การศึกษาความคิดเห็นและข้อเสนอแนะของนักศึกษาแพทย์ระดับ ปรีคลินิก คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ต่อการสอบ

ผู้แต่ง

  • พรพิมล ปิลันธนาภรณ์ งานการศึกษาก่อนปริญญา โรงเรียนแพทย์และวิทยาศาสตร์สุขภาพ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา 90110 ประเทศไทย https://orcid.org/0009-0006-8727-4830

DOI:

https://doi.org/10.31584/psumj.2025280325

คำสำคัญ:

การเรียนรู้ด้วยตนเอง, การประเมินผลเพื่อพัฒนา, ข้อมูลทุติยภูมิ, ความคิดเห็นของนักศึกษาแพทย์, Progress Test

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาความคิดเห็นและข้อเสนอแนะของนักศึกษาแพทย์ระดับปรีคลินิก คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ที่มีต่อระบบการสอบ Progress Test ทั้งในด้านประโยชน์ ความพึงพอใจ และความเหมาะสมของช่วงเวลาสอบ รวมถึงสังเคราะห์ข้อเสนอแนะเพื่อนำไปพัฒนารูปแบบการสอบและระบบ feedback ให้สอดคล้องกับแนวคิด Outcome-Based Education (OBE) และสนับสนุนการเรียนรู้ระยะยาวของผู้เรียน
วัสดุและวิธีการ: การวิจัยแบบผสมผสาน (mixed-methods) โดยใช้ข้อมูลทุติยภูมิจากแบบบันทึกข้อมูลแบบสอบถามที่แนบในระบบรายงานผลสอบ Progress Test ระหว่างปีการศึกษา 2565–2567 กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่ 1–3 จำนวน 477 คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติเชิงพรรณนา และข้อมูลเชิงคุณภาพจากคำตอบปลายเปิดด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา (content analysis)
ผลการศึกษา: นักศึกษาแพทย์ระดับปรีคลินิกรับรู้ถึงประโยชน์และมีความพึงพอใจต่อระบบสอบ Progress Test ในทุกด้าน โดยเฉพาะระบบ e-testing ซึ่งได้รับคะแนนเฉลี่ย 4.33, 4.39 และ 4.28 สำหรับนักศึกษาชั้นปีที่ 1, 2 และ 3 ตามลำดับ ส่วนระบบ feedback รายบุคคลได้รับคะแนนเฉลี่ย 4.24, 4.16 และ 4.19 ตามลำดับ สำหรับความคิดเห็นเกี่ยวกับความเหมาะสมของช่วงเวลาการสอบ พบว่านักศึกษามากกว่าร้อยละ 75 ทุกชั้นปีเห็นว่า “เหมาะสม” โดยชั้นปีที่ 2 มีสัดส่วนสูงสุด (90.79%) และชั้นปีที่ 1 ต่ำสุด (78.45%) ข้อมูลจากคำตอบปลายเปิดสะท้อนข้อเสนอแนะสำคัญใน 4 ประเด็น ได้แก่ ความต้องการเฉลยข้อสอบพร้อมคำอธิบาย การวิเคราะห์ผลสอบรายหัวข้อเพื่อให้ทราบจุดอ่อน การจัดตารางสอบให้สอดคล้องกับภาระการเรียนของแต่ละช่วงเวลา และความชัดเจนของวัตถุประสงค์การสอบ ซึ่งข้อเสนอแนะเหล่านี้สามารถใช้เป็นแนวทางในการปรับปรุงระบบสอบและกระบวนการให้ feedback ให้เหมาะสมกับความต้องการของผู้เรียนในแต่ละช่วงชั้นปี
สรุป: ผลการศึกษานี้สะท้อนมุมมองเชิงบวกของนักศึกษาแพทย์ระดับปรีคลินิกต่อระบบสอบ Progress Test ทั้งในด้านความพึงพอใจ การรับรู้ประโยชน์ และการนำผลสอบไปใช้ในการพัฒนาตนเอง โดยเฉพาะในนักศึกษาชั้นปีที่ 2 และ 3 ซึ่งมีแนวโน้มตอบรับต่อระบบ feedback และสามารถวางแผนการเรียนรู้ได้อย่างเหมาะสม ขณะที่นักศึกษาชั้นปีที่ 1 แสดงความต้องการด้านความชัดเจนเกี่ยวกับวัตถุประสงค์ของการสอบและการเตรียมความเข้าใจเกี่ยวกับระบบสอบเพิ่มเติม แนวโน้มเหล่านี้สอดคล้องกับแนวคิด OBE และ Self-directed learning ที่เน้นการประเมินเพื่อการพัฒนาผู้เรียนอย่างต่อเนื่อง ผู้วิจัยเสนอให้ปรับปรุงระบบ feedback ให้ตอบโจทย์รายบุคคลมากยิ่งขึ้น จัดตารางสอบให้สอดคล้องกับภาระการเรียนรู้ในแต่ละช่วง และใช้ข้อมูลจากผลสอบเพื่อสนับสนุนการดูแลนักศึกษาเป็นรายกรณีอย่างเหมาะสม เพื่อส่งเสริมพฤติกรรมการเรียนรู้ระยะยาวอย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืน

เอกสารอ้างอิง

Schuwirth LWT, van der Vleuten CPM. Progress testing 2.0: evidence and evolution of longitudinal assessment. Med Educ 2019;53:1181-3.

Muijtjens AMM, Schuwirth LWT, Cohen-Schotanus J, Thoben A, Vleuten CPM van der, Hahn EG, et al. Longitudinal progress testing and self-directed learning in medical education. BMC Med Educ 2018;18:225.

Pugh D, Touchie C, Wood TJ, Humphrey-Murto S. Progress testing and self-directed learning: a meta-analytic review. Acad Med 2016;91:709-15.

Kusurkar RA, Croiset G, Galindo-Garre F, Ten Cate O. Motivation and self-regulated learning in medical students: a longitudinal study. Med Teach 2020;42:48-55.

Geotham J, Promsuwan W. The effectiveness of online anonymous surveys in medical education. Faculty of Medicine, Prince of Songkla University; 2021.

van Bruggen L. The role of feedback in programmatic assessment and progress testing. Perspect Med Educ 2022;11:72-80.

Al-Kadri HM, Al-Moamary MS, Magzoub ME, Roberts C, van der Vleuten CPM, Alfaris EA, et al. Students’ perception of progress testing and its impact on learning. Med Educ Online 2020;25:1702928.

van der Vleuten CPM, Schuwirth LWT, Driessen EW, Govaerts MJB. Twelve tips for programmatic assessment. Med Teach 2021;43:256-62.

Best JW. Research in education. 5th ed. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice-Hall; 1981.

Harden RM, Crosby JR, Davis MH. Outcome-based education: part 1—an introduction to outcome-based education. Med Teach 1999;21:7-14.

Knowles MS. Self-directed learning: a guide for learners and teachers. New York: Association Press; 1975.

Rattanawaraha S, et al. Feedback and curriculum alignment in progress testing: Evidence from PS. Faculty of Medicine, Prince of Songkla University; 2019.

Sunee P, Kittisak R, Chonlada T. Suggestions on exam scheduling and feedback in the progress test: evidence from Thai preclinical medical students. Thai J Med Educ 2019;20:45-54.

Schuwirth LWT, van der Vleuten CPM. Programmatic assessment: from assessment of learning to assessment for learning. Med Teach 2011;33:478-85.

Panichchiwa S. Evaluation theory in Thai medical education. Thai J Med Educ 2019.

Tio RA, Schutte B, Meiboom AA, Greidanus J, Dubois EA, Ten Cate OTJ. The progress test of medicine: the Dutch experience. Perspect Med Educ 2016;5:51-5.

Van Wijk L, Schuwirth L, Van der Vleuten C, Dijkstra J. Implementing a computerized adaptive progress test (CA-PT): development, reliability, and student perceptions. Med Teach 2024;46:123-9.

Naresuan University. Report on medical student progress testing and development. Phitsanulok: Faculty of Medicine, Naresuan University; 2021.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-12-04

รูปแบบการอ้างอิง

1.
ปิลันธนาภรณ์ พ. การศึกษาความคิดเห็นและข้อเสนอแนะของนักศึกษาแพทย์ระดับ ปรีคลินิก คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ต่อการสอบ. PSU Med J [อินเทอร์เน็ต]. 4 ธันวาคม 2025 [อ้างถึง 29 ธันวาคม 2025];5(3):145-56. available at: https://he01.tci-thaijo.org/index.php/PSUMJ/article/view/280325

ฉบับ

ประเภทบทความ

นิพนธ์ต้นฉบับ