The results of Ergonomics Management Program for Work-related Musculoskeletal Disorder Reduction among the Embroidery Hilltribe Woman Group, Pong District, Phayao Province
Keywords:
Ergonomics, Musculoskeletal Disorder, EmbroideryAbstract
Embroidery work is the neat work that the embroider will be in the postures of the slouch and bend down the head. This involves the related factors leading to the musculoskeletal disorder around various parts of the body such as neck, and shoulder among the others. This comparative study aims to compare the result of the Ergonomics management program for the work-related musculoskeletal disorder reduction among the embroidery hilltribe woman group. The study was conducted through the semi-experimental approach with the number of the sample of 33. The pre and post tests were carried out within the group. The data collection was run through the interview while the data analysis was made via the descriptive statistics and the t-Test. It is revealed that after the program operation, the average score of the knowledge of the studied sample increases with the better quality of life including the reduced risk of the reduction of the musculoskeletal disorder around various parts of the body at the statistically significant level of P<0.05. In conclusion, the activities operated based on the program can help reduce the musculoskeletal disorder from working of the embroidery hilltribe woman group, Pong District, Phayao province.
References
กระทรวงสาธารณสุข.
กันณพงศ์ อัครไชยพงศ์ และคณะ. (2559). สถานการณ์อาชีวอนามัยของประเทศไทยในปัจจุบัน. วารสารวิจัยคณะ
สาธารณสุขศาสตร์, ปีที่ 9(1), หน้า 1-6.
เขตบริการสุขภาพที่ 1. (2559). สถานสุขภาพประชาชนทั่วไป. สืบค้นเมื่อ 26 มีนาคม 2560 จาก http://203.209.96.244/r1/.
ฉันทนา จันทวงศ์, นิสากร กรุงไกรเพชร และยุพา ดาวเรือง. (2559). การดำเนินงานด้านการยศาสตร์อย่างมีส่วนร่วม
เพื่อลดปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดอาการผิดปกติทางระบบกล้ามเนื้อโครงสร้างกระดูก ในโรงงานยางแผ่นรมควัน
จังหวัดระยอง. วารสารพยาบาลสาธารณสุข, ปีที่ 30(1), หน้า 77-86.
ฐานข้อมูลสุขภาพอำเภอปง. (2559). สืบค้นเมื่อ 26 มีนาคม 2560 จาก http:203.157.102.156/hdc/main/index
ธวัชชัย คำป้อง และสุนิสา ชายเกลี้ยง. (2556). ปัจจัยเสี่ยงที่สัมพันธ์กับการปวดหลังจากการทำงานของ
แรงงานนอกระบบกลุ่มเย็บผ้าสำเร็จรูป อำเภอหนองเรือ จังหวัดขอนแก่น. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์
มหาวิทยาลัยขอนแก่น. ปีที่ 6(2), หน้า 70-78.
นิภาพร เหล่าชา. (2553). ผลของการออกกำลังกายท่าฤาษีดัดตนที่มีต่อความแข็งแรงของกล้ามเนื้อและความ
อ่อนตัวในผู้หญิงวัยทำงาน. วิทยานิพนธ์ ปริญญาวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
พรทิพย์ สง่าผากุล, ณัฐพล ทนุดี และนิธิกานต์ ชมชื่น. (2559). การศึกษาการประคบไข่โดยใช้ร่วมกับเงินและความ
ร้อนเพื่อบรรเทาอาการปวดตามภูมิปัญญาท้องถิ่นของชนเผ่าม้งในสถานบริการสาธารณสุขชุมชนสิบสอง
พัฒนา. การประชุมวิชาการระดับชาติ แพทย์แผนไทยภูมิปัญญาของแผ่นดินพิษณุโลก (29-30 สิงหาคม 2559).
ภนารี บุษราคัมตระกูล. (2554). สรีรวิทยาพยาธิวิทยาระบบกล้ามเนื้อและกระดูก (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ:
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รัตนา ทรัพย์บำเรอ. (2559). ระเบียบวิจัยทางสาธารณสุข. กรุงเทพฯ:โอ.เอส. พริ้นติ้งเฮ้าส์. หน้า 137-139.
ศิริพร สนิทนิตย์ และพรรณี บัญชรหัตถกิจ. (2557). ผลของโปรแกรมส่งเสริมพฤติกรรมการออกกำลังกาย
แบบฤๅษีดัดตนในกลุ่มผู้สูงอายุโดยการประยุกต์ใช้ทฤษฎีความสามารถตนเองและแรงสนับสนุน
ทางสังคมในอำเภอน้ำพอง จังหวัดขอนแก่น. ศรีนครินทร์เวชสาร,ปีที่29(3),หน้า304-310.
ศุภวิช นิยมพันธ์. (2557). การออกแบบและปรับปรุงการทำงานตามหลักการยศาสตร์ กรณีศึกษาการทอผ้าไหม
ยกทอง หมู่บ้านท่าสว่าง จังหวัดสุรินทร์. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิศวกรรมศาสตรบัณฑิต
มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
สุวัฒน์ ชำนาญ. (2558). ผลของโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพด้านการยศาสตร์ต่อการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเพื่อ
ลดความเสี่ยงต่อโรคกล้ามเนื้อและกระดูกที่เกิดจากการทำงานของบุคลากร โรงพยาบาลศรีสมเด็จ
อำเภอศรีสมเด็จ จังหวัดร้อยเอ็ด. วิทยานิพนธ์ปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต
มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สุวัฒน์ มหัตนิรันด์กุล และ คณะ. (2545). เครื่องมือวัดคุณภาพชีวิตขององค์กรอนามัยโลก. ชุดย่อ ฉบับภาษาไทย.
จังหวัดเชียงใหม่ : โรงพยาบาลสวนปรุง.
สายสุดา เทพตาแสง. (2558). การศึกษาผลการดำเนินงานโครงการยืดเหยียดเพื่อสุขภาพของบุคลากร
โรงพยาบาลปะคำ จังหวัดบุรีรัมย์. การประชุมวิชาการโรคจากการประกอบอาชีพและสิ่งแวดล้อม
แห่งชาติครั้งที่ 7 ประจำปี 2558 (25-27 กุมภาพันธ์ 2558)(หน้า 105). กรุงเทพฯ.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2558). การสำรวจภาวะการทำงานของประชากร ทั่วราชอาณาจักร พ.ศ. 2558. สืบค้นเมื่อ 10 เมษายน 2560, จาก http://www.nso.go.th/sites/2014.
โสภาพรรณ จิรนิรัติศัย. (2559). ภาวะผิดปกติของกล้ามเนื้อและกระดูกในคนงานกลุ่มวิสาหกิจชุมชน ประเภทผ้าและ
ศิลปประดิษฐ์ ในเขต 4.สถาบันวิจัย จัดการความรู้ และมาตรฐานการควบคุมโรค กรมควบคุมโรค
กระทรวงสาธารณสุข.
อนามัย (ธีรวิโรจน์) เทศกะทึก. (2556). อาชีวอนามัยและความปลอดภัย. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ:โอ เอส พรี้นติ้งเฮ้าส์.
อรุณ จิระวัฒนกุล. (2547). ชีวสถิติสำหรับงานวิจัยทางวิทยาสาสตร์สุขภาพ. ขอนแก่น: โรงพิมพ์คลังนานา วิทยา.
Chander and Cavatorta. (2017). An observational method for Postural Ergonomic Risk Assessment
(PERA). Journal of Industrial Ergonomics 17:391. 2-10.
HDC. (2559). ข้อมูลสุขภาพและการเจ็บป่วย. สืบค้นเมื่อ 26 มีนาคม 2560 จาก
http://203.157.102.156/hdc/main.
International Labour Organization. (2016). Work, peace and resilience.Retrieved March 26, 2017,
from http://www.ilo.org/global/topics.
Lueder, R (1996). A Prosed RULA of Computer User.Proceedings of the Eronomics Summer
Workshop UC Berkeley Center for Occupational & Environmental Health Continuing
Education Program San Francisco, August 8-9, 1996.
Phil Hughes and Ed Ferrett. (2013). International health and safety at work.New York :Routledge.
Simonsen and Gard. (2016). Swedish Sonographers' perceptions of ergonomic problems at work
and their suggestions for improvement.Journal of BMC Musculoskeletal Disorders.(17) : 391
Sullivan et al,. (2013). Perceptions of sitting posture among members of the community,
both with and without non-specific chronic low back pain. Journal of Manual Therapy (18) :551-556.