การศึกษาความเสี่ยงเกิดภาวะกระดูกทะลุระหว่างการยึดตรึงกระดูกคอปล้องที่ 2 โดยวิธีใส่สกรูยึดตรึงส่วนลามินาศึกษาในร่างอาจารย์ใหญ่ไทย

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ
การยึดตรึงกระดูกคอปล้องที่ 2 หรือ axis เข้า sub-axial constructs มีความจำเป็นต่อการรักษาภาวะผิดปกติที่คอส่วนบน โดยมีวิธีการยึดตรึงกระดูกคอปล้องที่ 2 อยู่หลายวิธี ซึ่งแต่ละวิธีนั้นมีความต้องการทางเทคนิคค่อนข้างสูงและยังมีอันตรายที่จะเกิดการบาดเจ็บต่อ vertebral artery เทคนิคการยึดตรึงกระดูกคอปล้องที่ 2 ด้วยวิธีใหม่คือ bilaterally crossing C2 laminar screws ของ Wright และคณะ ซึ่งลดความเสี่ยงที่จะเกิดการบาดเจ็บต่อ vertebral artery ในระหว่างการยึดตรึงกระดูกคอปล้องที่ 2 แต่การศึกษาการยึดตรึงกระดูกด้วยเทคนิคนี้ในปัจจุบันถูกทำขึ้นในประชากรชาวตะวันตกเป็นส่วนใหญ่ เมื่อเทียบขนาดทางกายวิภาคของกระดูกประชากรไทยนั้นจะพบว่ากระดูกประชากรไทยจะมีขนาดที่เล็กกว่าเมื่อเทียบกับประชากรชาวตะวันตก ซึ่งอาจเกิดภาวะแทรกซ้อนได้เมื่อนำวิธีดังกล่าวมาใช้ในประชากรไทย การศึกษานี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินว่า จะสามารถนำเทคนิคดังกล่าวมาใช้ในประชากรไทยได้อย่างปลอดภัยหรือไม่ งานวิจัยเป็นแบบรูปแบบเชิงพรรณนา โดยนำร่างอาจารย์ใหญ่จากภาควิชากายวิภาคศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ เข้าร่วมงานวิจัย ในงานวิจัยครั้งนี้ได้นำร่างอาจารย์ใหญ่ทั้งหมด 60 ร่างเข้างานวิจัยลามินาของ C2 ทั้งสิ้น 120 ลามินา โดยอาจารย์ใหญ่แต่ละร่างถูกจัดกลุ่มเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มแพทย์ออร์โธปิดิกส์ และแพทย์ประจำบ้าน ด้วยวิธีการสุ่มและทำการยิงสกรูตามเทคนิคของ Wright และคณะ ข้อมูลของอาจารย์ใหญ่ เช่น เพศ อายุ โรคประจำตัวผู้ทำการยิงสกรู ขนาดและความยาวสกรู และภาวะอันไม่พึงประสงค์ได้ถูกบันทึกและนำมาวิเคราะห์ทางสถิติจากการยิงสกรูที่ลามินาของกระดูกคอปล้องที่ 2 ในทั้งหมด 120 ลามินา ด้วยเทคนิคของ Wright และคณะ มีภาวะไม่พึงประสงค์ คือ แตกออกจากลามินา ทั้งหมด 11 ลามินา (11/120 = ร้อยละ 9.2) โดย 1 ครั้งจาก 11 ครั้ง แตกเข้าบริเวณของโพรงประสาท (1/120 = ร้อยละ 0.8) เมื่อเปรียบเทียบกลุ่มแพทย์ออร์โธปิดิกส์กับแพทย์ประจำบ้านพบว่าเกิดภาวะไม่พึงประสงค์ในกลุ่มแพทย์ประจำบ้านมากกว่าแต่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (-15.29-5.29, p=0.341) โดยสรุป การยิงสกรูด้วยเทคนิค bilaterally crossing C2 laminar screws ของ Wright และคณะ สามารถทำได้ในประชากรไทยโดยมีอัตราการเกิดภาวะไม่พึงประสงค์ในงานวิจัยนี้ ร้อยละ 9.2