The ผลของโปรแกรมการจัดตารางทำงานด้วยแอปพลิเคชันออนไลน์ต่อการรับรู้สมดุลชีวิตในมิติด้านการทำงานของบุคลากรพยาบาล โรงพยาบาลตติยภูมิแห่งหนึ่ง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบกึ่งทดลอง แบบสองกลุ่ม โดยวัดผลก่อนและหลังการทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยการรับรู้การรับรู้สมดุลชีวิตในมิติด้านการทำงานระหว่างการจัดตารางทำงานแบบปกติกับการจัดตารางทำงานด้วยวิธีออนไลน์ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ บุคลากรพยาบาล จำนวน 50 คน (แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 25 คน กลุ่มควบคุม 25 คน) เครื่องมือที่ใช้ในวิจัย มี 2 ส่วน ส่วนที่ 1 โปรแกรมการจัดตารางทำงานด้วยแอปพลิเคชันออนไลน์ และส่วนที่ 2 แบบสอบถามการรับรู้สมดุลชีวิตในมิติด้านการทำงาน คุณภาพเครื่องมือได้วิเคราะห์ค่าดัชนีความเที่ยงตรงตามเนื้อหาเท่ากับ 0.96 และค่าความเที่ยงโดยหาค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาครอนบาค เท่ากับ 0.93 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา (จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงแบนมาตรฐาน) และใช้สถิติเชิงอ้างอิง (Independent t-test และสถิติ Dependent t-test)
ผลการวิจัยพบว่า ค่าเฉลี่ยการรับรู้สมดุลชีวิตในมิติด้านการทำงานของกลุ่มทดลองหลังเข้าร่วมโปรแกรมอยู่ในระดับมาก (= 4.20 SD = 0.45) และกลุ่มควบคุมอยู่ในระดับปานกลาง (= 2.97 SD = 0.40) และเมื่อเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยพบว่า การรับรู้สมดุลชีวิตในมิติด้านการทำงานหลังได้รับโปรแกรมการจัดตารางทำงานด้วยแอปพลิเคชันออนไลน์ ของกลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 (p < .05) ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่า โปรแกรมการจัดตารางทำงานด้วยแอปพลิเคชันออนไลน์ที่สร้างขึ้น สามารถนำไปใช้ในการจัดตารางทำงานได้ ดังนั้น ผู้บริหารควรนำโปรแกรมการจัดตารางทำงานด้วยแอปพลิเคชันออนไลน์ กำหนดเป็นแนวทางการจัดอัตรากำลังของหน่วยงาน เพื่อสร้างการรับรู้สมดุลชีวิตในมิติด้านการทำงานให้แก่บุคลากรพยาบาลในองค์กรต่อไป
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Appelbaum, S., & Kamal, R. (2000). An analysis of the utilization and effectiveness of non-financial incentives in small business. Journal of Management Development. 19, 733-763. 10.1108/02621710010378200
Branson, R. K., Rayner, G. T., Cox, J. L., Furman, J. P., King, F. J., & Hannum, W. H. (1975). Interservice procedures for instructional systems development: Executive summary and model. (Vols. 1-5) TRADOC
Dousin, O., Collins, N., & Kler, B. K. (2019). Work-life balance, employee job performance and satisfaction among doctors and nurses in Malaysia. International Journal of Human Resource Studies, 9(4), 306-319.
Fakfai, S., & Ruetrakul, J. (2024). Desirable competencies of professional nurses in the new normal, health unit under the Ministry of Public Health, Area health 2. NU Journal of Nursing and Health Sciences, 18(2), 139-152. [In Thai].
Gupta, D. K., Bhatia, A., Kumar, A., Das, T. K., Jain, N., Tomer, R., …Pathak, H. (2016). Mitigation of greenhouse gas emission from rice–wheat system of the Indo-Gangetic plains: Through tillage, irrigation and fertilizer management. Agriculture, Ecosystems and Environment, 230, 1–9. https://doi.org/10.1016/j.agee.2016.05.023
Hodson, R. (2002). Demography or respect?: Work group demography versus organizational dynamics as determinants of meaning and satisfaction at work. The British journal of sociology, 53(2), 291-317. https://doi.org/10.1080/00071310220133359.
HREX.asia. (2021). VUCA In the modern working world: 4 techniques for dealing with uncertainty for modern leaders. Retrieved from https://th.hrnote.asia/orgdevelopment/vuca-for-leader-in-future-work-03032021/. [In Thai].
Inthasathaporn, S., Kaewbunchu, O., & Bunyamalik, P. (2020). Work-life balance and factors related to fatigue among nurses working on inpatient wards. An advanced tertiary hospital. Thai Red Cross Nursing Journal, 13(2), 129-143. [In Thai].
Jung, K., Moon, M. J., & Hahm, S. D. (2007). Do age, gender, and sector affect job satisfaction? Results from the Korean labor and income panel data. Review of Public Personnel Administration, 27(2), 125-146. DOI:10.1177/0734371X06289229. [In Thai].
Kalleberg, A. L., & Loscocco, K. A. (1983). Aging, values, and rewards: Explaining age differences in job satisfaction. American Sociological Review, 48(1), 78-90. https://doi.org/10.2307/2095146
Koning, C. (2014). Does self-scheduling increase nurses' job satisfaction? An integrative literature review. Nursing management (Harrow, London, England: 1994), 21(6), 24-28. https://doi.org/10.7748/nm.21.6.24.e1230
Koruca, H., Emek, M. S., & Gulmez, E. (2023). Development of a new personalized staff-scheduling method with a work-life balance perspective: case of a hospital. Annals of operations research, 1-28. Advance online publication.
https://doi.org/10.1007/s10479-023-05244-2
Frone, M.R. (2003). Work-family balance. In J.C. Quick, & L.E. Tetrick (Eds.), Handbook of occupational health psychology. Washington, DC: American Psychological Association.
Nursing Council. (2019). Announcement of the nursing Council on nursing standards 2019. The Royal Gazette, 136, (Special Section 97), 30-36. [In Thai].
Nomrak, R. (2021). Work-life balance in professional nurses. Valaya Alongkorn Review Journal (Humanities and Social Sciences), 11(3), 176-186. [In Thai].
Pipattanakulchai, D., Phithaksang, U., Chimchalong, R., & Namthep, C. (2021). Study of chronotype characteristics and the need for work scheduling formats for nurses at university hospitals. Nursing and Midwifery Council Journal, 36(4), 131-145. [In Thai].
Thangkratok, P., Trainattawan, W., Chaimo, E., & Yingyoud, P. (2021). The influence of work-life balance and job satisfaction on the quality of life of Thai professional nurses. Journal of Health Science of Thailand, 30(2), 344-352. [In Thai].
Wright, B. E., & Kim, S. (2004). Wright B. E. & Kim. (2004). Participation’s influence on job satisfaction: The importance of job characteristics. Review of Public Personnel Administration, 24(1), 18-40. DOI:10.1177/0734371X03259860
