ผลของการใช้แนวปฏิบัติการป้องกันการเกิดปอดอักเสบจากการใช้เครื่องช่วยหายใจในหอผู้ป่วยแยกโรค

บทคัดย่อ

บทนำ: ปอดอักเสบจากการใช้เครื่องช่วยหายใจ (VAP) เป็นปัญหาการติดเชื้อในโรงพยาบาลที่สำคัญและเป็นสาเหตุให้ผู้ป่วยเสียชีวิต กระบวนการให้การพยาบาลมีส่วนสำคัญในการป้องกันการเกิด VAP      

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาอุบัติการณ์การเกิดปอดอักเสบจากการใช้เครื่องช่วยหายใจ และเพื่อศึกษาความร่วมมือและความพึงพอใจการใช้แนวปฏิบัติการป้องกันการเกิดปอดอักเสบจากการใช้เครื่องช่วยหายใจ

รูปแบบและวิธีการ: การวิจัยแบบกึ่งทดลองเปรียบเทียบก่อนและหลังการดำเนินการใช้แนวปฏิบัติการป้องกันการเกิดปอดอักเสบจากการใช้เครื่องช่วยหายใจ ในผู้ป่วยที่รับการรักษาที่หอผู้ป่วยแยกโรค 9/5 โรงพยาบาลนครพิงค์ ระหว่าง 17 กันยายน 2566 ถึง มกราคม 2567  และทำการประเมินความร่วมมือและความพึงพอใจของพยาบาลต่อการใช้แนวปฏิบัติ วิเคราะห์ข้อมูลโดย Fisher's exact probability test Independent t-test และหาอุบัติการณ์การเกิด VAPด้วย incidence rate ratio

ผลการศึกษา: ผู้ป่วยก่อนดำเนินการใช้แนวปฏิบัติ 40 ราย เป็นเพศชาย ร้อยละ 64.00 อายุเฉลี่ย 61.67±18.08 ปี กลุ่มหลังดำเนินการ 40 ราย เพศชาย ร้อยละ 60.00 อายุเฉลี่ย 66.67±19.50 ปี  อุบัติการณ์การเกิด VAP หลังใช้แนวปฏิบัติลดลงแต่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ จาก 22.84 เป็น 11.83 ครั้ง/1,000 วัน ใช้เครื่องช่วยหายใจ (IRR 0.52, 95% CI = 0.12-1.86, p=0.282) พยาบาลใช้แนวปฏิบัติ 13 คน อายุเฉลี่ย 30.69±7.16 ปี อายุงานเฉลี่ย 7.92±7.48 ปี จาก 23 กิจกรรม ได้ปฏิบัติครบร้อยละ 100 ในจำนวน 17 กิจกรรม (ร้อยละ 73.91) ปฏิบัติได้เกินร้อยละ 90 ในจำนวน 21 กิจกรรม (ร้อยละ 91.30) ปฏิบัติได้น้อยสุดคือการประเมินความพร้อมในการหย่าเครื่องช่วยหายใจ (ร้อยละ 46.15) พยาบาลมีความพึงพอใจต่อการใช้แนวปฏิบัติ อยู่ในระดับมากที่สุดทุกข้อ คะแนนความพึงพอใจเฉลี่ย 4.71±0.31

สรุปผล: แนวปฏิบัติการป้องกันการเกิด VAP ของการศึกษานี้มีแนวโน้มช่วยลดอุบัติการณ์การเกิด VAP ได้ แม้ไม่แตกต่างทางสถิติ จึงต้องการการศึกษาเพิ่มเติม ให้มีระยะเวลาและจำนวนผู้ป่วยมากขึ้น อย่างไรก็ตามการลดลงของการเกิด VAP นั้นมีความสำคัญทางคลินิกและมีผลต่อค่าใช้จ่ายที่ลดลง จึงยังเสนอให้ใช้แนวปฏิบัตินี้และติดตามผลในระยะยาว