Development of a continuing care model for psychiatric patients in the community receiving tele-mental health services

Authors

  • Sriprapai Inchaithep Boromarajonani College of Nursing, Nakhon Lampang, Faculty of Nursing, Praboromarajchanok Institute
  • Woraporn Thinwang Boromarajonani College of Nursing, Nakhon Lampang, Faculty of Nursing, Praboromarajchanok Institute
  • Ruk Ruktrakul Lampang Hospital
  • Sompit Saisamuth Lampang Hospital
  • Natira Tiwato Boromarajonani College of Nursing, Nakhon Lampang, Faculty of Nursing, Praboromarajchanok Institute
  • Prapasri Thungmepon Boromarajonani College of Nursing, Nakhon Lampang, Faculty of Nursing, Praboromarajchanok Institute

Keywords:

Continuing care model, Psychiatric patients in community, Tele-mental health

Abstract

Presently, tele-mental health (MH) services are utilized for psychiatric patients caring to improve service accessibility and solve the problem of treatment discontinuity. However, operational limitations have been identified. This research and development aimed to develop and evaluate the quality of the continuous care model for psychiatric patients in the community who receive tele-MH services. The research process consisted of three phases: 1) investigate the situation of tele-MH services. The sample consisted of 14 professional nurses. The research instruments consisted of the focus group discussion recording form,
2) develop and verify the continuous care model for psychiatric patients who receive tele-MH services, and 3) examine the effects of the model developed. The sample comprised 14 professional nurses and 90 psychiatric patients. The research instruments consisted of the self-care ability questionnaire, the medication adherence questionnaire and the quality-of-life questionnaire. Data were analyzed using descriptive statistics, Chi-square test, and t-test. The results revealed that the developed model consisted of guidelines for developing health personnel competencies and continuing care for psychiatric patients. Furthermore, the effects of the developed model indicated that: 1) The self-care ability in terms of metal health, taking medication, and family relationships of the experimental group was significantly higher than that in the control group (p<.05), 2) The medication adherence of the control group was significantly higher than that in the control group (p<.001), and 3) The quality of life of the experimental and the control group were not significant differences. Therefore, this model should be utilized continuously and expanded to tele-MH services to promote self-care ability and medication adherence.

References

กมนต์ภรณ์ สุวรรณทวีมีสุข, กิติิพล นาควิโรจน์ และ ธัญญรัตน์ โนมัยสินทวี. (2566). ผลลัพธ์ของการใช้ระบบแพทย์ทางไกลควบคู่กับการดูแลปกติเปรียบเทียบกับการดูแลแบบปกติในผู้ป่วยมะเร็งที่ได้รับการดูแลแบบประคับประคอง: การทดลองสุ่มแบบมีกลุ่มควบคุม. วารสารระบบบริการปฐมภูมิและเวชศาสตร์ครอบครัว, 6(2), 133-143.

กรมสุขภาพจิต. (2560). คู่มือการดูแลผู้ป่วยโรคจิตเภท สำหรับโรงพยาบาลในเขตสุขภาพ ฉบับพยาบาล/นักวิชาการสาธารณสุข. จาก https://mhso.dmh.go.th/fileupload/202002061595902378.pdf

กรมสุขภาพจิต. (2565). แนวทางการบริการตรวจรักษาจิตเวชทางไกล (telepsychiatry) ผู้ป่วยนอก: สำหรับสถาบัน/โรงพยาบาลจิตเวช สังกัดกรมสุภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. เข้าถึงได้จาก https://mhso.dmh.go.th/page/subject_details.php?subject_id=734

กองยุทธศาสตร์และแผนงาน กระทรวงสธารณสุข.(2564). รายงานประจำปีกรมสุขภาพจิต ปีงบประมาณ 2564. กรุงเทพ; ละม่อม.

กาญจนา สุทธิเนียม และ ชลพร กองคำ. (2555). การพัฒนาแบบวัดคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยจิตเวช สถาบันจิตเวชศาสตร์สมเด็จเจ้าพระยา. วารสารการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต, 26(3), 28-40.

ประกาศสภาการพยาบาล เรื่อง แนวทางการพยาบาลทางไกล. (2564, 10 กุมภาพันธ์). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 138 ตอนพิเศษ 33 ง, หน้า 49-51.

ธนัฎชา สองเมือง และ อนัญญา สองเมือง. (2565). ความร่วมมือในการใช้ยาและการกำเริบในผู้ป่วยจิตเภทหลังถูกส่งตัวรักษาต่อเนื่อง ณ โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลใกล้บ้าน. วารสารวิชาการสาธารณสุข, 31(1), 70-79.

รัชนี อุทัยพันธ์. (2555). ผลของการสัมภาษณ์เพื่อเสริมสร้างแรงจูงใจแบบกลุ่มต่อความร่วมมือในการรักษาด้วยยาของผู้ป่วยจิตเภทในชุมชน [วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตร์บัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วรรณชนก จันทชุม, สมปรารถนา ดาผา, รัชตวรรณ ศรีตระกูล, ศุภลักษณ์ กระแสร์ และ ครุณี ศรีสมบูรณ์. (2563). การพัฒนารูปแบบการสอนงานในการปฏิบัติการพยาบาลของพยาบาลพี่เลี้ยงโรงพยาบาลกรุงเทพขอนแก่น. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 38(1), 157-166.

ศรินรัตน์ จันทพิมพ์ และ ขนิษฐา นันทบุตร. (2561). การดูแลผู้ป่วยจิตเภทโดยชุมชน. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 36(2), 68-76.

สุมิศา กุมลา, โสภิณ แสงอ่อน และ พัชรินทร์ นินทจันทร์. (2563). ผลของโปรแกรมส่งเสริมความร่วมมือในการรับประทานยาในผู้ป่วยจิตเภท. วารสารการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต, 34(2), 132-152.

สำนักส่งเสริมและพัฒนาสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2559). มาตรฐานการส่งเสริมสุขภาพจิตและป้องกันปัญหาสุขภาพจิตในโรงพยาบาลชุมชน (ฉบับปรับปรุง). นนทบุรี: กระทรวงสาธารณสุข.

American Statistical Association. (2023). G*Power 3.1 manual. Retrieved from https://www.psychologie.hhu.de/fileadmin/redaktion/Fakultaeten/Mathematisch-Naturwissenschaftliche_Fakultaet/Psychologie/AAP/gpower/GPowerManual.pdf

Bradford, N. K., Caffery, L. J., & Smith, A. C. (2016). Telehealth services in rural and remote Australia: a systematic review of models of care and factors influencing success and sustainability. Rural and Remote Health, 16(4), 3808.

Chen, L., Chuang, LM., Chang, CH., Wang, CS., Wang, IC., Chung, Y., ... Lai, F. (2013). Evaluating self-management behaviors of diabetic patients in a tele health care program: longitudinal study over 18 months. Journal of Medical Internet Research, 15(12), e266. doi: 10.2196/jmir.2699

Haggerty, J. L., Reid, R. J., Freeman, G. K., Starfield, B. H., Adair, C. E., & McKendry, R. (2003). Continuity of care: a multidisciplinary review. British Medical Journal, 327(7425), 1219-1221.

Hamann, J., Lipp, M. L., Christ-Zapp, S., Spellmann, I., & Kissling, W. (2014). Psychiatrist and patient responses to suspected medication nonadherence in schizophrenia spectrum disorders. Psychiatric Services, 65(7), 881-887.

Stufflebeam, D. L., & Shinkfield, A. J. (2007). Evaluation theory, models and applications. San Francisco: Jossey-Bass.

Uscher-Pines, L., Arora, N., Jones, M., Lee, A., Sousa, J. L., McCullough, C. M., ... Ober, A. J. (2022). Experiences of health centers in implementing telehealth visits for underserved patients during the COVID-19 pandemic: results from the connected care accelerator initiative. Rand Health Quarterly, 9(4). 2.

Uslu, E., & Buldukoglu, K. (2020). Randomized controlled trial of the effects of nursing care based on a telephone intervention for medication adherence in schizophrenia. Perspectives in Psychiatric Care, 56(1), 63–71. doi: 10.1111/ppc.12376

World Health Organization: WHO. (2019). Recommendations on digital interventions for health system strengthening. Retrieved from https://www.who.int/publications/i/item/9789241550505

Downloads

Published

2023-12-29

How to Cite

Inchaithep, S., Thinwang, W., Ruktrakul , R. ., Saisamuth , S., Tiwato, N. ., & Thungmepon, P. (2023). Development of a continuing care model for psychiatric patients in the community receiving tele-mental health services. Journal of Nursing and Health Research, 24(3), 61–77. Retrieved from https://he01.tci-thaijo.org/index.php/bcnpy/article/view/266733

Issue

Section

บทความวิจัย(Research Articles)