ผลของการพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองแตกของสหสาขาวิชาชีพ
คำสำคัญ:
รูปแบบการดูแล, สหสาขาวิชาชีพ, โรคหลอดเลือดสมองแตกบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองแตกของสหสาขาวิชาชีพ กลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง 1) ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองแตก จำนวน 30 ราย และ 2) ผู้ดูแลผู้ป่วย จำนวน 30 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย 1) แผนการดูแล 2) แบบตรวจสอบรายการกิจกรรมแผนการดูแลผู้ป่วย 3) แบบทดสอบความรู้เรื่องโรคหลอดเลือดสมองของผู้ดูแลผู้ป่วย 4) แบบประเมินดัชนีบาร์เธลเอดีแอล และ 5) แบบประเมินความพึงพอใจของผู้ดูแลผู้ป่วย วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสถิติทดสอบที ผลการวิจัยพบว่าผู้ป่วยกลุ่มตัวอย่างภายหลังการจำหน่าย 30 วัน มีค่าเฉลี่ยคะแนนความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวันภายหลังการจำหน่าย 30 วัน เท่ากับ 17.73 (mean=17.73,SD= .750) มากกว่าก่อนจำหน่ายเท่ากับ 13.9(13.9 (mean=13.9,SD= 1.074) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p< .01) และมีระยะวันนอนโรงพยาบาลเท่ากับ 7.57 วัน(mean=7.57,SD=3.159) และผู้ดูแลผู้ป่วยกลุ่มตัวอย่าง มีค่าเฉลี่ยคะแนนความรู้เรื่องโรคหลอดเลือดสมองก่อนจำหน่ายเท่ากับ 18.43(mean =18.43 , SD=1.331) มากกว่าแรกรับเท่ากับ 10.10 (mean=10.10,SD=2.975) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ(p<.01) และผู้ดูแลผู้ป่วยกลุ่มตัวอย่างมีความพึงพอใจต่อการบริการโดยรวมอยู่ในระดับมาก(mean= 2.89,SD=.154)
เอกสารอ้างอิง
กลุ่มงานสถิติสารสนเทศ โรงพยาบาลเจ้าพระยายมราช. (2560). รายงานประจำปี 2560. อัดสำเนา
กองยุทธศาสตร์และแผนงาน สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. (2560). สถิติสาธารณสุข พ.ศ.2560. สืบค้นเมื่อ วันที่ 5 ตุลาคม 2561, จาก http://bps.moph.go.th/new_bps/sites/default/files/ill_2560_full.pdf .
เครือวัลย์ เปี่ยมบริบูรณ์ และจรูญลักษณ์ ป้องเจริญ. (2554). การพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองโรงพยาบาลเจ้าพระยายมราชจังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารกระทรวงสาธารณสุข, 21(1), 4-21.
จิตลัดดา ประสานวงศ์, ปฐมวดี สิงห์ดง และรสสุคนธ์ สามแสน. (2555). การพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองโรงพยาบาลศรีสะเกษ. วารสารกองการพยาบาล, 39(2), 51-65.
ชลภัสสรณ์ วิวรรณพงษ์. (2555). การพัฒนาการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองแตก หอผู้ป่วยหนักศัลยกรรมโรงพยาบาลยโสธร. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลผู้ใหญ่ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
เรวดี ศิรินคร, ยุวดี เกตสัมพันธ์, ผ่องพรรณ ธนา, และ สุวิภา นิตยางกูร. (2543). CASE MANAGEMENT ในการประชุม 2nd national forum on Hospital Accreditation. กรุงเทพมหานคร: J.S. การพิมพ์.
ลินดา สันตวาจา และศรัญญา บุญโญ. (2560). การพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองในโรงพยาบาลพระนั่งเกล้า จังหวัดนนทบุรีโดยใช้รูปแบบการจัดการรายกรณีตามกรอบของ Case Manager Society of America. วารสารกองการพยาบาล, 42(2), 91-112.
วิไลวรรณ โพธิ์ศรีทอง, ธนันณัฏฐ์ มณีศิลปะ, พิศมัย โพธิพรรค, และงามทิพย์ ชนบดีเฉลิมรุ่ง. (2555). การพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยเบาหวานด้วยรูปแบบการจัดการรายกรณีโรงพยาบาลสระบุรี. วารสารกองการพยาบาล, 39(2) : 79-93.
สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2561). รายงานประจำปีสำนักโรคไม่ติดต่อ ปี 2560. กรุงเทพ: อักษรกราฟฟิคแอนด์ ดีไซน์.
สถาบันประสาทวิทยา กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. (2559). แนวทางการพยาบาลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองสำหรับพยาบาลทั่วไป Clinical Nursing Practice Guidelines for Stroke 2558. กรุงเทพฯ: บริษัทธนาเพรสจำกัด.
สุภารัตน์ หมื่นโฮ้ง และสุวิณี วิวัฒน์วานิช. (2556). ผลของการจัดการผู้ป่วยรายกรณีในผู้ป่วยผ่าตัดมะเร็งเต้านมต่อการรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการดูแลตนเองของผู้ป่วยผ่าตัดมะเร็งเต้านมและจำนวนวันนอนโรงพยาบาล หอผู้ป่วยศัลยกรรมหญิงโรงพยาบาลแพร่. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี กรุงเทพ, 29(2), 70-79.
ศิริอร สินธุ. (2557). ในศิริอร สินธุ และพิเชต วงรอด บรรณาธิการ, การจัดการรายกรณีผู้ป่วยโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูง. พิมพ์ครั้งที่ 2 กรุงเทพมหานคร: วัฒนาการพิมพ์.
อุไร ดวงแก้ว และอภิญญา จำปามูล. (2561). ผลของการจัดการผู้ป่วยรายกรณีในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองแตกต่อระยะวันนอนค่าใช้จ่ายในโรงพยาบาลและความพึงพอใจของทีมสหสาขาวิชาชีพ. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 36(3), 42-50.
Choi, BCK, & Pak, AWP. (2006). Multidisciplinarity, interdisciplinarity, and transdisciplinarity in health research, services, education and policy. 1. Definitions, objectives, and evidence of effectiveness. Clinical and Investigative Medicine, 29(6), 351-364.
Powell, S.K & Tahan, H.A. (2016). Case management: A practical guide for education and practice 3rd edition. Philadelphia: F. A. Davis company .
Von Bertalanffy, L. (1956). General System Theory: General Systems. Yearbook of the Society for the advancement of General System Theory. New York: University of Alberta.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2020 วารสารการพยายาล การสาธารณสุข และการศึกษา

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.