Effectiveness of the Purpose in Life Program and Intention to Stay Among Registered Nurses
Keywords:
registered nurses, purpose-in-life, intention to stayAbstract
This quasi-experimental study aimed to explore the effectiveness of a program for enhancing purpose in life and intention to stay among registered nurses. The sample consisted of 60 registered nurses with 1-3 years of work experience working at Vachira Phuket Hospital, who were divided into experimental and control groups of 30 participants each. The experimental group participated in the purpose in life and intention to stay enhancement program for 6 weeks, while the control group did not participate in the program. The research instruments consisted of a demographic questionnaire, the purpose in life questionnaire, the intention to stay questionnaire, and the life purpose and intention to stay program. The content validity of the instruments was evaluated by three experts, yielding an Index of Item-Objective Congruence (IOC) of .97. The Cronbach's alpha coefficients of the purpose in life and the intention to stay assessment questionnaires were .97 and .92, respectively. The data were analyzed using descriptive statistics, which consisted of frequencies, percentages, means, and standard deviations, and inferential statistics, which consisted of independent t-tests and paired t-tests.
Results: The results showed that, after participating in the program, the experimental group had statistically and significantly higher mean scores for purpose in life and intention to stay than that before participating in the program (p < .01). Furthermore, at the end of this program, it was found that the mean scores for purpose-in-life and intention to stay among registered nurses in the experimental group were statistically and significantly higher than those of the control group (p < .001). The program effectively improved nurses' perception of their purpose in life and intention to stay. Therefore, the findings suggest that nursing administrators could implement this program to enhance nurses' purpose-in-life and intention to stay and empower nurses to set goals in their lives and work toward achieving their goals. In general, working is one of the significant goals that can generate pride or increase self-energy. This, in turn, may result in contributing to retaining skilled nursing personnel within the organization.
References
International Council of Nurses. The global nursing shortage and nurse retention [Internet]. 2020 [cited 2020 Dec 1]. Available from: https://www.icn.ch/sites/default/files/inline-files/ICN%20Policy%20Brief_Nurse%20Shortage%20and%20Retention_0.pdf
Failla KR, Ecoff L, Stichler JF, Pelletier LR. A 1-year accredited nurse residency program's effect on intent to leave. J Nurs Adm 2021;51:606-13. doi: 10.1097/NNA.0000000000001082.
สภาการพยาบาล. โครงการขยายระยะเวลาการเพิ่มการผลิตและพัฒนาการจัดการศึกษาสาขาวิชาการพยาบาลศาสตร์ (ปีการศึกษา 2561-2565) เพื่อพัฒนาสุขภาวะของประชาชนและตอบสนองยุทธศาสตร์ประเทศระยะที่ 1 (2561-2565) มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี [อินเทอร์เน็ต]. 2562 [เข้าถึงเมื่อ 15 พ.ค. 2562]. เข้าถึงได้จาก: https://nurse.sru.ac.th/wp-content/uploads/2019/05/1โครงการพยาบาลรวม.pdf
กัญญาณัฎฐ์ สาธกธรณ์ธันย์, อนุชา กอนพ่วง. รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของการคงอยู่ของพยาบาลโรงพยาบาลของรัฐ. วารสารการพยาบาลและสุขภาพ 2561;12(ฉบับพิเศษ):58-74.
คนึงนิตย์ พงษ์สุวรรณ์, เปรมฤทัย น้อยหมื่นไวย, สุจินดา จารุพัฒน์ มารุโอ. ปัจจัยทำนายการคงอยู่ในงานของพยาบาลวิชาชีพโรงพยาบาลชุมชนจังหวัดนครราชสีมา.วารสารสุขภาพและการศึกษาพยาบาล 2562;25:123-41.
jobthai. ปัจจัยที่ทำให้คน-gen-z-อยากเปลี่ยนงาน-และปัจจัยที่คนกลุ่มนี้ให้ความสำคัญ[อินเตอร์เน็ต]. 2561 [เข้าถึงเมื่อ 1 ต.ค. 2562]. เข้าถึงได้จาก: https://blog.jobthai.com/hr/ปัจจัยที่ทำให้คน-gen-z-อยากเปลี่ยนงาน-และปัจจัยที่คนกลุ่มนี้ให้ความสำคัญ.
วิภา ตุนาค. การเปลี่ยนงานของพยาบาลวิชาชีพจากกลุ่มภารกิจด้านการพยาบาลสู่กลุ่มภารกิจด้านบริการปฐมภูมิโรงพยาบาลพระปกเกล้า จังหวัดจันทบุรี [วิทยานิพนธ์นี้ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต]. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช; 2564.
ชญานี จุลบล. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการคงอยู่ของพยาบาลวิชาชีพ: กรณีศึกษาโรงพยาบาลเอกชน อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา [วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต]. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์; 2563.
รตา ศรีสอาด. ความตั้งใจคงอยู่ในงานของพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข ประเทศไทย: การศึกษาภาคตัดขวาง [วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรดุษฎีบัณฑิต]. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2563.
ศักดิ์กฤษณ์ ประสิทธิ์ศุภการ. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการคงอยู่ในงานของพยาบาลวิชาชีพรุ่นอายุวาย โรงพยาบาลศูนย์แห่งหนึ่ง ตะวันออกเฉียงเหนือ [วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตร มหาบัณฑิต]. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช; 2558.
สิริพิมพ์ ชูปาน, อารีรัตน์ ขำอยู่, ศิริวัลห์ วัฒนสินธุ์, ดวงใจ วัฒนสินธุ์. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจคงอยู่ในงานของพยาบาลวิชาชีพ. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์มหาวิทยาลัยบูรพา 2560;25:1-10.
Bronk KC, Hill PL, Lapsley DK, Talib TL, Finch H. Purpose, hope, and life satisfaction in three age groups. J Posit Psychol 2009;4:500-10. doi: 10.1080/17439760903271439.
ผลิดา หนุดหละ, กาญจน์สุนภัส บาลทิพย์, พิมพ์พนิต ภาศรี. การรับรู้เป้าหมายชีวิตของนักศึกษาพยาบาลศาสตร์ชั้นปีที่ 4. วารสารพยาบาลมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ 2565;42:1-10.
ปรียานันท์ ช่วยบุดดา, ธนินท์รัฐ รัตนพงศ์ภิญโญ. ปัจจัยกำหนดพฤติกรรมการลงทุนที่นำไปสู่เป้าหมายชีวิตของประชากร Generation Y ในเขตจังหวัดนครปฐม [วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต]. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร; 2565.
Park J, Baumeister RF. Meaning in life and adjustment to daily stressors. J Posit Psychol 2017;12:333–41. doi: 10.1080/17439760.2016.1209542.
Rahiminezhad A, Kazemi Z, Farahani HA, Aghamohamadi S. Purpose in life and identity dimensions as predictors of maladaptive psychological aspects: a path analysis study. J Soc Behav Sci 2011;30:1009–13. doi: 10.1016/j.sbspro.2011.10.196.
Kim YH, Lee BJ. Factors influencing the intention to stay among hospital nurses: A systematic review and meta-analysis. J Nurs Manag 2022;30:715-30.
Chen H, Chen J, Zhang J. The impact of psychological empowerment on nurses’ intention to stay: The mediating role of job satisfaction. Int J Nurs Stud 2020;108:103610.
กลุ่มการพยาบาล โรงพยาบาลวชิระภูเก็ต. ฐานข้อมูลทรัพยากรบุคลากรพยาบาล. ภูเก็ต: กลุ่มภารกิจด้านการพยาบาล โรงพยาบาลวชิระภูเก็ต; 2566.
กลุ่มงานทรัพยากรบุคคล โรงพยาบาลวชิระภูเก็ต. ฐานข้อมูลบุคลากรโรงพยาบาลวชิระภูเก็ต. ภูเก็ต: โรงพยาบาลวชิระภูเก็ต; 2567.
กาญจน์สุนภัส บาลทิพย์. การสร้างเสริมเป้าหมายชีวิตสำหรับวัยรุ่น: แนวคิดและการประยุกต์ใช้. กรุงเทพฯ: สยาม พริ้นติ้ง; 2566.
Cowden TL, Cummings GG. Nursing theory and concept development: A theoretical model of clinical nurses’ intentions to stay in their current positions. J Adv Nurs 2012;68:1646–57. doi: 10.1111/j.1365-2648.2011.05927.x.
Myint LL, Akkadechanunt T, Sirakamon S, Chitpakdee B. Predictors of intent to stay among nursing faculty members: a cross-sectional study. Pac Rim Int J Nurs Res 2023;27:230–43. doi: 10.60099/prijnr.2023.262009.
นิพิฐพนธ์ สนิทเหลือ, วัชรีพร สาตร์เพ็ชร์, ญาดา นภาอารักษ์. การคำนวณขนาดตัวอย่างด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป G*Power. วารสารวิชาการสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ 2562;5:496–507.
กาญจน์สุนภัส บาลทิพย์, จุฑารัตน์ สถิรปัญญา, ณภัควรรต บัวทอง, ศิริมาศ ภูมิไชยา, สรณ สุวรรณเรืองศรี, ผลิดา หนุดหละ, และคณะ. ผลของโปรแกรมการสร้างเสริมเป้าหมายชีวิตแก่เยาวชนที่กระทำผิดและมีประวัติการดื่มสุรา ณ สถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน. สำนักงบประมาณแผ่นดิน; 2565.
กาญจน์สุนภัส บาลทิพย์, พิมพ์พนิต ภาศรี, บุณโรม สุวรรณพาหุ. ผลของโปรแกรมการส่งเสริมเป้าหมายชีวิตต่อสุขภาวะองค์รวมของวัยรุ่นตอนต้นไทย. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์; 2561.
พรพิมล ชัยสา และสายชล จันทร์วิจิตร. ผลของการจัดการเรียนการสอนโดยการส่งเสริมทักษะการสะท้อนคิดต่อพฤติกรรมการสะท้อนคิดของนักศึกษาพยาบาล. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 2563;48:224–38.
โชคธำรงค์ จงจอหอ, ยศยาดา สิทธิวงษ์. การใช้กิจกรรมสุนทรียสนทนาและการฟังอย่างลึกซึ้งเพื่อส่งเสริมทักษะการรู้สารสนเทศ. PULINET Journal 2557;1:91–101.
Laschinger HKS, Finegan J, Wilk P. The impact of structural and psychological empowerment on job strain in nursing work settings. JONE 2001;31:233-42.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Boromarajonani College of Nursing Sunpasitthiprasong
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาศาสตร์สุขภาพ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สรรพสิทธิประสงค์ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สรรพสิทธิประสงค์ และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในวิทยาลัยพยาบาลฯ ความรับผิดชอบเกี่ยวกับบทความแต่ละเรื่องผู้เขียนจะรับผิดชอบของตนเอง
