ความเครียดและการเผชิญความเครียดของผู้ติดเชื้อโควิด 19 และครอบครัว

บทคัดย่อ

การติดเชื้อโควิด 19 จำเป็นต้องมีการกักตัวเพื่อป้องกันการแพร่กระจายเชื้อ ส่งผลให้ผู้ติดเชื้อโควิด 19 และครอบครัวเกิดความเครียด ถ้าผู้ติดเชื้อและครอบครัวไม่สามารถเผชิญความเครียดได้อย่างเหมาะสมอาจนำสู่ภาวะวิกฤตครอบครัวได้  การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา  มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความเครียดและการเผชิญความเครียดของผู้ติดเชื้อโควิด 19 และครอบครัว  กลุ่มตัวอย่างเป็นครอบครัวที่มีผู้ติดเชื้อโควิด 19 ระหว่างวันที่ 1 กันยายน 2566 ถึง 31 ธันวาคม 2566 จำนวน 81 ครอบครัว  ที่อาศัยในเขตพื้นที่อำเภอตระการพืชผล จังหวัดอุบลราชธานี เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถาม จำนวน 2 ชุด แต่ละชุดประกอบด้วย 3 ส่วน คือ ข้อมูลทั่วไป ข้อมูลสาเหตุความเครียด และข้อมูลการเผชิญความเครียด แบบสอบถามชุดที่ 1 สำหรับผู้ติดเชื้อโควิด 19 และแบบสอบถามชุดที่ 2 สำหรับครอบครัวของผู้ติดเชื้อโควิด 19  ตรวจสอบความตรงด้านเนื้อหาโดยผู้เชี่ยวชาญ 5 ท่าน ได้ค่า CVI เท่ากับ 0.92 และ 0.88 ตามลำดับ  การวิเคราะห์ข้อมูลสาเหตุความเครียดและการเผชิญความเครียด โดยหาค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัย: พบว่า สาเหตุความเครียดของผู้ติดเชื้อโควิด 19 และครอบครัว ประกอบด้วย เหตุการณ์ที่ก่อให้เกิดความเครียด ทรัพยากรหรือแหล่งสนับสนุนครอบครัว และการรับรู้เกี่ยวกับสาเหตุความเครียด ค่าเฉลี่ยคะแนนสาเหตุความเครียดโดยรวมของผู้ติดเชื้อโควิด 19 และครอบครัว เป็นจริงในระดับเล็กน้อย (Mean = 1.10, S.D = 0.36 และ Mean = 1.06, S.D = 0.41 ตามลำดับ) ใช้วิธีการเผชิญความเครียดแบบมุ่งแก้ไขปัญหาและแบบมุ่งจัดการอารมณ์ร่วมกัน  ค่าเฉลี่ยคะแนนการเผชิญความเครียดโดยรวมของผู้ติดเชื้อโควิด 19 และครอบครัว เป็นจริงในระดับปานกลาง (Mean = 1.83, S.D = 0.40 และ Mean = 1.91, S.D = 0.44 ตามลำดับ)  ดังนั้น การวางแผนการพยาบาลที่เหมาะสมกับบุคคลและครอบครัว พยาบาลควรประเมินสาเหตุที่ก่อให้เกิดความเครียดอย่างรอบด้าน  และควรส่งเสริมการเผชิญความเครียดทั้งแบบมุ่งแก้ไขปัญหาและมุ่งจัดการอารมณ์