Factors Associated with Completion of Drug Rehabilitation and Monitoring Process in Phayao Province
Main Article Content
Abstract
The study investigated clients' predisposing characteristics and substance abuse treatment intervention
components in relation to clients' completion of drug rehabilitation and monitoring process. Secondary data from
the Ministry of Public Health's Substance Abuse Monitoring and Surveillance System were analyzed using Chi
square and Fisher's Exact Tests. The study population comprised of all 8,408 clients admitted to a drug
rehabilitation program in Phayao province from October 2007 to September 2013.
50.7% of all clients completed a whole process of drug rehabilitation and monitoring, where high success
rate of non-relapse (82.1%) within 12 months after completion of treatment was reported. 23.9% of the clients
completed treatment but dropped out during follow-up process, while 9.8% completed treatment but did not get
to follow-up process, and 15.6% dropped out during treatment. Individual predisposing factors significantly associated with completion of drug rehabilitation and monitoring process included gender, age, education, social
support, channels to treatment, treatment experience and addiction status. Clients who were male, under 20 or
over 50 years old, married, college-level graduates, encouraged by family members or school teachers to receive
treatment, not presenting psychological illness, receiving treatment for the first-time and not severe abusers were
found to have significantly higher rates of entire process completion. Those who were 20-29 years olds and who
were arrested in charge of drug offences were found to have highest rates of drop-out. Intervention components
significantly associated with completion of drug rehabilitation and monitoring process included treatment system,
type of treatment facility, follow-up method and type of follow-up unit. Clients who engaged in voluntary
treatment system, were admitted in medical facilities particularly general and community hospitals, were
monitored by probation office, and had home visit as method of follow-up had relatively higher rates of entire
process completion comparing to other groups.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อลิขสิทธิ์วารสาร
บทความหรือข้อคิดเห็นใดๆ ที่ปรากฏในวารสารวิชาการป้องกันควบคุมโรค สคร. 2 พิษณุโลก เป็นวรรณกรรมของผู้เขียน กองบรรณาธิการวิชาการ และ สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 2 จังหวัดพิษณุโลกไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยทั้งหมดหรือร่วมรับผืิดชอบใดๆ
References
United Nations Office of Drugs and Crime. World Drug Report 2014. New York: United Nations; 2014.
สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด. แผนปฏิบัติการป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติด: 2558.
ศูนย์อำนวยการพลังแผ่นดินเอาชนะยาเสพติดจังหวัดพะเยา (ศพส.จ.พะเยา) .บรรยายสรุปการคำเนินงานป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติคจังหวัดพะเยาปีงบประมาณ 2557.พะเยา;2557 : 1-7
นิสิตา ทาสุวรรณ, สุวรรณา จังกำ, สุพาภรณ์ สุยะสืบ,จันทนา ชุ่มเย็น, สุนิสา ศรีลา, อทิวราห์ จันฟู, วิทยา สวัสดิวุฒิพงศ์, อัมพิกา จันต๊ะ, บุณยานุช เดชบริบูรณ์,กิตติพัทธ์ เอี่ยมรอด. สถานการณ์การใช้สารเสพติดของผู้เข้ารับการบำบัดในจังหวัดตาก ระหว่างปี พ.ศ.2553-2555. วารสารการแพทย์สาธารณสุขเขต 2 25573 2: 26-33
จิระ ฉลาดธัญญกิจ, มงคง มีครอง, พงษ์ศักดิ์ เชาว์น้อย ผัฐวุฒิ ทองพลับ, บุญยานุช เคชบริบูรณ์, กิตติพัทธ์ เอี่ยมรอด, วิทยา สวัสดิวุฒิพงศ์. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความสำเร็จของการบำบัดสารเสพดิด จังหวัดตากปีงบประมาณ 2555. สำปางเวชสาร 2557: 35 (มกราคม-มิถุนายน 2557): 11:19.
สุพร กาวินำ, จรรยา ใจหนุน, บุณยานุช เคชบริบูรณ์.ลักษณะของผู้รับการบำบัดสารเสพติดที่เป็นเด็กและ
เยาวชนในจังหวัดตาก ปิ๊งบประมาณ 2553-2555.วารสารวิชาการป้องกันควบคุมโรค สคร. 9 พิษณุโลก
(เมษายน-กันยายน 2557): 1-11.
ธนิตา หิรัญเทพ, อุมาพร อุคมทรัพยากุล, รณชัย คงสกนธ์. ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการไม่เสพยาเสพติดช้ำในผู้
เข้ารับการบำบัดในระบบบังคับบำบัด. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย 25563 58(2): 157-164.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดปราจีนบุรี. รายงานประจำปี 2551. ปราจีนบุรี: สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดปราจีนบุรี: 2551.
สุมาลี ฝ่ายริพล,การพัฒนารูปแบบการติดตามผู้ป่วยยาเสพติดอย่างมีประสิทธิภาพ ของโรงพยาบาลสันป่าตอง
จังหวัดเชียงใหม่.(2553).วารสารการประชุมวิชาการยาเสพลิคแห่งชาคิครั้งที่ 11: เรื่องรู้สึก รัจริง รู้ทันยาเสพติด
:89-90.
Brorson, H.H., Ajo, A.E., Rand-Hendriksen, K.,Duckert, F. (2013). Dropout from Addiction
Treatment: A Systematic Review of Risk Factors.Clinical Psychological Review 33(8): 1010-1024.
Veach, L.J., Remley, T.P., Kippers, S.M., Sorg,J.D. (2000). Retention Predictors Related to Intensive
Outpatient Programs for Substance Use Disorders. TheAmerican Joumal of Drug and Alcohol Abuse 26(3):417-428.
Stevens, A., Radeliffe, P., Sanders, M., Hunt, N.(2008). Early Exit Estimating and Explaning EarlyExit from Drug Treatment. Harm Reduction Journal5(13) doi:10.1186/1477-7517-5-13
Simpson, D.D, Joe, G.W., Rowan-Szal,G.A.,Greener, J.M. (1997). Drug Abuse Treatment ProcessComponents that Improve Retention. Joumal of Substance Abuse Treatment 14(6): 565-572.
