ผลของโปรแกรมการลดความโดดเดี่ยวผ่านแพลตฟอร์มสุขภาพดิจิทัล ต่อความโดดเดี่ยวในผู้ป่วยวัยรุ่นโรคมะเร็ง

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการลดความโดดเดี่ยวผ่านแพลตฟอร์มสุขภาพ ดิจิทัลต่อความโดดเดี่ยวของผู้ป่วยวัยรุ่นโรคมะเร็ง กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยวัยรุ่นโรคมะเร็งที่เข้ารับการรักษา ที่ห้องตรวจกุมารเวชกรรม โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือในช่วงเดือนเมษายน ถึงมิถุนายน พ.ศ. 2566 คัดเลือกโดยใช้วิธีแบบเฉพาะเจาะจงตามเกณฑ์คัดเข้า จำนวน 32 คน เครื่องมือวิจัย ประกอบด้วย 1) แชท บอทเป็นแอปพลิเคชันสนทนาอัตโนมัติ ชื่อว่า“Feel My Feeling” 2) เว็บไซต์ https://www.lonelinessthesis.com/ เกี่ยวกับบทเรียนและกิจกรรมโปรแกรมการลดความโดดเดี่ยว 3) แบบประเมินความโดดเดี่ยวสำหรับผู้ป่วยวัยรุ่นโรคมะเร็ง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติ paired t-test

ผลการศึกษาพบว่า ผู้ป่วยวัยรุ่นโรคมะเร็งมีค่าคะแนนเฉลี่ยความโดดเดี่ยวก่อนและหลังได้รับโปรแกรมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ ระดับ .05 โปรแกรมการลดความโดดเดี่ยวสามารถนำไปใช้ในการให้กิจกรรมการพยาบาล เพื่อลดความโดดเดี่ยวในผู้ป่วยวัยรุ่นโรคมะเร็งตามพัฒนาการตามวัยของ    ผู้ป่วย รวมถึงเป็นแนวทางในการพัฒนาแพลตฟอร์มสุขภาพดิจิทัล เพื่อให้ความรู้กับกลุ่มผู้ป่วยวัยรุ่นโรคอื่น ๆ