Perceptions, risks and fall prevention behaviors of the elderly, Na Phiang Subdistrict, Chum Phae District, Khon Kaen Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Across-sectional descriptive study. This study is aimed to examine perceptions, risks and fall prevention behaviors of the elderly, living in Na Phiang Subdistrict, Chum Phae District, Khon Kaen Province. The sample size consists of 312 elderly individuals who were selected through the process of simple random sampling. This study gathers data using a questionnaire to explore the perceptions, risks and preventive behavior associated with falls in the elderly population. The data analyses by using descriptive statistics.
Results: The overall level of perception of fall risk is good, at 96.15%. When examined by each aspect, it yields robust results; the results show good in the 1) perception of the likelihood of falling 2) perception of the severity of falls and 3) perception of the benefits of preventive behaviors against falls. The perception of barriers to fall prevention practices among the elderly is at a moderate. The overall preventive behavior against falls among the elderly is also noted at a moderate level, with 53.21%. The overall risk of falls among the elderly was found to be 72.44% at risk. It is, thus, recommended that the elderly should receive advice from healthcare professionals to become aware of risk factors and preventive measures, as well as promote the involvement of family members and the community in establishing an environment that is suitable for the context of the area to prevent falls among the elderly.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อลิขสิทธิ์วารสาร
บทความหรือข้อคิดเห็นใดๆ ที่ปรากฏในวารสารวิชาการป้องกันควบคุมโรค สคร. 2 พิษณุโลก เป็นวรรณกรรมของผู้เขียน กองบรรณาธิการวิชาการ และ สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 2 จังหวัดพิษณุโลกไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยทั้งหมดหรือร่วมรับผืิดชอบใดๆ
References
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2562 2563; 1:1-132.
Department of older person. Number of elderly people in Thailand 2019. [Internet]. 2019[cited 2022 Dec 15];Available from: http://www.dop.go.th/download/knowledge/th1550973505-153 0.pdf.
นิตยภรณ์ ทองเพ็ชร. ก้าวย่างของประเทศไทย สู่‘สังคมผู้สูงอายุ’อย่างสมบูรณ์แบบ. สื่อสิงพิมพ์ กรมสุขภาพจิต.[อินเตอร์เน็ต]. 2563 [เข้าถึงเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2565]; เข้าถึงได้จาก https://www.dmh.go.th/news-dmh/view.asp?id=30476
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดขอนแก่น.สถานการณ์ผู้สูงอายุในจังหวัดขอนแก่น ปี พ.ศ.2564.สื่อสิ่งพิมพ์. [อินเตอร์เน็ต]. 2565 [เข้าถึงเมื่อ 18ธันวาคม2565]; เข้าถึงได้จากhttps://www.kkpho.go.th
นุกูล เลิศจันทรางกูร, รุจิรา หมื่นรักษ์. ความสามารถในการดำเนินชีวิตประจำวันของผู้สูงอายุ ตำบลคลองตาล อำเภอศรีสําโรง จังหวัดสุโขทัย. วารสารวิชาการป้องกันควบคุมโรค สคร.9 พิษณุโลก.2557; 2 : 37-46.
อรุณ จิรวัฒน์กุล. ชีวสถิติสำหรับงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ. ขอนแก่น : โรงพิมพ์คลัง
นานาวิทยา; 2547.
Best, John W. Research in Education. 3rd ed. Englewood Cliffs, New Jersey : Prentice Hall, Inc; 1977.
กนกวรรณ เมืองศิริ, นิภา มหารัชพงศ์, และยุวดี รอดจากภัย. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการป้องกันการหกล้มของผู้สูงอายุ จังหวัดชลบุรี. วารสารมหาวิทยาลัยนเรศวร วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี; 2560. 25(4); 23-33.
กมลทิพย์ หลักมั่น. การรับรู้และพฤติกรรมการดูแลตนเองเพื่อป้องกันการหกล้มในผู้สูงอายุตำบลทาขุมเงิน อำเภอแม่ทา จังหวัดลำพูน(การค้นคว้าอิสระปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต).ภาควิชาสาธารณสุขศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่; 2558.
วิสาขา ภู่จินดา, ยลดา พงค์สุภา, วิภาพรรณ เพียรแย้ม, ภารุณ วงศ์จันทร์, สิริสุดา หนูทิมทอง. การพัฒนารูปแบบการจัดการสิ่งแวดล้อมโดยผู้สูงอายุในพื้นที่ชนบทของประเทศไทย. สำนักวิจัยและคณะบริหารการพัฒนาสิ่งแวดล้อม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์;2560.
