การพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยจิตเวชใช้สารเสพติดที่มีความเสี่ยงสูง ต่อการก่อความรุนแรง โดยกระบวนการมีส่วนร่วมของภาคีเครือข่าย จังหวัดจันทบุรี

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพัฒนา มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์พฤติกรรมจากองค์ประกอบขั้นพื้นฐาน พัฒนารูปแบบฯ และศึกษาผลลัพธ์การพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยจิตเวชใช้สารเสพเสพติดที่มีความเสี่ยงสูงต่อการก่อความรุนแรง โดยกระบวนการมีส่วนร่วมของภาคีเครือข่าย จังหวัดจันทบุรี การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพัฒนา (Research and development) วิเคราะห์ข้อมูล สถิติพรรณณา ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์ผลลัพธ์คะแนนความรู้และทักษะใช้สถิติเชิงอนุมาน และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัย พบว่า กลุ่มผู้ป่วยจิตเวชใช้สารเสพติดมีระบบในการติดตามเฝ้าระวังไม่กลับไปเสพยาเสพติดซ้ำ ได้รับการดูแลอย่างต่อเนื่องไม่ขาดยา มีระบบการดูแลเชื่อมประสานแบบไร้รอยต่อ การดูแลในครอบครัว การเฝ้าระวังสัญญาณเตือน การเชื่อมประสานระหว่างชุมชน การสนับสนุนทางสังคมของทุกหน่วยงาน มีแนวทางการส่งต่อครอบครัวเครือข่ายและทีมสุขภาพจิตมีความรู้และทักษะเพิ่มขึ้น ผู้ป่วยจิตเวชไม่ก่อความรุนแรงซ้ำ ร้อยละ 100 ในพื้นที่มีรูปแบบการดำเนินงานอย่างเป็นรูปธรรม ผลการศึกษา นี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยจิตเวชใช้สารเสพติดสอดคล้องกับบริบทของพื้นที่ และมีทีมบุคลากรในเครือข่ายเพิ่มขึ้น สามารถขยายผลของรูปแบบฯ ในพื้นที่อื่น