ผลของการปนเปื้อนเลือดต่อความต้านทานการหลุดออกของแคลเซียมซิลิเกตซีเมนต์สามชนิดในแบบจำลองรูทะลุง่ามรากฟัน

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความต้านทานการหลุดออกของแคลเซียมซิลิเกตซีเมนต์สามชนิดในสภาวะที่มีและไม่มีการปนเปื้อนเลือด ศึกษาในฟันกรามแท้จำนวน 48 ซี่ ทำให้เกิดรูทะลุบริเวณกึ่งกลางง่ามรากฟันขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 1.3 มิลลิเมตร ความลึก 2 มิลลิเมตร สุ่มแบ่งตัวอย่างออกเป็น 2 กลุ่ม คือกลุ่มที่มีการปนเปื้อนเลือดและกลุ่มที่ไม่มีการปนเปื้อนเลือด และแบ่งกลุ่มย่อย 3 กลุ่มตามชนิดของวัสดุที่ทดสอบ ได้แก่ ไวท์โปรรูทเอ็มทีเอ ไบโอเดนทีน และเรโทรเอ็มทีเอ แต่ละกลุ่มย่อยมีจำนวนตัวอย่าง 8 ชิ้น กลุ่มที่มีการปนเปื้อนเลือดนำมาทำให้เกิดการปนเปื้อนเลือดบริเวณรูทะลุก่อนอุดวัสดุ กลุ่มที่ไม่มีการปนเปื้อนเลือดจะเปลี่ยนจากการใส่เลือดเป็นน้ำเกลือ เก็บตัวอย่างในสภาวะอุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียส ความชื้นสัมพัทธ์ร้อยละ 100 เป็นเวลา 7 วัน ก่อนนำมาทดสอบความแข็งแรงพันธะผลักออกด้วยเครื่องทดสอบสากล วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทางและการทดสอบซีแดคที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ p<0.05  ศึกษารูปแบบความล้มเหลวของการยึดติดโดยใช้กล้องจุลทรรศน์ทางทันตกรรมกำลังขยาย 25 เท่า ผลการศึกษาพบว่าในทั้งสองสภาวะไบโอเดนทีนมีค่าความต้านทานการหลุดออกสูงกว่าไวท์โปรรูทเอ็มทีเอและเรโทรเอ็มทีเออย่างมีนัยสำคัญ ส่วนไวท์โปรรูทเอ็มทีเอและเรโทรเอ็มทีเอมีความต้านทานการหลุดออกไม่แตกต่างกัน และในสภาวะที่มีการปนเปื้อนเลือดวัสดุทั้งสามชนิดมีความต้านทานการหลุดออกลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับสภาวะที่ไม่มีการปนเปื้อนเลือด พบรูปแบบความล้มเหลวของการยึดติดแบบผสมมากที่สุด (ร้อยละ 89.58) จากการศึกษาสรุปได้ว่าการปนเปื้อนเลือดส่งผลให้ความต้านทานการหลุดออกของแคลเซียมซิลิเกตซีเมนต์ทั้งสามชนิดลดลง โดยไบโอเดนทีนมีค่าความต้านทานการหลุดออกมากกว่าไวท์โปรรูทเอ็มทีเอและเรโทรเอ็มทีเอ