The effects of self-efficacy enhancement program on perceived difficulty and confidence in child nutrition assessment and KidDiary program use among child care teachers in ethnic child development centers
Keywords:
Self-efficacy, Nutrition assessment, KidDiary program, Child care teachers, Ethnic child developmental centerAbstract
This two-group pretest-posttest design, quasi-experimental research aimed to examine the effects of the self-efficacy enhancement program on perceived difficulty and confidence in child nutrition assessment and KidDiary program use among child care teachers of the ethnic child development center. The samples were 78 child care teachers in child development centers in Mae Fah Luang District, Chiang Rai Province. They were selected by purposive sampling method and divided into an experimental group and a control group, 39 for each group. The study was conducted during May 1- November 30, 2020. The instruments used were: 1) the perceived difficulty and confidence in child nutrition assessment and KidDiary program questionnaire; 2) the experimental program which were the KidDiary program and the self-efficacy enhancement program using Bandura's self-efficacy theory. Data were analyzed using descriptive statistics, and comparative statistics which included an independent t-test and a paired t-test. The results revealed that after participating in the program, child care teachers in child development centers of the experimental group had higher mean score of perceived difficulty and confidence level in child nutrition assessment than before participating in the program and statistically significantly higher than the comparison group (p<.05). The results showed that the program helped child care teachers to be able to assess child nutrition status correctly and with greater confidence. Therefore, this program should be applied in other ethic child development centers to increase the potential of child care teachers.
References
กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. (2559). มาตรฐานการดำเนินงานศูนย์พัฒนาเด็กเล็กขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2559. กระทรวงมหาดไทย
กาญจนา คำสมบัติ, ทรงศักดิ์ สองสนิท และประวิทย์ สิมมาทัน. (2562). การส่งเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเองกับกิจกรรมการเรียนการสอน. วารสารวิจัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น (ฉบับบัณฑิตศึกษา) สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(3), 69-78.
ประดับ ศรีหมื่นไวย, นฤมล เอื้อมณีกูล, ปัญญรัตน์ ลาภวงศ์วัฒนา และ อาภาพร เผ่าวัฒนา. (2560). ผลของโปรแกรมการพัฒนาครูผู้ดูแลเด็กในการส่งเสริมพัฒนาการเด็กวัยเรียน ในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก. วารสารพยาบาลสาธารณสุข, 31(2), 127-143.
ญาณิศา อินทรักษ์ และดวงใจ ชนะสิทธิ์, (2558). การปฏิบัติงานด้านวิชาการของศูนย์พัฒนาเด็กเล็กสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหว้ดสมุทรสาคร. วารสารศิลปกรศึกษาศาสตร์วิจัย. 7(2), 317-334.
ศูนย์เทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์แห่งชาติ. (2562). โปรแกรมบันทึกและคัดกรองการเจริญเติบโตและพัฒนาการเด็กปฐมวัย (KidDiary). สืบค้นวันที่ 7 เมษายน 2564, จาก http://www.kiddiary.in.th/
สายสุดา ปั้นตระกูล และบุญญลักษม์ ตำนานจิตร. (2562). การใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์ด้านวิชาการของครูผู้ดูแลเด็ก. วารสารครุศาสตร์, 13(2), 43-60.
สุกัญญา บัวศรี, อนงค์ สุนทรานนท์, สุนี หลี่จา และพนมวรรณ วิชาชัย. (2560). ภาวะโภชนาการและการพัฒนาการประเมินภาวะโภชนาการของเด็กในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก ตำบลเทอดไทย อำเภอแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย. การประชุมโภชนาการแห่งชาติครั้งที่ 1: อาหารสุขภาพเพื่อชีวิต. ศูนย์นิทรรศการและการประชุมไบเทคบางนา.
องค์การบริหารส่วนตำบลเทอดไทย. (2562). แผนพัฒนาท้องถิ่น 4 ปี (พ.ศ.2561-2564). สืบค้นวันที่ 7 เมษายน 2564, จาก http://www.therdthai.go.th/main.php?id=1
Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84(2), 191-215.
Bandura, A. (2006). Guide for constructing self-efficacy scales. In F. Pajares & T. Urdan (Eds.), Self-efficacy beliefs of adolescents, 5, 307-337.
Burns, N., & Grove, S. K. (2013). The practice of nursing research: Appraisal, synthesis, and generation of evidence (8th ed.). Elsevier.
Conkle, J., Ramakrishnan U., Flores_Ayala R., Suchdev P. S. & Martorell, R. (2017). Improving the quality of child anthropometry: Manual anthropometry in the Body Imaging for Nutritional Assessment Study (BINA). PLoS ONE, 12(12), 1-13. DOI: 10.1371/journal.pone.0189332.
De Onis, M., Onyango, A. W., Van den Broeck, J., Chumlea, W. C. & Martorell, R. (2004). Measurement and standardization protocols for anthropometry used in the construction of a new international growth reference. Food and Nutrition Bulletin, 25(1), 27–36. doi.10.1177/15648265040251S104
Nanayakkara, J., Margerison, C. & Worsley, A. (2021). Teachers' self-efficacy beliefs in teaching food and nutrition subjects in Australian secondary schools, Health Education, 121(3), 311-321. https://doi.org/10.1108/HE-01-2021-0003
O’Dea, J. A. (2016) Evaluation of Nutrition and Physical Activity Knowledge, Attitudes, Self Efficacy and Behaviors in Teachers and Children after Implementation of the “Healthy Active Kids” Online Program in Australian Elementary Schools. Health, 8, 293-303. doi.10.4236/health. 2016.84031
Tshifhiwa, T. C., Xikombiso G. M., Lindelani F. M. & Ngoako S. M. (2014). Knowledge and practices of pre-school teachers on growth monitoring program-South Africa. Health Promotion International. 30(1), 50-55. Doi.410.1093/heapro/dau084
World Health Organization. (2006). Multicentre growth reference study group enrolment and baseline characteristics in the WHO multicentre growth reference study. Acta Paediatrica. Supplementum, 450, 7–15.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2021 Journal of nursing and health research
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
