ความสัมพันธ์ระหว่างสมดุลชีวิตกับการทำงาน ดัชนีความสุขคนทำงานกับความผูกพันในองค์กร ของบุคลากรวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ยะลา

Abstract

การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของระบบบริการสุขภาพและความจำเป็นในการตอบสนองต่อนโยบายสาธารณสุขภายใต้เงื่อนไขทรัพยากรบุคคลที่จำกัด อาจส่งผลต่อสมดุลชีวิตกับการทำงาน ความสุขคนทำงาน  และความผูกพันในองค์กรของบุคลากรที่ปฏิบัติงานในวิทยาลัยพยาบาลซึ่งต้องปฏิบัติงานตามนโยบายของกระทรวงสาธารณสุขด้วย งานวิจัยเชิงพรรณนานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบความสัมพันธ์ระหว่างสมดุลชีวิต กับการทำงาน ดัชนีความสุขคนทำงาน และความผูกพันในองค์กร  กลุ่มตัวอย่างเป็นบุคลากรของวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ยะลาจำนวน 60 คน  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย มี 2 ชุดได้แก่ แบบประเมินดัชนีความสุขคนทำงานและสมดุลชีวิตกับการทำงาน และแบบประเมินความผูกพันในองค์กร  เก็บรวมข้อมูลในเดือนมกราคมถึงกุมภาพันธ์ 2560  วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สิถิติเชิงพรรณนา  ค่าสหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และค่าทีอิสระ (Independent T-Test)  ผลการวิจัยพบว่า บุคลากรวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ยะลามีระยะเวลาทำงานในวิทยาลัยนาน 1 – 10 ปี มากที่สุด ร้อยละ 50.8  มีสมดุลชีวิตกับการทำงานอยู่ในระดับปานกลาง ความสุขคนทำงานในภาพรวมทั้ง 9 มิติอยู่ในระดับมีความสุข และมีความผูกพันในองค์กรอยู่ในระดับมาก เมื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์พบว่า  สมดุลชีวิตกับการทำงานโดยรวม และความสุขคนทำงานโดยรวม  มีความสัมพันธ์กับความผูกพันในองค์กรอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .34, p<.01) และ  (r = .52, p<.01)   เมื่อเปรียบเทียบสมดุลชีวิตกับการทำงาน ดัชนีความสุขคนทำงาน ความผูกพันในองค์กร ระหว่างอาจารย์ และบุคลากรสายสนับสนุนพบว่า อาจารย์มีสมดุลชีวิตกับการทำงานแตกต่างจากบุคลากรสายสนับสนุนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ(t = 4.25, p<.01)  ส่วนความผูกพันในองค์กร และดัชนีความสุขคนทำงานไม่แตกต่างกัน  ผลการวิจัยนี้ชี้ให้เห็นความสำคัญว่า  องค์กรที่สามารถดูแลบุคลากรให้เกิดสมดุลชีวิตกับการทำงาน และมีความสุขในการทำงาน  จะมีผลให้บุคลากรมีความผูกพัน  อยากทำงานอยู่ในองค์กรเดิมต่อไป  และสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพงานได้อย่างต่อเนื่อง

Relationships among Work-life Balance, Personnel Happiness Index, and Employee Engagement of Personnel Working at Boromarajonani College of Nursing, Yala

Rapid changes in a health service system and the needs to respond to public health policies based on an inadequate human resource condition may affect work-life balance, happiness index, and employee engagement of personnel working in Boromarajonani College of Nursing, Yala who must work according to the policy of Ministry of Public Health. This descriptive research purposed to examine and analyse the relationships among work-life balance, happiness index, and employee engagement of personnel working at Boromarajonani College of Nursing, Yala. Sixty of the personnel were recruited to complete two sets of the questionnaires—happinometer and work-life balance questionnaires and employee engagement questionnaires. Data were gathered from January to February, 2017. Descriptive statistics including Pearson product-moment correlation,and independent t-test were applied for data analysis.The results revealed that most personnel working at Boromarajonani College of Nursing, Yala, had ranged working duration from one to ten years. Fifty point eight percent of the personnel stayed in work-life balance at a moderate level. Overall, nine dimensional happiness of the personnel was rated at a happy level. Their employee engagement was also appraised at a high level. As well, the correlations revealed that total work-life balance and total happiness index of the personnel were statistically significant with employee engagement, (r = .34, p<.01) and (r = .52, p<.01). When compared the work-life balance, happiness index, and employee engagement of instructors to those of supportive staff members, the result disclosed that a statistically significant difference in work-life balance (t=4.25, p. < 0.01) was obviously obtained for the instructors. However, their employee engagement and happiness index were no statistically significant differences. This study indicates that an organization that can take care of personnel to achieve a work-life balance and happy to work well will note worthy to employee engagement and they would like to continue working in the organization and improve their capabilities to improve continuously productivity.