ผลของการออกกำลังกายโดยท่ารำเท่งตุ๊กต่อความสามารถ ในการรู้คิดของผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลองนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการออกกำลังกายโดยท่ารำเท่งตุ๊กต่อความสามารถในการรู้คิดของ ผู้สูงอายุ กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้สูงอายุในโรงเรียนผู้สูงอายุ เลือกแบบเจาะจง เป็นกลุ่มทดลองและควบคุม กลุ่มละ 30 คน เมื่อสิ้นสุด การทดลองเหลือกลุ่มทดลอง 26 คน และกลุ่มควบคุม 28 คน เครื่องมือวิจัย 1) เครื่องมือทดลอง คือ วิดีทัศน์ และคู่มือ การออกกำลังกาย ฯ และ 2) เครื่องมือรวบรวมข้อมูล คือ แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล แบบบันทึกการออกกำลังกายฯ แบบทดสอบ สภาพสมอง และภาวะซึมเศร้า วิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา, chi-square, dependent และ independent t-test
ผลการวิจัย ความแตกต่างของคะแนนเฉลี่ยความสามารถในการรู้คิดโดยใช้แบบทดสอบสภาพสมองของผู้สูงอายุกลุ่ม ทดลองหลังเข้าร่วมการออกกำลังกายโดยท่ารำเท่งตุ๊ก มีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้นกว่าก่อนออกกำลังกายโดยท่ารำเท่งตุ๊ก และในกลุ่มควบคุม หลังการทดลองคะแนนเฉลี่ยความสามารถในการรู้คิดโดยใช้แบบทดสอบสภาพสมองก็เพิ่มขึ้นกว่าก่อนการทดลอง แต่เพิ่มขึ้นน้อย กว่ากลุ่มทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .001) เมื่อพิจารณารายองค์ประกอบพบความแตกต่างของคะแนนเฉลี่ยความเข้าใจ ทางภาษาและการแสดงออกทางภาษาระหว่างผู้สูงอายุในกลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุม หลังเข้าร่วมการออกกำลังกายโดยท่ารำ เท่งตุ๊ก แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) ส่วนองค์ประกอบอื่น ๆ ไม่แตกต่างกัน