ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการปฏิบัติตนตามแนวคิดนาฬิกาชีวิตกับคุณภาพชีวิตของ ชาวนาที่มีสุขภาพแข็งแรง : กรณีศึกษา หมู่ 2 ตําบลป่าแฝก อําเภอกงไกรลาศ จังหวัดสุโขทัย

บทคัดย่อ

การศึกษาวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนามีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรม การปฏิบัติตนตามแนวคิดนาฬิกาชีวิตกับคุณภาพชีวิตชาวนาที่มีสุขภาพแข็งแรง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ ประชาชนหมู่ที่ 2 ตําบลป่าแฝก อําเภอกงไกรลาศ จังหวัดสุโขทัย มีอาชีพชาวนาอายุ 35 ปีขึ้นไป อาศัยอยู่ใน พื้นที่ไม่น้อยกว่า 6 เดือนและได้รับการคัดกรองสุขภาพในปีงบประมาณ 2556 อยู่กลุ่มปกติ จํานวน 48 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามประกอบด้วย 3 ส่วน คือ แบบสอบถามปัจจัยส่วนบุคคล แบบสอบถาม พฤติกรรมการปฏิบัติตนเป็นประจําในแต่ละวันของ 12 ช่วงเวลาที่สอดคล้องกับแนวคิดนาฬิกาชีวิต และ แบบประเมินคุณภาพชีวิต ซึ่งผ่านการทดสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ 5 ท่าน ทดสอบความเที่ยงตรง ของแบบสอบถามพฤติกรรมการปฏิบัติตนเป็นประจําในแต่ละวันของ 12 ช่วงเวลาที่สอดคล้องกับแนวคิดนาฬิกา ชีวิต เท่ากับ 0.60 และแบบประเมินคุณภาพชีวิตเท่ากับ 0.92 การวิเคราะห์ข้อมูลโดยแจกแจงความถี่ หาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบความสัมพันธ์โดยใช้สถิติไคสแควร์ ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มประชากรชาวนาที่มีสุขภาพแข็งแรงมีพฤติกรรมการปฏิบัติตนที่สอดคล้องกับหลัก แนวคิดนาฬิกาชีวิตของชาวนาที่มีสุขภาพแข็งแรง ส่วนใหญ่อยู่ในระดับดี จํานวน 45 คน คิดเป็นร้อยละ 93.8 ระดับ ปานกลาง 3 คน คิดเป็นร้อยละ 6.3 มีคุณภาพชีวิตโดยรวมส่วนใหญ่อยู่ในระดับดี จํานวน 25 คน คิดเป็นร้อยละ 52.1 ระดับปานกลาง จํานวน 23 คน คิดเป็นร้อยละ 48.9 การนอนหลับสนิทในช่วงเวลา 01.00-03.00 น. มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตชาวนาที่มีสุขภาพแข็งแรงด้านจิตใจ และโดยรวม อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ซึ่งควรทําวิจัยเชิงคุณภาพ เพื่อนําข้อมูลที่ได้ในเชิงลึก มาพัฒนารูปแบบการดูแลสุขภาพตนเองของประชาชน ในชุมชนที่เหมาะสมให้มีประสิทธิภาพสามารถป้องกันตนเองไม่เกิดโรคต่อไป