โมเดลความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งแวดล้อมที่สนับสนุน ความรู้ ทักษะ และความสามารถ คุณลักษณะบุคลิกภาพ และการพัฒนาความพร้อมในการทำงานต่อการริเริ่มด้วยตนเองของหัวหน้าหอผู้ป่วยในโรงพยาบาลเอกชน
คำสำคัญ:
สิ่งแวดล้อมที่สนับสนุน, ความสามารถทางปัญญา, คุณลักษณะบุคลิกภาพ, การพัฒนาความพร้อมในการทำงาน, การริเริ่มด้วยตนเองของหัวหน้าหอผู้ป่วยบทคัดย่อ
การวิจัยเชิงการวิเคราะห์ครั้งนี้ เพื่อศึกษาโมเดลความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งแวดล้อมที่สนับสนุนความรู้ ทักษะและ ความสามารถ คุณลักษณะบุคลิกภาพ และการพัฒนาความพร้อมในการทำงานต่อการริเริ่มด้วยตนเองของหัวหน้าหอผู้ป่วย ในโรงพยาบาลเอกชน ซึ่งพัฒนาจากโมเดลการริเริ่มด้วยตนเองของเฟรเซอร์และเฟย์ กลุ่มตัวอย่างเป็นหัวหน้าหอผู้ป่วยโรงพยาบาล เอกชนที่ผ่านการรับรอง JCI จำนวน 262 คน เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถาม 7 ชุด มีค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาคอยู่ในช่วง .78 - .89 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณาและสถิติวิเคราะห์เส้นทาง
ผลการวิจัย พบว่า สิ่งแวดล้อมที่สนับสนุน คุณลักษณะบุคลิกภาพและการพัฒนาความพร้อมในการทำงานมีอิทธิพล ทางตรงต่อการริเริ่มด้วยตนเอง (β = .23, .09 และ .50 ตามลำดับ) และสิ่งแวดล้อมที่สนับสนุน ความรู้ ทักษะและความสามารถ คุณลักษณะบุคลิกภาพมีอิทธิพลทางอ้อมต่อการริเริ่มด้วยตนเองผ่านการพัฒนาความพร้อมในการทำงาน (β = .19, .44 และ .27 ตามลำดับ) ซึ่งตัวแปรทั้งหมดสามารถร่วมกันพยากรณ์การริเริ่มด้วยตนเองได้ร้อยละ 51 (R2 = .51) โดยโมเดลมีความสอดคล้องกับ ข้อมูลเชิงประจักษ์ (P-value = .307, χ2 = 1.044, DF = 1, CMIN/DF = 1.044, GFI= .998, AGFI = .976, CFI = .1.000, RMR = .000, RMSEA = .013) ผู้บริหารโรงพยาบาลเอกชนและผู้บริหารฝ่ายการพยาบาลควรมีนโยบายการพัฒนาสิ่งแวดล้อมที่สนับสนุน ความรู้ ทักษะและความสามารถ คุณลักษณะบุคลิกภาพและการพัฒนาความพร้อมในการทำงานอย่างต่อเนื่องตามสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลง ซึ่งจะช่วยเพิ่มระดับพฤติกรรมการริเริ่มด้วยตนเองของหัวหน้าหอผู้ป่วย
Downloads
เอกสารอ้างอิง
Joint Commission International. Joint Commission International Accreditation Standards for hospitals: Including Standards for Academic Medical Center Hospitals. 6thEdition. 2017.
Ninkitsaranont,P. Business / Industry outlook for 2018 - 2020: Private hospital business, Krungsri bank research report. 2017. (In Thai)
Cockburn, I. M., Henderson, R., & Stern, S. The impact of artificial intelligence on innovation (No. w24449). National Bureau of Economic Research.2018.
Wongsaree,C., Sritoomma,N., Luangamomlert, S. Development of Indicators of the Personal Initiative Behavior of Head Nurses at Private Hospitals in Thailand. JPHD.2021; 19 (1): 152-163.
Wongsaree, C., Phunthong, S., Jantiya, S. Experience of Generation Z Nursing Professional Do Not Like the Department of Worked. JRTAN. 2020; 21(1): 136-146. (In Thai)
Frese, M., & Fay, D. Personal initiative (PI): An active performance concept for work in the 21stcentury. In B.M. Staw & R.M. Sutton (Eds.), Research in Organizational Behavior. Amsterdam: Elsevier Science. 2001.
Lisbona, A., Palaci, F., Salanova, M., & Frese, M. The effects of work engagement and self-efficacy on personal initiative and performance. Psicothema. 2018. 30(1): 89-96.
Nsereko I., Balunywa W., Munene J., Orobia L., Muhammed N. Personal initiative: Its power in social entrepreneurial venture creation. Cogent Business & Management. 2018; 5(1) :1443686.DOI:10.1080/23311975.2018.1443686
Jacob GH. The Effect of Personal Initiative within Institutional Context and on Influencing Others (Doctoral dissertation), National University of Singapore. 2018.
Glaub, M. E., Frese, M., Fischer, S., & Hoppe, M. Increasing personal initiative in small business managers or owners leads to entrepreneurial success: A theory-based controlled randomized field intervention for evidencebasedmanagement. AMLE.2014; 13(3): 354-379.
Roscoe, J.T. Fundamental Research Statistics for the Behavioral Sciences. New York: Holt, Rinehart and Winston, 1969.
Gupta,K.K., Attri,J.P., Singh,A., Kaur,H., and Kaur,G. Basic concepts for sample size calculation: Critical step for any clinical trials!. Saudi J Anaesth. 2016; 10(3): 328-331.
Hair JF., Black WC., Babin BJ.,Anderson RE., Ham Ronald L.Multivariate Data analysis. 7th ed. New Jersy: Prentice Hall 2010.
Hendel, Tova, et al. Personal and organizational factors related to initiative behavior among psychiatric nurses. PPC. 2020:56(3): 574-580. DOI: 10.1111/ppc.12471
Harnyoot ,O., and Wongsaree, C. Ethical Behavior for Professional Nurses. JRTAN. 2018; 19(3): 33-37. (In Thai)
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารพยาบาลทหารบกเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการหรือสมาคมพยาบาลทหารบก ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพยาบาลทหารบก
The ideas and opinions expressed in the Journal of The Royal Thai Army Nurses are those of the authors and not necessarily those
of the editor or Royal Thai Army Nurses Association.
