ความชุกชุมของลูกน้ํายุงลาย ความรู้และการปฏิบัติในการป้องกันควบคุมโรคไข้เลือดออก ของประชาชนอําเภอน้ําปาด จังหวัดอุตรดิตถ์

บทคัดย่อ

การศึกษาเชิงพรรณนาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความรู้และการปฏิบัติเพื่อป้องกันควบคุมโรคไข้เลือดออก ความชุก ชุมของลูกน้ํายุงลาย ความสัมพันธ์ระหว่างการปฏิบัติเพื่อป้องกันควบคุมโรคไข้เลือดออกกับภาชนะที่พบลูกน้ํายุงลาย พื้นที่อําเภอ น้ําปาด เลือกตัวอย่างด้วยวิธีสุ่มอย่างง่าย จํานวน 200 หลังคาเรือน ผู้ให้ข้อมูลคือ ผู้ทําหน้าที่จัดหาและทําความสะอาดภาชนะบรรจุ น้ํา ที่มีอายุ 15 ปีขึ้นไป เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามและแบบสํารวจ ระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงมิถุนายน 2555 วิเคราะห์ข้อมูล โดยสถิติเชิงพรรณา และ เชิงอนุมานโดยใช้สัมประสิทธ์สหพันธ์เพียร์สัน

ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีความรู้เรื่องการควบคุมป้องกันโรคไข้เลือดออกระดับดี ร้อยละ 68.5 ปานกลาง ร้อยละ 28.0 และระดับต่ํา ร้อยละ 3.5 โดยส่วนใหญ่มีความรู้ต่ําในเรื่อง กลุ่มคนที่มีโอกาสป่วยเป็นโรคไข้เลือดออก การติดต่อ การทําลาย ลูกน้ํายุงลายนอกเหนือจากการใช้สารเทมฟอส ลักษณะของยุงนําโรค และเวลาที่ยุงนําโรคชอบกัดคน ด้านการปฏิบัติ พบว่า การ ป้องกันควบคุมไม่ให้เกิดลูกน้ํายุงลายในภาชนะบรรจุน้ําดื่มถูกต้อง ร้อยละ 98.1 แต่การปฏิบัติเพื่อการป้องกันควบคุมลูกน้ํายุงลาย ในภาชนะบรรจุน้ําใช้มีเพียง ร้อยละ 67.7 สําหรับความชุกชุมของลูกน้ํายุงลาย พบว่า มีค่า Container Index (CI) เท่ากับ 8.3 ค่า House Index (HI) เท่ากับ 30.4 และพบว่า การปฏิบัติเพื่อควบคุมป้องกันโรคไข้เลือดออก มีความสัมพันธ์เชิงลบกับภาชนะที่พบ ลูกน้ํายุงลาย อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ (r= -0.63 , P-value < .05) โดยหลังคาเรือนที่มีการปฏิบัติดีจะมีจํานวนภาชนะที่พบลูกน้ํา ยุงลายจํานวนน้อย