพยาบาลธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ. วารสารโรงพยาบาลธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ, 3(3), 47-65.
ยุวดี ชาติไทย, นภาพร วาณิชย์กุล, และสุชาดา ภัทรมงคลฤทธิ์. (2559). ผลของการให้คำแนะนำผ่านสื่อวีดิทัศน์และหุ่นสาธิตต่อความรู้และพฤติกรรมการดูแลตนเองหลังผ่าตัดต้อกระจกของผู้ป่วยที่รับการผ่าตัดจากหน่วยแพทย์เคลื่อนที่. วารสารพยาบาลสงขลานครินทร์, 36(2), 159-169.
สุธัญญา นวลประสิทธิ์, พวงเพชร วุฒิพงศ์, และกษิรา จันทรมณี. (2553). ผลการใช้สื่อวีดิทัศน์โปรแกรมการดูแลตนเองต่อความรู้และความสามารถในการดูแลตนเองของผู้ป่วยผ่าตัดต้อกระจกและญาติผู้ดูแล. วารสารการพยาบาล, 25(2), 78-86.
อมรรัตน์ สมมิตร, ชมนาด วรรณพรศิริ, และสุธาสินี ธรรมอารี. (2554). ผลของโปรแกรมการพยาบาลแบบระบบสนับสนุนและให้ความรู้ต่อความสามารถในการดูแลตนเองของผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลว. วารสารการพยาบาลและสุขภาพ, 5(2), 55-66.
อรุณรัตน์ รอดเชื้อ. (2555). ผลของโปรแกรมส่งเสริมการดูแลตนเองต่อความรู้และการปฏิบัติตัวของผู้ป่วยผ่าตัดต้อกระจก โรงพยาบาลราชวิถี. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี กรุงเทพ, 28(2), 25-37.
อาภัทรสา เล็กสกุล (บ.ก.). (2561). จักษุวิทยา รามาธิบดี. กรุงเทพฯ: คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล.
Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd ed.). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
