สถานการณ์การดูแลต่อเนื่องทารกเกิดก่อนกำหนดที่มีความเสี่ยงสูง โรงพยาบาลศูนย์ยะลา

ผู้แต่ง

  • นิตยา สุขแก้ว โรงพยาบาลศูนย์ยะลา
  • ปราโมทย์ ทองสุข คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
  • ชุติวรรณ ปุรินทราภิบาล คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์

คำสำคัญ:

การดูแลต่อเนื่อง, ทารกเกิดก่อนกำหนดที่มีความเสี่ยงสูง, การศึกษาสถานการณ์

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงพรรณนานี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานการณ์การดูแลต่อเนื่องทารกเกิดก่อนกำหนดที่มีความเสี่ยงสูงของโรงพยาบาลศูนย์ยะลา ผู้ให้ข้อมูล คือ ผู้ที่รับผิดชอบและผู้ปฏิบัติงานเกี่ยวกับการดูแลทารกเกิดก่อนกำหนดที่มีความเสี่ยงสูง รวม 17 คน ประกอบด้วย ผู้บริหาร 5 คน พยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาล 7 คน นักวิชาการสาธารณสุขที่ปฏิบัติงานในชุมชน 5 คน กรอบแนวคิดการวิจัยประยุกต์จากการประเมินคุณภาพของโดนาบิเดียน (2003) เก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้างและการทบทวนเอกสาร ข้อมูลเชิงคุณภาพวิเคราะห์โดยการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ข้อมูลเชิงปริมาณวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการหาค่าร้อยละ ผลการศึกษาสถานการณ์การดูแลต่อเนื่องทารกเกิดก่อนกำหนดที่มีความเสี่ยงสูง พบว่า 1) ด้านโครงสร้าง โรงพยาบาล พบว่า มีนโยบายและมีคณะกรรมการการดูแลต่อเนื่อง มีเทคโนโลยีสารสนเทศสนับสนุน แต่การสื่อสารนโยบายยังไม่ทั่วถึง การนิเทศติดตามไม่ต่อเนื่อง บุคลากรด้านสุขภาพในชุมชนขาดความมั่นใจในการดูแล และแบบฟอร์มบันทึกข้อมูลไม่มีความจำเพาะกับทารก 2) ด้านกระบวนการ พบว่า ยังเป็นการทำงานแยกส่วน ขาดกระบวนการค้นหาผู้ดูแลหลักหรือผู้ดูแลร่วม และ 3) ด้านผลลัพธ์ พบว่า การติดตามผลด้านการเจริญเติบโตและพัฒนาการของทารกยังไม่ชัดเจน ทารกร้อยละ 24.24 มีแนวโน้มการเพิ่มขึ้นของน้ำหนักตัวไม่เป็นไปตามเกณฑ์ และการกลับเข้ารับการรักษาซ้ำในโรงพยาบาลมีอัตราสูงกว่าเป้าหมายที่โรงพยาบาลกำหนด  ผลการวิจัยสะท้อนความจำเป็นของการพัฒนาระบบการดูแลต่อเนื่องทารกเกิดก่อนกำหนดที่มีความเสี่ยงสูงที่สอดคล้องกับบริบทพื้นที่ เพื่อเพิ่มคุณภาพการดูแลทารก

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงสาธารณสุข. (2556). แนวทางการพัฒนาระบบบริการสุขภาพ สาขาปฐมภูมิ ทุติยภูมิ และสุขภาพองค์รวม. โรงพิมพ์สหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

กองการพยาบาล. (2561). แนวทางการจัดเก็บตัวชี้วัดการพัฒนาคุณภาพบริการพยาบาล ประจำปีงบประมาณ 2561. นนทบุรี: สื่อตะวัน.

เกียรติก้อง รอดฉวาง. (2561). เอกสารประกอบการตรวจราชการ จังหวัดยะลา เขตสุขภาพที่ 12 รอบที่1/2561. สืบค้น 15 มีนาคม 2563, จาก https://www.ylo.moph.go.th/webssjold/kpi/61/9_61.pdf

ชลิตา บัณฑุวงศ์. (2560). เศรษณกิจและการพัฒนาในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้: การสำรวจเชิงวิพากษ์ ใน อนุสรณ์ อุณโณ (บรรณาธิการ) หนึ่งทศวรรษมานุษยวิทยาและสังคมวิทยากับการศึกษาจังหวัดชายแดนภาคใต้ (31- 68). ศูนย์สังคมศึกษาและวัฒนธรรมร่วมสมัย. สืบค้น 14 กันยายน 2564, จาก https://socanth.tu.ac.th/ccscs/ outreach /media/publication/anusorn-ed-2560/

ธราธิป โคละทัต. (2551). ทารกเกิดก่อนกำหนดสถานการณ์ปัจจุบันและผลกระทบ.ใน ธราธิป โคละทัต (บรรณาธิการ), การบูรณาการระบบสุขภาพมารดาและทารก. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้ง.

นลินี จงวิริยะพันธุ์, เปรมฤดี ภูมิถาวร, ขวัญชัย ไพโรจน์สกุล, สามารถ ภคกษมา, และชัยยศ คงคติธรรม. (2553). Ambulatory pediatrics (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: บียอนด์เอ็นเทอร์ไพรซ์.

ประชา นันท์นฤมิต. (2555). Improving outcomes of VLBW infants. ใน สันติ ปุณณะหิตานนท์ (บรรณาธิการ), Minimizing neonatal morbidities. (หน้า 110-132). กรุงเทพมหานคร: แอคทีฟพริ้นท์.

ประชา นันท์นฤมิต. (2560). การดูแลติดตามระยะยาวในทารกเกิดก่อนกำหนด. ใน สันติ ปุณณะหิตานนท์, อัญชลี ลิ้มรังสีกุล, และน้ำทิพย์ ทองสว่าง (บรรณาธิการ), Good clinical practice in neonatology. หน้า 308-333. กรุงเทพมหานคร: แอคทีฟฟริ้นท์.

ปราโมทย์ ประสาทกุล และคณะ. (2553). โครงการสำรวจคุณภาพชีวิตของประชาชนใน 5 จังหวัดชายแดนภาคใต้ พ.ศ. 2552. ชุดโครงการวิจัยท้องถิ่น, สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.)

โรงพยาบาลศูนย์ยะลา จังหวัดยะลา. (2563). สถิติหอผู้ป่วยทารกแรกเกิด. ยะลา: โรงพยาบาลศูนย์ยะลา.

วนิดา ภวภูตานนท์. (2562). การพัฒนาระบบการจำหน่ายที่ส่งเสริมการดูแลอย่างต่อเนื่อง ในทารกคลอดก่อนกำหนดที่มีน้ำหนักน้อย โรงพยาบาลกาฬสินธุ์. สืบค้น 20 กุมภาพันธ์ 2564, จาก https://he02.tci-thaijo.org › article › download.

วนิสา หะยีเซะ, นุชสรา ทรัพย์อินทร์, ศิราคริน พิชัยสงคราม, และนุจรี ไชยมงคล. (2556). ผลของโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถตนเองของผู้ดูแลต่อคุณภาพชีวิตทารกเกิดก่อนกำหนดมุสลิมในจังหวัดนราธิวาส. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 24(2), 51-60.

วนิสา หะยีเซะ, นุจรี ไชยมงคล, วิมลวรรณ ดำคล้าย, ธิดา มามะ, เยาวรี คอลออาแซ, ทวีพร เพ็งมาก, และสุกัญญา เทพโซ๊ะ. (2563). การพัฒนารูปแบบการดูแลและติดตามทารกเกิดก่อนกำหนดหลังจำหน่วยออกจากโรงพยาบาล. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์. 12(1), 1-14.

วราภรณ์ แสงทวีสิน. (2551). Care of low birth weight infants ใน วราภรณ์ แสงทวีสิน, วิบูลย์กาญจน พัฒนกุล, และสุนทร ฮ่อเผ่าพันธุ์. (บรรณาธิการ).ปัญหาทารกแรกเกิด. (หน้า102-132) กรุงเทพมหานคร: ธนาเพรส.

สภาการพยาบาล (2561). ประกาศสภาการพยาบาล เรื่อง นโยบายสภาการพยาบาลเกี่ยวกับกำลังคนในทีมการพยาบาล. สืบค้น 25 สิงหาคม 2563, จาก https://www.tnmc.or.th/images/userfiles/files/003(1).pdf

สภาการพยาบาล. (2562). ประกาศสภาการพยาบาล เรื่อง มาตรฐานการพยาบาล 2562. สืบค้น 25 สิงหาคม 2564, จาก https://www.tnmc.or.th/images/userfiles/files/A111.PDF

สมสมัย รัตนกรีฑากุล, สุรีรัตน์ ธนากิจ, นิสากร กรุงไกรเพชร, และอริสรา ฤทธิ์งาม. (2561). การพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยที่บ้าน: กรณีศึกษานวัตกรรมการพยาบาลเพื่อการสร้างเสริมสุขภาพ โรงพยาบาลคลองใหญ่ จังหวัดตราด. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา 26(1), 79-90.

แสงแข ชำนาญวนกิจ. (2550). การดูแลทารกคลอดก่อนกำหนด. ใน ชาญชัย วันทนาศิริ, วิทยา ถิฐาพันธ์, ปราโมทย์ ไพรสุวรรณา, และสุนทร ฮ่อเผ่าพันธุ์, (บรรณาธิการ). เวชศาสตร์ปริกำเนิด. (หน้า 121-152)กรุงเทพมหานคร: ยูเนียนเครือเอชั่น.

สำนักบริหารการสาธารณสุข สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. (2556). แนวทางการพัฒนาระบบบริการสุขภาพ สาขาทารกแรกเกิด. นนทบุรี: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

อารีรัตน์ เนติวัชรเวช. (2563). ผลลัพธ์ของรูปแบบการดูแลสุขภาพต่อเนื่องแบบบูรณาการโดยใช้โปรแกรมสารสนเทศในผู้ป่วยโรคเรื้อรัง เครือข่ายสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดยโสธร. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ. 38(2), 178-187.

Acunas, B., Uslu, S., & Bas, A., Y. (2018). Turkish neonatal society guideline for the follow-up of high-risk newborn infants. Turkish archives of pediatrics. 53(1), 180.

American Academy of Pediatrics. (2008). Committee on fetus and newborn: hospital discharge of the highrisk neonate. Pediatrics. Retrieved July 25, 2019, from https://pediatrics.aappublications .org/content/122/5/1119

Clemen-Stone, S., McGuire, S. L., & Eigsti, D. G. (1998). Comprehensive community health nursing: family, aggregate, & community practice. Mosby.

Donabedian, A. (2003). An introduction to quality assurance in health care. Oxford: Oxford University Press.

Horbar, J. D., Carpenter, J. H., Badger, G. J., Kenny, M. J., Soll, R. F., Morrow, K. A., & Buzas, J. S. (2012). Mortality and neonatal morbidity among infants 501 to 1500 grams from 2000 to 2009. Pediatrics, 129(6), 1019-1026.

Smith, V. C., & Stewart, J. (2020). Discharge planning for high-risk newborns. Retrieved January 20, 2021, from https://www.UpToDate.

Toivonen, M., Lehtonen, L., Löyttyniemi, E., Ahlqvist-Björkroth, S., & Axelin, A. (2020). Close collaboration with parent’s intervention improves family-centered care in different neonatal unit contexts: a pre–post study. Pediatric Research, 88(3), 421-428.

World Health Organization. (2018). Preterm birth. Retrieved January 20, 2021, from https://www. who.int/news-room/fact-sheets/detail/preterm-birth

Yang, K. T., Yin, C. H., Hung, Y. M., Huang, S. J., Lee, C. C., & Kuo, T. J. (2020). Continuity of care is associated with medical costs and Inpatient days in children with cerebral palsy. International Journal of Environmental Research and Public Health, 17(8), 2913, Retrieved January 21, 2021, from http://dx.doi.org/10.3390/ijerph17082913

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

28.12.2021

รูปแบบการอ้างอิง

สุขแก้ว น., ทองสุข ป., & ปุรินทราภิบาล ช. . (2021). สถานการณ์การดูแลต่อเนื่องทารกเกิดก่อนกำหนดที่มีความเสี่ยงสูง โรงพยาบาลศูนย์ยะลา. วารสารวิจัยการพยาบาลและสุขภาพ, 22(3), 124–134. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/bcnpy/article/view/251951

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย(Research Articles)