ฉากชีวิตของเด็กที่มีภาวะเรื้อรังในชุมชนแห่งหนึ่ง

บทคัดย่อ

ภาวะเรื้อรังในเด็กส่งผลต่อพัฒนาการทั้งด้านร่างกาย จิตใจ สังคม และสติปัญญา การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทำความเข้าใจฉากชีวิตของเด็กที่มีภาวะเรื้อรังในชุมชน รูปแบบการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยวิธีการวิจัยเชิงพรรณนา (descriptive research) กลุ่มตัวอย่างคือเด็กที่มีภาวะเรื้อรัง 3 คน และผู้ดูแลในครอบครัว 21 คน รวม 24 คน เก็บข้อมูลโดยการสังเกต สัมภาษณ์เชิงลึก ศึกษาข้อมูลเอกสาร และเขียนบันทึกภาคสนาม ผลการศึกษาพบฉากชีวิตของเด็กที่มีภาวะเรื้อรัง 13 ฉากทัศน์ ได้แก่ 1) พ่อแม่คบหาดูใจและสร้างครอบครัว 2) สมาชิกครอบครัวประกอบอาชีพ เก็บออมเงิน 3) การดูแลก่อนตั้งครรภ์ถึงหลังคลอด 4) เกิดภาวะผิดปกติ เจ็บป่วยเรื้อรัง พิการ 5) ดำเนินชีวิตตามระยะของภาวะเรื้อรัง 6) ติดตามการรักษาต่อเนื่อง 7) ได้รับการเลี้ยงดูทั้งด้านร่างกาย จิตใจ สังคม และปลูกฝังคุณธรรมความดี 8) ดูแลเพื่อเฝ้าระวัง ป้องกัน และลดภาวะแทรกซ้อน 9) ส่งเสริมการเรียนรู้และพัฒนาการตามวัย 10) ครอบครัวแสวงหาทางเลือกในการรักษาเพิ่มเติม 11) เด็กไม่ได้รับการส่งเสริมกระตุ้นพัฒนาการอย่างเหมาะสม    12) เด็กและครอบครัวเข้าร่วมกิจกรรมในชุมชน และ 13) รับการช่วยเหลือจากชุมชน ผลการศึกษาสะท้อนฉากชีวิตของเด็กที่มีภาวะเรื้อรัง ภายใต้วิถีการดำเนินชีวิตตามบริบทสังคมวัฒนธรรมอีสาน เพื่อให้ผู้เกี่ยวข้องในชุมชนออกแบบการดูแลที่เหมาะสมกับภาวะสุขภาพเด็ก และความต้องการช่วยเหลือที่เฉพาะของแต่ละครอบครัวต่อไป