การสำรวจความชุกชุมของลูกน้ำยุงลายในพื้นที่จังหวัดอุดรธานีพ.ศ.2554-2557
คำสำคัญ:
ลูกน้ำยุงลาย, แหล่งเพาะพันธุ์ยุงลายบทคัดย่อ
โรคไข้เลือดออกเป็นปัญหาสาธารณสุขของจังหวัดอุดรธานีมาเป็นเวลานาน การควบคุมโรคเน้นมาตรการสำคัญกับการควบคุมยุงลายพาหะนำโรค โดยเฉพาะการจัดการกับแหล่งเพาะพันธุ์เนื่องจากเป็นวิธีที่ง่ายต่อการกำจัดลูกน้ำยุงลาย ซึ่งต้องดำเนินการอย่างต่อเนื่อง เพื่อเฝ้าระวังความชุกชุมของลูกน้ำยุงลายในพื้นที่จังหวัดอุดรธานี ศูนย์ควบคุมโรคติดต่อนำโดยแมลงที่ 6.2 อุดรธานี ได้ดำเนินการสำรวจลูกน้ำโดยวิธีVisual larval survey ในพื้นที่จังหวัดอุดรธานี ปี พ.ศ.2554-2557 สำรวจ2 ครั้ง ต่อปี สำรวจครั้งที่ 1 เดือนมกราคม-มีนาคม (ช่วงก่อนฤดูกาลระบาดไข้เลือดออก) สำรวจครั้งที่ 2 เดือนเมษายน-มิถุนายน (ช่วงฤดูกาลระบาดของไข้เลือดออก) ทำการรวบรวมข้อมูล แล้ววิเคราะห์โดยใช้สถิติร้อยละพบว่า สำรวจครั้งที่ 1 ร้อยละของบ้านที่สำรวจพบลูกน้ำยุงลายเท่ากับ 12.60 ร้อยละของภาชนะขังน้ำที่พบลูกน้ำยุงลายเท่ากับ 3.83 จำนวนภาชนะขังน้ำที่พบลูกน้ำยุงลายต่อบ้าน 100 หลังคาเรือนเท่ากับ 15.12 และจำนวนภาชนะขังน้ำที่พบลูกน้ำยุงลายต่อประชากรในพื้นที่ เท่ากับ 42.22 ภาชนะที่พบลูกน้ำยุงมากที่สุดช่วงก่อนฤดูกาลระบาด คือ ถ้วยรองขาตู้กันมด คิดเป็นร้อยละ 13.89 รองลงมาได้แก่ จานรองกระถางต้นไม้ และแจกันดอกไม้ คิดเป็นร้อยละ 9.84และ 8.87 ตามลำดับ สำรวจครั้งที่ 2 พบว่า ร้อยละของบ้านที่สำรวจพบลูกน้ำยุงลาย เท่ากับ 10.79 ร้อยละของภาชนะขังน้ำที่พบลูกน้ำยุงลาย เท่ากับ 3.40 จำนวนภาชนะขังน้ำที่พบลูกน้ำยุงลายต่อบ้าน 100 หลังคาเรือนเท่ากับ 11.75 และจำนวนภาชนะขังน้ำที่พบลูกน้ำยุงลายต่อประชากรในพื้นที่ เท่ากับ 39.59 ภาชนะที่พบลูกน้ำยุงมากที่สุดช่วงฤดูกาลระบาด คือ ภาชนะอื่นที่ไม่ใช้ (เช่น ถาดรองน้ำเครื่องทำน้ำเย็น) คิดเป็นร้อยละ 10.38 รองลงมาคือ ยางรถยนต์ และถ้วยรองขาตู้กันมด คิดเป็นร้อยละ 9.90และ 9.16ตามลำดับ การป้องกันโรคไข้เลือดออกล่วงหน้า โดยการควบคุมแหล่งเพาะพันธุ์ยุงลาย ทั้งภายในบ้านและนอกบ้านช่วงเวลาที่สำคัญที่ควรดำเนินการคือช่วงเดือน มกราคม-เมษายน ของทุกปี เนื่องจากช่วงเวลาดังกล่าวมีภาชนะที่เป็นแหล่งเพาะพันธุ์ลูกน้ำยุงลายน้อย เป็นช่วงโอกาสการแพร่โรคน้อยที่สุด และจะส่งผลต่อการแพร่ระบาดของโรคไข้เลือดออก ที่อาจเกิดมากขึ้นในช่วงฤดูกาลระบาดของโรค โดยดำเนินการมาตรการดังกล่าวอย่างต่อเนื่อง
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
ความรับผิดชอบ
บทความที่ลงพิมพ์ในวารสารสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 7 ขอนแก่น ถือเป็นผลงานทางวิชาการหรือวิจัย และวิเคราะห์ตลอดจนเป็นความเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่ใช่ความเห็นของวารสารสำนักงาน ป้องกันควบคุมโรคที่ 7 จังหวัดขอนแก่น หรือ ของกองบรรณาธิการแต่ประการใด ผู้เขียนต้องรับผิดชอบต่อบทความของตนเอง
ลิขสิทธ์บทความ
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์จะถือเป็นลิขสิทธิ์ของสำนักงานป้องกันตวบคุมโรคที่ 7 จังหวัดขอนแก่น