ผลของโปรแกรมการป้องกันการเกิดแผลที่เท้าตามทฤษฎีระบบของนิวแมน ต่อพฤติกรรมการดูแลเท้าในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2

บทคัดย่อ

แผลเท้าเบาหวานเป็นภาวะแทรกซ้อนร้ายแรงที่เพิ่มความเสี่ยงต่อการติดเชื้อ พิการ หรือสูญเสียอวัยวะ ส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตอย่างมากจึงควรได้รับการป้องกันไม่ให้เกิดขึ้น การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการป้องกันการเกิดแผลที่เท้าตามทฤษฎีระบบของนิวแมนต่อพฤติกรรมการดูแลเท้าในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 การวิจัยนี้มีรูปแบบวิจัยแบบกึ่งทดลอง  ชนิดกลุ่มเดียววัดผลก่อนและหลังการทดลอง กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยโรคเบาหวานที่มารับการตรวจและขึ้นทะเบียนที่คลินิกโรคเบาหวาน โรงพยาบาลแก่งคอย จังหวัดสระบุรี จำนวน 30 คน เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง เพื่อรับโปรแกรมการป้องกันการเกิดแผลที่เท้าที่พัฒนาขึ้นตามทฤษฎีระบบของนิวแมน ระยะเวลา 3 เดือน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถามแบ่งออกเป็น 3 ส่วน ประกอบด้วย แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบบันทึกการตรวจเท้าด้วย Monofilament และแบบสอบถามพฤติกรรมการดูแลเท้าเพื่อป้องกันการเกิดแผลที่เท้า ตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้เชี่ยวชาญได้ดัชนีความตรงตามเนื้อหาเท่ากับ 1.0 และทดสอบความเที่ยงได้ค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบากเท่ากับ .81 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา และสถิติ Paired sample t-test

ผลการศึกษา: พฤติกรรมการดูแลเท้าในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ได้รับโปรแกรมการป้องกันการเกิดแผลที่เท้าตามทฤษฎีระบบของนิวแมนสูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (t = 10.493, p < .001) สรุปได้ว่าโปรแกรมการป้องกันการเกิดแผลที่เท้าตามทฤษฎีระบบของนิวแมนมีประสิทธิภาพสามารถช่วยส่งเสริมให้เกิดพฤติกรรมการดูแลเท้าเพื่อป้องกันการเกิดแผลที่เท้าได้เกิดประโยชน์ทำให้มีการดูแลตนเองที่ถูกต้อง