ผลการศึกษาการให้คำปรึกษาเพื่อเปิดเผยผลเลือดเอชไอวี ในคู่ผลเลือดต่าง และปัจจัยที่สัมพันธ์กับความสำเร็จ แผนกฝากครรภ์ สถาบันบำราศนราดูร
คำสำคัญ:
การให้คำปรึกษาแบบคู่, การให้การปรึกษาแบบนำทาง, คู่ผลเลือดต่าง, การเปิดเผยผลเลือดบทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นเป็นวิจัยเชิงพรรณนาแบบศึกษาย้อนหลัง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการให้การปรึกษาหญิงตั้งครรภ์และคู่ ที่ผลเอชไอวีเป็นผลเลือดต่างและไม่เปิดเผยผลเลือดกับคู่ และวิเคราะห์ปัจจัยที่สัมพันธ์กับความสำเร็จของการเปิดเผยผลเลือด กลุ่มตัวอย่างคือ หญิงตั้งครรภ์และคู่ทุกรายที่ยังไม่เปิดเผยผลเลือดเอชไอวีบวกกับคู่ในช่วงฝากครรภ์ ที่สถาบันบำราศนราดูรจำนวน 36 คน เครื่องมือวิจัยเป็นแบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล แบบบันทึกประเด็นการให้บริการปรึกษา และแบบบันทึกผลการให้การปรึกษาหาความเที่ยงตรงตามเนื้อหา ได้ค่า 0.6 ขึ้นไป และความค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาครอนบาคได้ค่าความเชื่อมั่น 0.8 วิเคราะห์ข้อมูลส่วนบุคคล การใช้เทคนิค ขั้นตอน วิธีการให้คำปรึกษาโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและวิเคราะห์เปรียบเทียบระหว่างกลุ่มที่เปิดเผยผลเลือดและกลุ่มที่ไม่เปิดเผยผลเลือด โดยใช้ Chi-square test
ผลการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างจำนวน 36 คน ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง และผู้ติดเชื้อเอชไอวี อยู่ร่วมกันระหว่าง 1-3 ปี และทราบผลเลือดไม่เกิน 1 ปี หลังการให้คำปรึกษาแบบนำทาง (Directive) สามารถเปิดเผยผลเลือดได้สำเร็จ จำนวน 30 ราย และไม่เปิดเผยจำนวน 6 ราย ปัจจัยที่สัมพันธ์ความสำเร็จต่อการเปิดเผยผลเลือด พบว่าเพศ อายุ ประเภทผู้รับบริการ ระยะเวลาที่อยู่ร่วมกัน และระยะเวลาทราบผลเลือดมีความสัมพันธ์กับการเปิดเผยผลเลือดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ p < .05 ดังนั้น การจัดบริการให้การปรึกษาก่อนและหลังการตรวจเลือดทั้งหญิงตั้งครรภ์พร้อมคู่ตั้งแต่การรับรู้ผลเลือดครั้งแรก ช่วยส่งเสริมการเปิดเผยผลเลือด ส่งต่อผู้ติดเชื้อให้เข้าสู่ระบบการรักษาและป้องการการติดเชื้อสู่คู่เพศสัมพันธ์และลูก
เอกสารอ้างอิง
กองโรคเอดส์และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. HIV Info HUB ศูนย์รวมข้อมูลสารสนเทศด้านเอชไอวีของประเทศไทย [อินเตอร์เน็ต]. 2567 [เข้าถึงเมื่อ 30 ก.ค. 2567]. เข้าถึงได้จาก: https://hivhub.ddc.moph.go.th/
World Health Organization. Guidance on couples HIV testing and counselling including antiretroviral therapy for treatment and prevention in serodiscordant couples. Geneva: WHO; 2012.
Obeagu EI. A review of challenges and coping strategies faced by HIV/AIDS discordant couples. Madonna University Journal of Medicine and Health Sciences 2023;3:7-12.
พุดตาน พันธุเณร, พรทิพย์ เข็มเงิน, อติพันธ์ สุวัฒน์เมฆินทร์, Henk Van Renterghem, พัชรา เบญจรัตนภรณ์, นันทวรรณ วงษ์ทิพย์ และคณะ. การประมาณการความต้องการถุงยางอนามัยของประเทศไทย. วารสารวิชาการสาธารณสุข 2566;32:574-84.
คณะกรรมการแห่งชาติว่าด้วยการป้องกันและแก้ไขปัญหาเอดส์. แผนปฏิบัติการยุติปัญหาเอดส์ ประเทศไทย พ.ศ. 2566 – 2569. นนทบุรี: เอ็นซี คอนเซ็ปต์; 2566.
กองโรคเอดส์์และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. แนวทางการตรวจวินิจฉัย รักษาและป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี ประเทศไทย ปี 2564/2565. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์อักษรกราฟฟิคแอนด์ดีไซน์; 2565.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. รายงานการสำรวจสถานการณ์เด็กและสตรีในประเทศไทย (MICS) พ.ศ.2565 ตัวชี้วัดที่ความเป็นอยู่ของเด็กและสตรีในประเทศไทยที่สำคัญ [อินเตอร์เน็ต]. 2565 [เข้าถึงเมื่อ 30 ก.ค. 2567]. เข้าถึงได้จาก: https://www.unicef.org/thailand/media/11361/file/Thailand%20MICS%202022%20full%20report%20(Thai).pdf
กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. แนวทางการจัดบริการชวนคู่ของผู้ติดเชื้อเอชไอวี มาตรวจหาการติดเชื้อเอชไอวี ประเทศไทย ปี 2564. นนทบุรี: กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข; 2564
กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข ศูนย์ความร่วมมือไทย-สหรัฐ ด้านสาธารณสุข. แนวทางการจัดระบบบริการในโรงพยาบาลเพื่อส่งเสริมการตรวจหาการติดเชื้อเอชไอวีในหญิงตั้งครรภ์และสามี. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย; 2557.
สำนักอนามัยการเจริญพันธุ์ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. แนวทางการจัดบริการเตรียมความพร้อมก่อนสมรสและก่อนตั้งครรภ์. ม.ป.ท.: ม.ป.พ.; 2563.
ขวัญจิตร เหล่าทอง, เจนจิต ฉายะจินดา, สุจิตตรา พงศ์ประสบชัย, เพียงเพ็ญ ธัญญะตุลย์, พรรณราย หนูมา, อัมพัน เฉลิมโชคเจริญกิจ, และคณะ. ปัจจัยที่มีผลต่อการเปิดเผยผลเลือด การตรวจภาวะติดเชื้อเอชไอวีของสตรีไทย. เวชบันทึกศิริราช 2561;11:2-8.
สุพัตรา ไชยพลบาล, พูลสุข เจนพานิชย์ วิสุทธิพันธ์, มณี อาภานันทิกุล. ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยคัดสรรกับการเปิดเผยผลการติดเชื้อเอชไอวี ของผู้หญิงไทยต่อคู่ครอง. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข 2567;28:80-93.
กลุ่มงานแนะแนวทางการแพทย์และจิตสังคม สถาบันบำราศนราดูร. คู่มือการให้การปรึกษาก่อนและหลังการตรวจหาการติดเชื้อเอชไอวี. นนทบุรี: กลุ่มงานแนะแนวทางการแพทย์และจิตสังคม สถาบันบำราศนราดูร; 2558.
มหาวิทยาลัยรามคำแหง. การให้การปรึกษา [อินเตอร์เน็ต]. ม.ป.ป. [เข้าถึงเมื่อ 30 ก.ค. 2567]. เข้าถึงได้จาก: http://old-book.ru.ac.th/e-book/h/HR413/hr413-5.pdf
กองอนามัยการเจริญพันธุ์ กรมอนามัย กองทุนประชากรแห่งสหประชาชาติ. คู่มือการฝึกอบรมหลักสูตรการให้คำปรึกษาแบบคู่ การปรึกษาแบบคู่ การดำเนินงานผู้ชายมีส่วนร่วมในการดูแลสุขภาพมารดา กรุงเทพฯ: กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข; ม.ป.ป.
Nordberg B, Gabriel EE, Were E, Kaguiri E, Ekström AM, Kågesten A, Rautiainen S. Social concerns related to HIV status disclosure and participation in the prevention of mother-to-child transmission of HIV care among pregnant women in Kenya. BMC Pregnancy Childbirth 2020;20:1-9. doi: 10.1186/s12884-020-03155-3.
ทวีทรัพย์ ศิรประภาศิริ, วิภาดา มหรัตนวิโรจน์. รายงานผลการปฏิบัติงานการพัฒนาแผนกลยุทธ์ถุงยางอนามัยรอบด้าน. วารสารควบคุมโรค 2558;41:162-9
สํานักโรคเอดส์ วัณโรค และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์. แนวทางบริการปรึกษาและตรวจหาการติดเชื้อเอชไอวี สําหรับสถานบริการสุขภาพ. นนทบุรี: กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข; ม.ป.ป.
มหาวิทยาลัยมหิดล คณะเภสัชศาสตร์ ยาเม็ดคุมกำเนิดข้อควรระวังเมื่อใช้ร่วมกับยาอื่นที่รบกวนประสิทธิภาพและความปลอดภัย [อินเตอร์เน็ต]. 2565 [เข้าถึงเมื่อ 25 ต.ค. 2567]. เข้าถึงได้จาก: https://pharmacy.mahidol.ac.th/th/service-knowledge-article-info-old.php?id=611
Miller WR, Sanchez VC. Motivating young adults for treatment and lifestyle change. Notre Dame; University of Notre Dame Press; 1994.
ต้องจิตต์ กาญจโนมัย. คู่มือวิทยากรการอบรมหลักสูตรการปรึกษาแบบคู่. นนทบุรี: กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข; 2557.
วรัญญา คงปรีชา. ผลการปรึกษาทฤษฎีเน้นทางออกระยะสั้นต่อความไว้วางใจในคู่สามี-ภรรยา [วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต]. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา; 2561.
สํานักโรคเอดส์ วัณโรค และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์. ศูนย์ความร่วมมือไทย-สหรัฐ ด้านสาธารณสุข. แนวทางการจัดบริการการป้องกันเพื่อส่งเสริมสุขภาพผู้ติดเชื้อเอชไอวีในสถานบริการสุขภาพ. นนทบุรี: กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข; 2552.
อุษา จันทร์กลิ่น. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเปิดเผยตัวของผู้ติดเชื้อเอชไอวีและผู้ป่วยเอดส์จังหวัดแห่งหนึ่งใน ภาคเหนือตอนล่าง [วิทยานิพนธ์ปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต]. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร; 2564.
เพ็ญศรี เอื้อมเก็บ. การพัฒนารูปแบบการให้การปรึกษาเพื่อตรวจเลือดหาการติดเชื้อเอชไอวีแบบคู่. วารสารการพยาบาล สุขภาพ และสาธารณสุข 2566;2:29-51.
Dessalegn NG, Hailemariam TG, Yimer T, Strode A, Müller A. HIV-positive status disclosure to sexual partners among individuals receiving HIV care in Addis Ababa, Ethiopia. PLoS One 2019;14:e0211967. doi: 10.1371/journal.pone.0211967.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สรรพสิทธิประสงค์

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาศาสตร์สุขภาพ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สรรพสิทธิประสงค์ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สรรพสิทธิประสงค์ และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในวิทยาลัยพยาบาลฯ ความรับผิดชอบเกี่ยวกับบทความแต่ละเรื่องผู้เขียนจะรับผิดชอบของตนเอง
