Model of Pre-hospital Care to Emergency Medical Services for Patients with Stroke in Bang Rakam District, Phitsanulok Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study aimed to develop a model of pre-hospital care to emergency medical services for patients with stroke in Bang Rakam sub-district, Bang Rakam district, Phitsanulok province. This study was research and development and was conducted in four stages, as follows: (1) study of factors related to access to emergency medical services from 13 patients with stroke by using questionnaire and indepth interview from 7 community leaders and health volunteers; (2) create, audit, and tryout of model of pre-hospital care to emergency medical services; (3) trial and study results; and (4) evaluate the effectiveness of the model from 7 community leaders and experts. The samples in this research were one group of 60 patients with hypertension who were found to be risk for stroke at level 4-5th by purposive sampling technique. The instruments used for data collection were knowledge test, skill test, observation groups, evaluation questionnaire, and satisfaction interviews. Descriptive statistics such as frequency, percentage, means, standard deviations were computed, pair t-test was used to compare pre-test and post-test means, and content analysis. The findings were as follows: (1) factors related to access to emergency medical services for patients with stroke were patients and relatives didn’t know about stroke symptoms (84.6%),and patients and relatives didn’t know about the EMS system (61.5%). (2) The model of pre-hospital care to emergency medical services consisted of four components; 1) input, 2) process, 3) output, and 4) outcome. The quality of the model checked by experts was good. (3) The results of the experiment showed that the samples knowledge and skills were as follows after the intervention was significantly higher than before at 0.001. (4) The effectiveness of this model was; the satisfaction about activity was very good (M=4.7, SD=0.4), usefulness of model was very good (M=4.9, SD=0.2), and the possibility of using the model was good (M=4.1, SD=0.8). In summary, this model can help patients to access to emergency medical services and reduce death rates and disabilities. This model can be expanded and applied to other areas.
Article Details
ข้อลิขสิทธิ์วารสาร
บทความหรือข้อคิดเห็นใดๆ ที่ปรากฏในวารสารวิชาการป้องกันควบคุมโรค สคร. 2 พิษณุโลก เป็นวรรณกรรมของผู้เขียน กองบรรณาธิการวิชาการ และ สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 2 จังหวัดพิษณุโลกไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยทั้งหมดหรือร่วมรับผืิดชอบใดๆ
References
2. World Health Organization. The top 10 causes of death [internet]. 2017 [cited 2017 Oct 25]. Available from: http://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/the-top-10-causes-of-death
3. World Stroke Organization. About World Stroke Day 2016 [internet]. 2016 [cited 2016 Nov 20]. Available from: http://www.worldstrokecampaign.org/get-involved/world-stroke-day.html
4. Bureau of Policy and Strategy. Public Health Statistic 2013. Nonthaburi: Ministry of Public Health Thailand; 2014.
5. สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. จำนวนอัตราตายโรคไม่ติดต่อและการบาดเจ็บ ประจำปีงบประมาณ 2557 (จำแนกตามเขตสุขภาพและจำแนกตาม สคร 12 เขต) [อินเตอร์เน็ต]. 2558 [เข้าถึงเมื่อ 18 ก.ย. 2559]. เข้าถึงได้จาก: http://www.thaincd.com/information-statistic/non-communicable-disease-data.php
6. สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. รายงานประจำปี 2560. พิมพ์ครั้งที่ 1. นนทบุรี: สำนักพิมพ์อักษรกราฟฟิคแอนด์ดีไซน์; 2560:25-30.
7. ณัฐกิจ พิพัฒน์จาตุรนต์, วรวิทย์ ติดเทียน, กอบโชค วุฒิโชติ วณิชย์กิจ. อัตราป่วยมาตรฐานโรคหลอดเลือดสมอง เขตสุขภาพ ที่ 2 ประเทศไทย ปี พ.ศ. 2557. รายงานการเฝ้าระวังทางระบาดวิทยาประจำสัปดาห์ 2559;47(15):225-9.
8. ธิดารัตน์ อภิญญา, นิตยา พัทธุเวทย์; สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค. ประเด็นสารรณรงค์วันอัมพาตโลก ปี 2556 (งบประมาณ 2557) [อินเตอร์เน็ต]. 2557 [เข้าถึงเมื่อ 5 พ.ย. 2559]. เข้าถึงได้จาก: http://www.thaincd.com/document/file/download/knowledge/%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B9%87%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%B1%E0%B8%A1%E0%B8%9E%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B9%82%E0%B8%A5%20%E0%B8%812556.pdf
9. Hacke W, Kaste M, Bluhmki E, et al. Thrombolysis with Alteplase 3 to 4.5 hours after acute ischemic stroke. The new england journal of medicine 2008;359(13):1317-29.
10. Hills NK, Johnston SC. Why are eligible thrombolysis candidates left untreated? Am J Prev Med 2006;31(6 Suppl 2):S210-6.
11. นิจศรี ชาญณรงค์ (สุวรรณเวลา). การดูแลรักษาภาวะสมองขาดเลือดในระยะเฉียบพลัน. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2552.
12. Schroeder EB, Rosamond WD, Morris DL, et al. Determinants of use of emergency medical services in a population with stroke symptoms: the second delay in accessing stroke health care (DASH II) study. Stroke; 2000:31:2591-96.
13. นิพาพร ภิญโญศรี. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการมารับการรักษาของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองขาดเลือดระยะเฉียบพลัน (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ภาควิชาการพยาบาลศาสตร์, บัณฑิตวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2551.
14. จิรธิดา พ่ออามาตย์. ผลของการใช้บริการการแพทย์ฉุกเฉินต่อระยะเวลาก่อนได้รับการรักษา, อัตราการได้รับยาสลายลิ่มเลือด และอาการทางคลินิกที่ 3 เดือนในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองตีบหรือุดตันเฉียบพลัน [อินเตอร์เน็ต]. 2557 [เข้าถึงเมื่อ 18 ต.ค. 2559]. เข้าถึงได้จาก: https://gsbooks.gs.kku.ac.th/57/grc15/files/mmp84.pdf
15. กรรณิการ์ คงบุญเกียรติ, สมศักดิ์ เทียมเก่า. Guidelines for the Early Management of Patients with Acute Ischemic Stroke. มหาวิทยาลัยขอนแก่น; 2557.
16. โรงพยาบาลบางระกำ จังหวัดพิษณุโลก. สรุปผลการดำเนินงานปีงบประมาณ 2558. โรงพยาบาลบางระกำ; 2558.
17. งานการพยาบาลผู้ป่วยอุบัติเหตุฉุกเฉินและนิติเวช กลุ่มงานการพยาบาล โรงพยาบาลบางระกำ จังหวัดพิษณุโลก. สรุปผลการเนินงานปีงบประมาณ 2558. โรงพยาบาลบางระกำ; 2558.
18. งานการพยาบาลผู้ป่วยอุบัติเหตุฉุกเฉินและนิติเวช กลุ่มงานการพยาบาล โรงพยาบาลบางระกำ จังหวัดพิษณุโลก. สรุปผลการเนินงานปีงบประมาณ 2559. โรงพยาบาลบางระกำ; 2559.
19. สุภางค์ จันทวานิช. วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ. สถาบันเอเชียศึกษา, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2540:129-30.
20. สายฝน เติบสูงเนิน, ปิยธิดา คูหิรัญญรัตน์. ระดับการรับรู้อาการเตือนของโรคหลอดเลือดสมองในผู้ป่วยในผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ่อทอง อำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา. ศรีนครินทร์เวชสาร; 2560:32(5):482-90.
21. สุทัสสา ทิจะยัง. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการป้องกันโรคในผู้ป่วยกลุ่มเสี่ยงโรคหลอดเลือดสมอง (วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตร์มหาบัณฑิต). ภาควิชาการพยาบาลเวชปฏิบัติชุมชน, บัณฑิตวิทยาลัย, นครปฐม: มหาวิทยาลัยคริสเตียน; 2557.
22. น้อมจิตร นวลเนตร, เดือนเพ็ญ ศรีขา. ความรู้เกี่ยวกับโรคหลอดเลือดสมองและพฤติกรรมเพื่อลดความเสี่ยงต่อโรคหลอดเลือดสมองของผู้มีภาวะเสี่ยงในชุมชนสามเหลี่ยมอำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น. วารสารเทคนิคการแพทย์และกายภาพบำบัด; 2012:24:318-26.
23. ดลปภัฎ ทรงเลิศ, รัถยานภิศ พละศึก, นิศารัตน์ นรสิงห์. การพัฒนาสมรรถนะของผู้ดูแล และอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) ในการดูแลปัญหาด้านจิตสังคมของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองที่บ้าน. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้; 2561:5(1):167-78.
24. สุติมา วรชินา. ความคิดเห็นของประชาชนต่อการให้บริการการแพทย์ฉุกเฉินขององค์การบริหารส่วนตำบลสว่าง อำเภอโพนทอง จังหวัดร้อยเอ็ด. การประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษาครั้งที่ 2, มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม; 2560:1433-39.
25. พนัชญา ขันติวิจิตร, ภัทระ แสนไชยสุริยา, พิมพ์นิชา เทพวัลย์. ระยะเวลาการมารับการรักษาของผู้ป่วยโรคสมองขาดเลือดในจังหวัดอุบลราชธานี. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข; 2559:10(3):277-86.
26. มณีรัตน์ สุวรรณวารี. ทฤษฎีระบบ [อินเตอร์เน็ต]. [เข้าถึงเมื่อ 14 ม.ค. 2560]. เข้าถึงได้จาก: https://www.gotoknow.org/posts/458803
27. ศรีสุดา ปลั่งกลาง, วันเพ็ญ บูรณวานิช, สุรีรัตน์ กล้วยนอก. การพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองระยะเฉียบพลันที่เข้ารับการรักษาในแผนกอุบัติเหตุและฉุกเฉินโรงพยาบาลจักราช จังหวัดนครราชสีมา. วารสารการพยาบาลและการศึกษา; 2557:7(4):92-103.
28. ดวงหทัย สุขวงค์. ผลการพัฒนาการรับรู้และการจัดการอาการเตือนของผู้ป่วยภาวะสมองขาดเลือดชั่วคราวและผู้ดูแลต่อพฤติกรรมการควบคุมโรคและการจัดการอาการเตือน. วารสารสมาคมเวชศาสตร์ป้องกันแห่งประเทศ
ไทย; 2557:4(1):59-67.
