ปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดเชื้อดื้อยาซีอาร์อี (CRE) ในผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษา ในหอผู้ป่วยวิกฤติโรงพยาบาลเพชรบูรณ์

บทคัดย่อ

การเกิดเชื้อดื้อยาปฏิชีวนะเป็นปัญหาที่สำคัญที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและแพร่กระจายอย่างกว้างขวางทั่วโลก การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงวิเคราะห์แบบศึกษาข้อมูลย้อนหลังเปรียบเทียบ 2 กลุ่ม มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดเชื้อดื้อยา CRE ในผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในหอผู้ป่วยวิกฤติ โรงพยาบาลเพชรบูรณ์ คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงเป็นผู้ป่วยที่เกิดเชื้อดื้อยา CRE แบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่ม ICU  42 ราย และกลุ่ม Non-ICU  84 ราย รวมกลุ่มตัวอย่าง 126 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบบันทึกข้อมูลจากการทบทวนจากเวชระเบียนของผู้ป่วยในเดือน ตุลาคม 2560 ถึง ธันวาคม 2562 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติจำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน, Crude Odds Ratio และการวิเคราะห์ถดถอยพหุโลจิสติก  ผลการวิจัยพบว่าปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อดื้อยา CRE ในผู้ป่วย ICU มีเพียง 3 ปัจจัย ได้แก่ การทำหัตถการ On ET Tube เป็นปัจจัยทำให้เกิดการติดเชื้อดื้อยา CRE ในผู้ป่วยกลุ่ม ICU สูงกว่าผู้ป่วยกลุ่ม Non-ICU 4.114 เท่า อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (1.205 < 95% CI > 14.049, p= 0.024) สำหรับปัจจัยการเป็นโรคมะเร็ง และเชื้อก่อโรคสายพันธ์ bla-NDM include LAT-1 to LAT4, CMY-2 to CMY-7, BIL-1 เป็นปัจจัยเสี่ยงของการติดเชื้อดื้อยา CRE อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในผู้ป่วยกลุ่ม Non-ICU สูงถึงร้อยละ 77.9 (p= 0.011) และ 82.8 9 (p=0.026) ตามลำดับ  โดยสรุปการป้องกันการปนเปื้อนเชื้อในการทำหัตถการที่ invasive และการค้นหามาตรการการป้องกันและลด colonization ของเชื้อดื้อยา CRE โดยเฉพาะในผู้ป่วยกลุ่มที่มีความเสี่ยงสูงเช่นผู้ป่วยโรคมะเร็ง จะช่วยป้องกันและลดโอกาสการเกิดเชื้อดื้อยา CRE