ผลของกลุ่มช่วยเหลือตนเองต่อคุณภาพชีวิตของผู้ดูแลเด็กป่วยสมองพิการ

บทคัดย่อ

         การวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการเข้ากลุ่มช่วยเหลือตนเอง ต่อคุณภาพชีวิตของผู้ดูแลเด็กสมองพิการ ใช้แบบแผนการวิจัยกลุ่มเดียววัดก่อนและหลังการทดลอง กลุ่มตัวอย่าง 30 คน ได้รับการเข้ากลุ่มช่วยเหลือตนเอง เป็นเวลาทั้งสิ้น 20 สัปดาห์ เครื่องมือวิจัย ได้แก่ คู่มือการเข้ากลุ่ม ช่วยเหลือตนเองของผู้ดูแล และแบบสอบถามคุณภาพชีวิตของผู้ดูแลเด็กสมองพิการ ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นจาก การทบทวนวรรณกรรม วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติ paired-sample t-test

         ผลการวิจัยพบว่า ภายหลังการเข้ากลุ่มช่วยเหลือตนเอง ผู้ดูแลเด็กสมองพิการมีคะแนนเฉลี่ยคุณภาพชีวิต หลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.001)

         สรุปและข้อเสนอแนะ การพยาบาลโดยการพยาบาลโดยใช้กลุ่มช่วยเหลือตนเอง ทำให้ผู้ดูแลเด็กสมองพิการ มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น ดังนั้น ควรมีการนำกลุ่มช่วยเหลือตนเองไปใช้ในการให้การพยาบาลแก่ผู้ดูแลเด็กสมองพิการ