ความรอบรู้สุขภาพจิตในนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นในโรงเรียนสังกัดเทศบาล

สาวิณี ยศสอน; วราภรณ์ บุญเชียง; พิมพ์ชนก เครือสุคนธ์

ผู้แต่ง

สาวิณี ยศสอน มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
วราภรณ์ บุญเชียง มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
พิมพ์ชนก เครือสุคนธ์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

คำสำคัญ:

ความรอบรู้สุขภาพจิต, นักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น, โรงเรียนสังกัดเทศบาล

บทคัดย่อ

ความรอบรู้สุขภาพจิตเป็นเรื่องสำคัญที่จะนำไปสู่การมีสุขภาพจิตที่ดีของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น
การวิจัยเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวางนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความรอบรู้สุขภาพจิต และปัจจัยที่สัมพันธ์กับความรอบรู้สุขภาพจิตในนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นในโรงเรียนสังกัดเทศบาล กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น จำนวน 349 คน เครื่องมือวิจัยประกอบด้วย 1) แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล และ
2) แบบสอบถามความรอบรู้ด้านสุขภาพจิต มีค่าความเชื่อมั่นของสัมประสิทธิ์อัลฟ่าของครอนบาค เท่ากับ .84 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติไคสแควร์ ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีระดับความรอบรู้สุขภาพจิตโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง คะแนนเฉลี่ย 122.06 (SD=9.25) จำนวนสมาชิกในครอบครัว (p<.01) และความเพียงพอของรายได้กับค่าใช้จ่ายภายในครอบครัว (p<.05) มีความสัมพันธ์กับความรอบรู้สุขภาพจิต อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ดังนั้นจึงควรส่งเสริมทักษะความรอบรู้สุขภาพจิตของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นในโรงเรียนสังกัดเทศบาลโดยคำนึงถึงปัจจัยด้านครอบครัวเป็นสำคัญ

เอกสารอ้างอิง

กรมสุขภาพจิต. (2561). กรมสุขภาพจิต เผยปัญหา“เด็กรังแกกันในร.ร.ของไทย” ติดอันดับ 2 ของโลก ชี้สังคมควรเร่งใส่ใจแก้ไขปัญหา.สืบค้นเมื่อ 30 ธันวาคม 2565, จาก http://www.prdmh.com/

กรมสุขภาพจิต. (2562). กรมสุขภาพจิต ห่วงวัยรุ่นเยาวชนไทยมีภาวะซึมเศร้า แนะคนรอบข้างรับฟังอย่างเข้าใจ.สืบค้นเมื่อ 30 ธันวาคม 2565, จาก http://www.prdmh.com/

กรมสุขภาพจิต. (2564). แนวทางการจัดการโรคซึมเศร้าสำหรับเวชปฏิบัติทั่วไปในสถานบริการระดับปฐมภูมิและทุติยภูมิ.นนทบุรี. กรุงเทพฯ: กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข.

ณัฏฐภัณฑ์สัณฑ์ ศรีวิชัย, วราภรณ์ บุญเชียง และ พิมพ์ชนก เครือสุคนธ์. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้สุขภาพจิต ความผาสุกทางจิตใจและความเหงาในนักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่. มนุษยศาสตร์สาร. 22(1),143-161.

ณัฏฐภัณฑ์สัณฑ์ ศรีวิชัย และ มัจฉรีย์ คู่วิวัฒน์ชัย. (2564). นักเรียนนักศึกษาและความรอบรู้สุขภาพจิต. วารสารสังคมสงเคราะห์ศาสตร์, 29(2), 37-65.

พนม เกตุมาน, นันทวัช สิทธิรักษ์, กอบหทัย สิทธิรณฤทธิ์, กนกวรรณ ลิ้มศรีเจริญ, ปเนต ผู้กฤตยาคามี และ กมลพร วรรณฤทธิ์. (2556). ปัญหาทางสุขภาพจิตที่พบในนักศึกษาแพทย์ศิริราชที่ไม่สำเร็จการศึกษา ตั้งแต่ปีการศึกษา 2525-2550. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย, 58(3), 271-282.

นราสินี เหลืองทองคำ และ กมล โพธิเย็น. (2560). สุขภาพจิตของนักเรียนวัยรุ่นในโรงเรียนเขต อำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสวนดุสิต, 13(2), 91-110.

นุสรา นามเดช, พเยาว์ พงษ์ศักดิ์ชาติ และ อรทัย สงวนพรรค. (2561). ความรอบรู้ทางสุขภาพจิตของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย จังหวัดสระบุรี. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 11(3), 125-138.

ฤทัยรัตน์ ชิดมงคล, พิมพ์วลัญช์ อายุวัฒน์ และ ปรานต์ศศิ เหล่ารัตน์, (2562). ความรอบรู้ด้านสุขภาพจิตของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนในเขตเทศบาลตำบลโนนสูง อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี.วารสารการพยาบาลสุขภาพ และการศึกษา, 2(2), 35-42.

วิชาญ จองรัตนวนิช, อัญชิสา ควัฒน์กุล, สุพล ทาคคำ, อภิรดี มิตรวงษา, ณัฏฐนันท์ ลังการัตน์, ศศิลักษณ์ ไชยมา, ... นันท์นภัส ชำนิพร. (2562). รายงานการประเมินตนเอง ปีการศึกษา 2561. เชียงใหม่: โรงเรียนเทศบาลดอกเงิน.

วินัดดา ปิยะศิลป์. (บ.ก.). (2560). คู่มือสําหรับพ่อแม่เพื่อเผยแพร่ความรู้ด้านการดูแลและพัฒนาเด็ก วัยเด็กเล็ก 0-3 ปี. กรุงเทพฯ: ราชวิทยาลัยกุมารแพทย์แห่งประเทศไทย สมาคมกุมารแพทย์แห่งประเทศไทย.

ศรีสุดา บุญขยาย. (2562). การศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความรอบรู้ด้านสุขภาพของประชาชนไทยอายุ 15 ปีขึ้นไป กรณีศึกษาเขตสุขภาพที่ 4 (รายงานวิจัย). ศูนย์อนามัยที่ 4 สระบุรี: ศูนย์อนามัยที่ 4 สระบุรี.

Attygalle, U. R., Perera, H., & Jayamanne, B. D. W. (2017). Mental health literacy in adolescents: ability to recognise problems, helpful interventions and outcomes. Child and Adolescent Psychiatry and Mental health, 11, 38. doi: 10.1186/s13034-017-0176-1

Campos, L., Dias, P., Palha, F., Duarte, A., & Veiga, E. (2016). Development and psychometric properties of a new questionnaire for assessing mental health literacy in young people. Universitas Psychologica, 15(2), 61-72.

Cochran, W. G. (1966). Sampling techniques (2nd ed.). New York, NY: John Wiley and Sons.

Coles, M. E., Ravid, A., Gibb, B., George - Denn, D., Bronstein, L. R., & McLeod, S. (2016). Adolescent mental health literacy: young people's knowledge of depression and social anxiety disorder. Journal of Adolescent Health, 58(1), 57-62.

Dev, A. K., Gupta, S., Sharma, K. K., & Chadda, R. K. (2017). Awareness of mental disorders among youth in Delhi. Current Medicine Research and Practice, 7, 84-89.

Gulliver, A., Griffiths, K. M., & Christensen, H. (2010). Perceived barriers and facilitators to mental health help-seeking in young people: a systematic review. BMC Psychiatry, 10, 113.

Jorm, A. F., Barney, L. J., Christensen, H., Highet, N. J., Kelly, C. M., & Kitchener, B. A. (2006). Research on mental health literacy: what we know and what we still need to know. Australian and New Zealand Journal of Psychiatry, 40(1), 3-5.

Kutcher, S., Wei, Y., & Coniglio, C. (2016). Mental health literacy: past, present, and Future. Canadian journal of psychiatry. Revue canadienne de psychiatrie, 61(3), 154–158. doi: 10.1177/0706743715616609

Melas, P. A., Tartani, E., Forsner, T., Edhborg, M., & Forsell, Y. (2013). Mental health literacy about depression and schizophrenia among adolescents in Sweden. European Psychiatry, 28(7), 404-411.

Rice, F., Eyre, O., Riglin, L., & Potter, R. (2017). Adolescent depression and the treatment gap. The Lancet Psychiatry, 4(2), 86-87.

Steinberg, L. (1999). Adolescence. Boston, MA: McGraw-Hill College.

Streiner, D. L. (2003). Starting at the beginning: an introduction to coefficient alpha and internal consistency. Journal of Personality Assessment, 80(1), 99-103.

World Health Organization. (2019). Improving health literacy. Retrieved from https://www.who.int/activities/improving-health-literacy