ผลของการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนเรื่องการดูแลผู้ป่วย ที่ใช้เครื่องช่วยหายใจต่อความรู้ในการดูแลผู้ป่วยที่ใช้ เครื่องช่วยหายใจของนักศึกษาพยาบาล
คำสำคัญ:
บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน, การดูแลผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจ, นักศึกษาพยาบาล, Computer assisted instruction, Patient requiring ventilator care, Nursing studentบทคัดย่อ
การวิจัยกึ่งทดลองครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบคะแนนความรู้การดูแลผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจของกลุ่มทดลองที่ได้รับการสอนโดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน ก่อนและหลังการสอน 2) เปรียบเทียบคะแนนความรู้การดูแลผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจ ก่อนและหลังสอนระหว่างกลุ่มทดลองที่ได้รับการสอนแบบใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน และกลุ่มควบคุมที่ได้รับการสอนแบบบรรยายปกติ และ 3) ศึกษาความพึงพอใจหลังการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนเรื่องการดูแลผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 3 จำนวน 90 คน คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี ปีการศึกษา 2561 แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง จำนวน 45 คน และกลุ่มควบคุม จำนวน 45 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน แบบทดสอบความรู้เรื่องการดูแลผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจ และแบบสอบถามความพึงพอใจต่อบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน ซึ่งสร้างขึ้นโดยผู้วิจัย วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและสถิติทดสอบที (paired t -test, independent t- test) ผลการวิจัยพบว่า คะแนนความรู้การดูแลผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจของกลุ่มทดลองที่ได้รับการสอนโดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน หลังการสอนสูงกว่าก่อนสอนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.001) คะแนนความรู้การดูแลผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมหลังเรียนโดยการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนและสอนแบบบรรยายปกติ ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และคะแนนเฉลี่ยความพึงพอใจของกลุ่มทดลอง หลังใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนเรื่องการดูแลผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจโดยรวมอยู่ในระดับมาก ข้อเสนอแนะจากผลการศึกษานี้คือ ควรนำบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนเรื่องการดูแลผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจไปใช้ในการเรียนการสอนสำหรับนักศึกษาพยาบาล ซึ่งจะช่วยส่งเสริมการเรียนรู้ด้วยตนเองและทำให้ประสิทธิภาพการเรียนรู้เพิ่มขึ้น
เอกสารอ้างอิง
จรูญลักษณ์ ปกป้อง, ลักขณา ศิรถิรกุล และดาริน พนาสันต์. (2559). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนเรื่อง “การดูดเสมหะ” สำหรับนักศึกษาพยาบาล. วารสารการพยาบาล สาธารณสุข, 17(3), 93-105.
จิณพิชญ์ชา มะมม. (2555ก). ผลของการทบทวนโดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนเรื่องการทำแผลกดทับต่อความรู้ และทักษะการปฏิบัติและความคิดเห็นของนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 2. วารสารสภาการพยาบาล, 27(3), 63-76.
จิณพิชญ์ชา มะมม. (2555ข). ประสิทธิผลของบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนต่อความรู้ และทักษะการดูแลผู้ป่วยหลังผ่าตัดกระดูกสันหลังของนักศึกษาพยาบาล. วารสารสภาการพยาบาล, 27 (ฉบับพิเศษ), 90-101.
จิณพิชญ์ชา มะมม. (2557). บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน: เทคโนโลยีการศึกษาเพื่อพัฒนาความรู้และทักษะสำหรับนักศึกษาพยาบาล. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 22(2), 286-293.
จิราภรณ์ ปั้นอยู่, สุธาสินี แซ่หุง,ชื่นฤดี คงศักดิ์ตระกูล, จงใจ จงอร่ามเรือง, ทิพวัลย์ ศรีเฉลิม และอารีย์ วงศ์แดง. (2562). ผลของการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนเรื่องการให้ยาในเด็กต่อทักษะการให้ยาของนักศึกษาพยาบาล. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 25(2), 181-194.
จุฬารักษ์ กวีวิวิธชัย, มุกดา เดชประพนธ์, ชาลิณีย์ โฆษิตทาภิวัธน์, พิณทิพ รื่นวงษา และภิญโญ พานิชพันธ์. (2556). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ ช่วยสอนสื่อประสมที่บูรณาการความรู้ด้านกายวิภาค สรีรวิทยาเพื่อส่งเสริมทักษะของนักศึกษาพยาบาลในการตรวจร่างกาย ผู้ใหญ่: การตรวจศีรษะและคอ. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 19(3), 428-443.
แดนชัย ชอบจิตร, ดลนภา ไชยสมบัติ, และสุทธินี มหามิตร วงค์แสน. (2560). ผลของการจัดการเรียนรู้โดยใช้บทเรียนผ่านเว็บ (Web-Based Instruction) ในรายวิชาการพยาบาลครอบครัวและชุมชน 2 สำหรับ นักศึกษาพยาบาลศาสตร์ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี พะเยา. วารสารการพยาบาล การสาธารณสุข และการศึกษา. 18(2), 95-105.
ปาริชาต ญาตินิยม, อนัณญา ลาลุน, สุภาพร พลาบระหาร และศรินธร มังคละมณี. (2562). ผลการสอนโดยใช้คอมพิวเตอร์ช่วยสอนเรื่องการพยาบาลผู้สูงอายุของนักศึกษาพยาบาล คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ. วารสารพยาบาลทหารบก, 20(3), 411-421.
พิไลลักษณ์ โรจนประเสริฐ และเต็มดวง บุญเปี่ยมศักดิ์. (2556). ผลของการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนร่วมกับการสอนแบบสะท้อนคิดเรื่องการพยาบาลเด็กป่วยที่ได้รับการสวนหัวใจต่อความรู้ และการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษาพยาบาล. วารสารการพยาบาลโรคหัวใจและทรวงอก, 24(2), 18-28.
ภัทรมนัส มณีจิระปราการ. (2554). การพัฒนาบทเรียนช่วยสอนผ่านระบบอินเตอร์เน็ต เรื่องการประเมินภาวะสุขภาพ สำหรับนิสิตหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต. วารสารการพยาบาลสุขภาพ, 5(1), 91-100.
ภาสกร เรืองทอง. (2558). คอมพิวเตอร์ช่วยสอน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์พรทิชา.
โรส ภักดีโต, นันทกา สวัสดิพานิช และราตรี สัณฑิติ. (2556). ผลของบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนเรื่องการพยาบาลผู้ป่วยเด็กที่ได้รับสารน้ำทางหลอดเลือดดำต่อความรู้และการตัดสินใจทางคลินิคของนักศึกษาพยาบาล. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี กรุงเทพ, 29(1), 110-120.
วิภาดา คุณาวิกติกุล. (2558). การเรียนการสอนสาขาพยาบาลศาสตร์ ในยุคศตวรรษที่ 21. พยาบาลสาร, 42(2), 152-156.
สมคิด วิลเลียมส์. (2556). การพยาบาลผู้ป่วยที่มีภาวะวิกฤตระบบทางเดินหายใจ.ใน สุจิตรา ลิ้มอำนวยลาภ และคณะ (บรรณาธิการ), การปฏิบัติการพยาบาลผู้ป่วยผู้ใหญ่ระยะวิกฤต (พิมพ์ครั้งที่ 8). (หน้า 145-174). ขอนแก่น: โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา..
Hussin, A. A. (2018). Education 4.0 Made Simple: Ideas for Teaching. International Journal of Education & Literacy Studies, 6(3), 92-98.
Puncereobutr, V. (2016). Education 4.0: New Challenge of Learning. St. Theresa Journal of Humanities and Social sciences, 2(2), 92-97.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2020 วารสารการพยาบาล การสาธารณสุข และการศึกษา

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.