ความสามารถในการไหลแทรกของวัสดุพิมพ์แบบอีลาสโทเมอร์ในแบบจำลองเสมือนจริงที่มีความกว้างร่องเหงือกที่แตกต่างกัน

บทคัดย่อ

ไวนิลโพลีอีเทอร์ไซลอกเซนเป็นวัสดุชนิดใหม่ที่ถูกพัฒนาขึ้นโดยเป็นการรวมกันของวัสดุพิมพ์แบบโพลีอีเทอร์ และโพลีไวนิลไซลอกเซน ดังนั้นข้อมูลเกี่ยวกับการไหลแทรกเมื่อเปรียบเทียบกับวัสดุพิมพ์แบบอีลาสโตเมอริกชนิดอื่นยังคงมีไม่มากนัก โดยเฉพาะในแบบจำลองการศึกษาที่ใกล้เคียงกับสภาพในช่องปาก การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินและเปรียบเทียบความสามารถในการไหลแทรกของวัสดุพิมพ์แบบ ไวนิลโพลิอีเทอร์ไซลอกเซน ซอฟท์โพลีอีเทอร์ โพลิไวนิลไซลอกเซนที่ชอบน้ำ และโพลิไวนิลไซลอกเซนที่ไม่ชอบน้ำ ในร่องเหงือกเสมือนจริงที่มีความกว้างแตกต่างกัน 3 ขนาด เตรียมรอยพิมพ์จากแบบจำลองร่องเหงือกเสมือนจริงที่มีความกว้างร่องเหงือก 0.1 0.2 และ 0.4 มิลลิเมตรด้วยวัสดุพิมพ์แบบอีลาสโทเมอร์ 4 ชนิด โดยใช้เทคนิคการพิมพ์วัสดุพิมพ์ชนิดหนืดมากและชนิดหนืดน้อย 1 ขั้นตอน รอยพิมพ์แต่ละชิ้นถูกนำมาตัดแต่งตามแนวดิ่งออกเป็น 4 ส่วนแล้วนำไปวัดค่าความลึกการไหลแทรกโดยใช้กล้องจุลทรรศน์วัดระยะชิ้นงานแต่ละส่วนเริ่มจากเส้นสิ้นสุดเป็นจุดอ้างอิงในการวัด ข้อมูลถูกนำมาวิเคราะห์ด้วยสถิติเชิงพรรณนาและใช้สถิติการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบสองทาง ผลการศึกษาพบว่ามีอิทธิพลร่วมระหว่างขนาดความกว้างร่องเหงือกและชนิดของวัสดุพิมพ์ต่อความสามารถในการไหลแทรกของวัสดุพิมพ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ไวนิลโพลิอีเทอร์ไซลอกเซนและซอฟท์โพลีอีเทอร์แสดงค่าการไหลแทรกที่มากกว่ากลุ่มโพลิไวนิลไซลอกเซนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ขณะที่ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มไวนิลโพลิอีเทอร์ไซลอกเซนและกลุ่มซอฟท์โพลีอีเทอร์ เมื่อร่องเหงือกมีความกว้าง 0.4 และ 0.2 มิลลิเมตร อย่างไรก็ตาม ที่ความกว้างร่องเหงือก 0.1 มิลลิเมตร ไวนิลโพลิอีเทอร์ไซลอกเซนมีการไหลแทรกได้ลึกกว่าวัสดุพิมพ์ชนิดอื่นอย่างมีนัยสำคัญ กล่าวโดยสรุปได้ว่า ความสามารถในการไหลแทรกของวัสดุพิมพ์ในร่องเหงือกที่กว้างมีมากกว่าร่องเหงือกที่แคบ ไวนิลโพลิอีเทอร์ไซลอกเซนเผยให้เห็นว่ามีการลอกเลียนแบบได้ดีในทุกความกว้างของร่องเหงือก