Factors Related to Breastfeeding Self-Efficacy of Mothers after Cesarean Section
Keywords:
Breastfeeding self-efficacy, Cesarean section, postpartum depressionAbstract
This research is aimed to explore breastfeeding self-efficacy and analysis factors related to breastfeeding self-efficacy of mothers after cesarean section.The population was the mothers after cesarean section in the postpartum ward at Yala hospital. The sample consisted of 123 people who chose by purposive sampling as 3-day after cesarean section mothers without complications. Research questionnaire composed of three parts: 1) general information2) postnatal depression questionnaire and 3) breastfeeding self-efficacy questionnaire. The questionnaire was validated by 3 experts. The IOC index between 0.67 - 1.00 and the reliability was tested using Cronbach’s alpha coefficient yielding a value of .89. Data were analyzed using descriptive statistics such as frequency, percentage, mean and standard deviation and using Pearson and Spearman Rank Correlation. Findings revealed that the mothers after cesarean section were in the period of 31-45 years old (39%), gravidabetween 0-1 (40.7%), and had postpartum depression25.2%. The breastfeeding self-efficacy of mothers after cesarean sectionwas at a high level (62.6%) with the item that perception of family members helping to facilitate breastfeeding had the highest mean (M = 4.14, SD. = 1.11) and the assess for baby is getting enough milk had the lowest mean (M = 3.42, SD. = 1.28). In addition, three factors such as age, gravida, and postpartum depression score were non-significantly related to breastfeeding self-efficacy (r = .07, p = .23) (r = .12, p = .09) (r = .-.14, p = .12). It explored that the high level of breastfeeding self-efficacy of mothers after cesarean section regardless of age, gravida, and postpartum depression score. Thus, nurse or midwife should provide information and knowledge since in the antenatal care or labor room for self-confidence and proper perception on breastfeeding self-efficacy and helping them until they have successful not only in the hospital but also in home health care.
References
กนกวรรณ โคตรสังข์, ศิริวรรณ แสงอินทร์, และอุษา เชื้อหอม. (2559). ผลของโปรแกรมการกระตุ้นการหลั่งน้ำนมต่อระยะเวลาการเริ่มไหลของน้ำนม ระยะเวลาการมาของน้ำนมเต็มเต้า และการรับรู้ความสามารถในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ในมารดาหลังผ่าตัดคลอดบุตรทางหน้าท้อง. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์มหาวิทยาลัยบูรพา, 24(1), 13-26.
กัลพร ยังดีและชุติมา หรุ่มเรืองวงษ์. (2559). ภาวะซึมเศร้าหลังคลอดในมารดาที่มีภาวะแทรกซ้อนทางสูติศาสตร์ในโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์. จุฬาลงกรณ์เวชสาร, 60(5), 561-574.
คชารัตน์ ปรีชล. (2559). ภาวะซึมเศร้าหลังคลอด: การป้องกันและการดูแล. วารสารพยาบาลสภากาชาดไทย, 9(2), 24-35.
ดวงกมล ปิ่นเฉลียว และพรพรรณ ภูสาหัส. (2558). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความทุกข์ทรมานของสตรีหลังผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง. วารสารพยาบาลทหารบก, 16(1), 101-108.
ธิดารัตน์ หวังสวัสดิ์, นันทา กาเลี่ยง, อนงค์ ภิบาล, รัตนา ใจสมคม, และวนิสา หะยีเซะ. (2557). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียวนาน 6 เดือน ของมารดาในจังหวัดนราธิวาส. พยาบาลสาร, 41(5), 123-133.
บรรจง จารุวงศ์. (2551). ความปวด การจัดการกับความปวดและผลของความปวดของผู้ป่วยหลังผ่าตัดช่องท้องในโรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์. (วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต). ขอนแก่น. มหาวิทยาลัยราชธานี.
โบว์ชมพู บุตรแสงดี, กรรณิการ์ กันธะรักษา, และจันทรรัตน์ เจริญสันติ. (2556). ผลของการส่งเสริมสมรรถนะแห่งตนต่อความสำเร็จในการเลี้ยงลูกด้วยนมมารดาอย่างเดียวของมารดาที่ผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง. พยาบาลสาร, 40(3), 1-10.
พรณิศา แสนบุญส่ง และวรรณดา มลิวรรณ์. (2559). การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างมีคุณภาพ: ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ และบทบาทของพยาบาลผดุงครรภ์. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 8(2), 225-237.
พรนภา ตั้งสุขสันต์. (2554). การส่งเสริมการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ในสตรีตั้งครรภ์. วารสารพยาบาลสาธารณสุข, 25(3), 103-119.
ศิริวรรณ แสงอินทร์. (2554). แบบวัดระดับการรับรู้ความสามารถในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ฉบับสั้นของเดนนิส (breastfeeding self-efficacy scale - short form) (อัดสำเนา).
ศศิธารา น่วมภา, นิตยา สินสุกใส, วรรณา พาหุวัฒนกร, และพฤหัส จันทร์ประภาพ. (2556). ปัจจัยส่วนบุคคลเวลาที่เริ่มให้นมแม่ และการสนับสนุนจากพยาบาลในการทำนายความสำเร็จในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียวก่อนจำหน่าย ในมารดาหลังผ่าตัดคลอด. วารสารพยาบาลศาสตร์ . 31(2), 49-59.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2559). รายงานสถิติรายปีประเทศไทย 2559. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
สำนักสารนิเทศ สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. (2562). กรมอนามัยจับมือ WHO-ยูนิเซฟ-มูลนิธิศูนย์นมแม่แห่งประเทศไทย เสริมพลังนมแม่ และเทคนิค 3 ดูดให้คุณค่านมแม่ครบถ้วน. สืบค้นเมื่อ 21 สิงหาคม 2562, จากhttps://pr.moph.go.th/?url=pr/detail/2/02/130452/
สุดาภรณ์ พยัคฆเรือง, พรรณรัตน์ แสงเพิ่ม, และชญาดา สามารถ. (2559). ปัญหาการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ระยะแรกหลังคลอด: ประสบการณ์ของมารดา. วารสารพยาบาลศาสตร์, 34(3), 30-40.
เอมอร บุตรอุดม. (2555). ความสัมพันธ์ระหว่างความพร้อมกับการยอมรับและพฤติกรรมการเลี้ยงบุตรด้วยนมมารดาของมารดาหลังผ่าตัดคลอดในโรงพยาบาลสังกัดกระทรวงสาธารณสุข จังหวัดขอนแก่น. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา, 18(1), 29-38.
Dennis, C. L. (2003). The breastfeeding self-efficacy scale: Psychometric assessment of the short form. Journal of Obstetric, Gynecologic and Neonatal Nursing, 32(6),734-744.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities.Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Porter, M. V., Teijlingen, E., Chi Ying. & Bhattacharya, S. (2007). Satisfaction with cesarean section: Qualitative analysis of open-ended questions in a large postal survey. Birth, 34 (2),148-154.
UNICEF. (2014). UNICEF Annual Report 2014. New York, NY: United Nations Children’s Fund (UNICEF)
World Health Organization. (2007). The world health report 2007: a safer future: Global public health security in the 21st century. France: Raphael Crettaz.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2020 Journal of Nursing, Public Health, and Education (ISSN:2651-1908 Journal Online.)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
