ผลของรูปแบบการพยาบาลเพื่อป้องกันพลัดตกหกล้มโดยปฏิรูปการดูแล ผู้ป่วยข้างเตียง (Transforming Care at the Bedside : TCAB) ในผู้ป่วยอายุรกรรมสามัญ โรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์

บทคัดย่อ

การศึกษาวิจัยและพัฒนามีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและศึกษาผลของรูปแบบการพยาบาลเพื่อป้องกันพลัดตกหกล้มโดยปฏิรูปการดูแลผู้ป่วยข้างเตียงในผู้ป่วยอายุรกรรมสามัญ โรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์ กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในหอผู้ป่วยอายุกรรมสามัญ จำนวน 186 คน และพยาบาลวิชาชีพ จำนวน 60 คน กระบวนการพัฒนามี 3 ระยะ ได้แก่ 1) ศึกษาสถานการณ์ 2) พัฒนารูปแบบการพยาบาล เพื่อป้องกันพลัดตกหกล้มโดยปฏิรูปการดูแลผู้ป่วยข้างเตียงจากหลักฐานเชิงประจักษ์ 3) นำรูปแบบการพยาบาลที่พัฒนาขึ้นไปใช้ เป็นเวลา 2 สัปดาห์ ประเมินอุบัติการณ์พลัดตกหกล้มและความพึงพอใจของผู้ป่วย เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบประเมินการปฏิบัติตามแนวทางปฏิบัติการพยาบาลเพื่อป้องกันพลัดตกหกล้ม แบบประเมินความพึงพอใจของผู้ป่วย/ญาติ และพยาบาลวิชาชีพต่อการใช้รูปแบบ ตรวจสอบหาค่าความตรงของเนื้อหา (CVI) เท่ากับ 0.84 0.80 และ 0.82 ตามลำดับ หาค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ 0.85 0.92 และ 0.94 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติเชิงพรรณนา และสถิติอ้างอิง ได้แก่ Paired t- test, Independent t- test และ Chi square test วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา

ผลการศึกษา: พบว่า รูปแบบการพยาบาลเพื่อป้องกันพลัดตกหกล้มโดยปฏิรูปการดูแลผู้ป่วยข้างเตียง ประกอบด้วย 1) ความปลอดภัยและความน่าเชื่อถือ 2) การทำงานเป็นทีม 3) การยึดผู้ป่วยเป็นศูนย์กลาง และ 4) การเพิ่มคุณค่าในกระบวนการดูแล หลังใช้รูปแบบการพยาบาลอุบัติการณ์พลัดตกหกล้มลดลง (จากร้อยละ 3.23 เป็นร้อยละ 0.00 p = .081) และการปฏิบัติเพื่อป้องกันพลัดตกหกล้มเพิ่มมากขึ้น (จากร้อยละ 36.56 เป็น 70.97, p = .000) ความพึงพอใจต่อการใช้รูปแบบการพยาบาลของผู้ป่วย/ญาติ และพยาบาลวิชาชีพสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ดังนั้น การใช้รูปแบบการพยาบาลเพื่อป้องกันพลัดตกหกล้มโดยปฏิรูปการดูแลผู้ป่วยข้างเตียงสามารถลดอุบัติการณ์พลัดตกหกล้มในผู้ป่วยอายุรกรรมได้ ส่งผลต่อคุณภาพการพยาบาลผู้ป่วยเกิดความปลอดภัยมากขึ้น