อุบัติการณ์ของการสูญเสียการได้ยินในทารกตรวจคัดกรองด้วยเครื่องตรวจวัด เสียงสะท้อนจากหูชั้นใน โรงพยาบาลตะกั่วป่า

บทคัดย่อ

          การสูญเสียการได้ยินในทารกแรกเกิด เป็นสาเหตุสำคัญของความบกพร่องต่อพัฒนาการ ทางด้านการพูด ภาษา และการเรียนรู้ การตรวจพบและรักษาอย่างรวดเร็วก่อนอายุ 6 เดือน เป็นสิ่งสำคัญ ที่ช่วยลดความรุนแรงของภาวะบกพร่องทางการได้ยิน ปัจจุบันการตรวจคัดกรองการได้ยินในทารกแรกเกิดโดยใช้เครื่องตรวจวัดเสียงสะท้อนจากหูชั้นใน (Otoacoustic emission หรือ OAE) เป็นอุปกรณ์ที่เหมาะสม และเป็นที่ยอมรับในการตรวจคัดกรองการได้ยินในทารกแรกเกิด เนื่องจากมีความปลอดภัยต่อทารกใช้งานง่าย สะดวกและรวดเร็วต่อการทำงาน
วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาอุบัติการณ์ และปัจจัยเสี่ยงที่มีผลต่อการเกิดความผิดปกติของการได้ยินในทารกแรกเกิด
วิธีการศึกษา : การศึกษาครั้งนี้ ได้รวบรวมข้อมูลผลการตรวจคัดกรองการได้ยินในเด็กแรกเกิด จากเวชระเบียน โรงพยาบาลตะกั่วป่า ตั้งแต่ วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2558 – วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2562 โดยเด็กทารกจะถูกตรวจการได้ยินด้วยเครื่อง OAE ตรวจสุขภาพ และสัมภาษณ์ผู้ปกครองเพื่อประเมินปัจจัยเสี่ยง
ผลการศึกษา : ทารกแรกเกิดจำนวน 2,288 ราย ประกอบด้วย ทารกเพศชาย ร้อยละ 55.81 ทารกเพศหญิง ร้อยละ 44.19 พบว่า ทารกแรกเกิดที่ได้รับการตรวจคัดกรองการได้ยิน มีผลตรวจการได้ยินไม่ผ่านทั้ง 3 ครั้ง จำนวน 12 ราย แบ่งเป็น ทารกแรกเกิดมีผลตรวจคัดกรองการได้ยินหูทั้ง 2 ข้างไม่ผ่าน จำนวน 10 ราย และทารกแรกเกิดมีผลตรวจคัดกรองการได้ยินผิดปกติเพียงข้างเดียวจำนวน 2 ราย ทารกแรกเกิดที่ได้รับการตรวจคัดกรองการได้ยินที่พบมีผลผิดปกติ โดยแยกเป็นทารกที่มีปัจจัยเสี่ยงสูง จำนวน 9 ราย พบความผิดปกติมากที่สุด คือ ภาวะ Hyperbilirubinemia จำนวน 7 ราย กลุ่มเด็กทารกน้ำหนักตัวน้อย จำนวน 2 ราย นอกจากนั้น พบในภาวะ Chromosomal anomaly (trisomy 21) ประวัติในครอบครัวมีการได้ยินบกพร่องอย่างถาวรตั้งแต่เด็ก การได้รับยาที่มีพิษต่อหู Low Apgar score ภาวะ Craniofacial abnormalies อย่างละ 1 ราย ส่วนทารกกลุ่มที่ไม่มีปัจจัยเสี่ยงที่มีผลการตรวจคัดกรองการได้ยินผิดปกติ จำนวน 3 ราย
สรุป : อุบัติการณ์การสูญเสียการได้ยินในทารกแรกเกิดโรงพยาบาลตะกั่วป่า จากการตรวจคัดกรองด้วยเครื่อง OAE พบได้ร้อยละ 0.52 OAE เป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการตรวจคัดกรองการได้ยินในทารกแรกเกิด การตรวจสอบประวัติสุขภาพก็มีส่วนช่วยในการประเมินปัจจัยเสี่ยง ซึ่งช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการตรวจวินิจฉัยอย่างทันท่วงที ทำให้ทารกได้รับการฟื้นฟูสมรรถภาพการได้ยินก่อนอายุ 6 เดือน ซึ่งจะส่งผลให้เด็กมีพัฒนาการด้านต่าง ๆ ดีขึ้น อาทิ ภาษา การพูดที่สมวัย เพื่อช่วยในการสื่อสาร อารมณ์ การแสดงออก และการอยู่ร่วมกับผู้อื่นในสังคมอย่างเหมาะสม