ผลของโปรแกรมการตอบสนองพื้นฐานทางอารมณ์เด็กเลี้ยงยาก สำหรับผู้ปกครองต่อพื้นฐานทางอารมณ์เด็กวัยก่อนเรียน
คำสำคัญ:
โปรแกรม, พื้นฐานทางอารมณ์เด็กเลี้ยงยาก, การกำกับตนเอง, การตอบสนองพื้นฐานทางอารมณ์บทคัดย่อ
การวิจัยกึ่งทดลองนี้ วัดผลก่อนและหลังทดลอง เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการตอบสนองพื้นฐานทางอารมณ์เด็กเลี้ยง ยากสำหรับผู้ปกครอง โดยคัดเลือกผู้ปกครองแบ่งเป็นกลุ่มรับโปรแกรมและกลุ่มรับการดูแลปกติ กลุ่มละ 40 คน เก็บข้อมูลโดยใช้ แบบประเมินพื้นฐานทางอารมณ์เด็กเลี้ยงยากวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติทดสอบค่าที
การศึกษาพบว่าค่าเฉลี่ยคะแนนพื้นฐานทางอารมณ์เด็กเลี้ยงยากหลังรับโปรแกรมต่ำกว่าก่อนรับโปรแกรม และต่ำกว่า กลุ่มรับการดูแลปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ p <.001 แสดงให้เห็นว่าโปรแกรมส่งผลให้ผู้ปกครองกำกับตนเองในการตอบสนอง พื้นฐานทางอารมณ์ จึงควรนำไปประยุกต์ใช้เพื่อส่งเสริมให้เด็กสามารถปรับตัวต่อสิ่งแวดล้อมและสถานการณ์ดีมากขึ้น
Downloads
เอกสารอ้างอิง
Thomas A, Chess S, Birch H. The origin of personality. Scientific American.1970;223(22): 102-109.
Siriumpunkul P, Wacharasin C, Duangpaeng S. Being a Parent of a Difficult Toddler. Nursing Journal. 2015;42(2):72-82. (in Thai).
Ekathikhomkit N. Child temperament and Parental stress. The Journal of Psychiatric nursing and mental health. 2017;31(3):17-29.
Korat O. Mothers’ and teachers’ attributions of the academic functioning of Israeli second graders: A comparison between social groups. Early Child-hood Research Quarterly. 2004; 19:485–501.
Hanington L, Ramchandani P, Stein A. Parental depression and child temperament: Assessing child to parent effects in a longitudinal population study. Infant & Behavior Development. 2010;33(1):88-95.
Karreman A, de Haas S, van Tuijl C, van Aken MA, Dekovic M. Relations among temperament, parenting and problem behavior in young children. Infant behavior and development. 2010;33(1):39-49.
Sanson A, Hemphill SA, Yagmurlu B, McClowry S. Temperament and social development. The Wiley-Blackwell handbook of childhood social development. 2011:227-245.
Chaonchom A, Chaimongkol N, Pongjaturawit Y. Predictors of Attachment between Adolescent Fathers and their Infants. J Prapokklao Hosp Clin Med Educat Center. 2015;32(1):34-43 (in Thai).
Saudino KJ. Behavioral genetics and child temperament. Journal of developmental and behavioral pediatrics. 2005;26(3):214.
Avant TS, Gazelle H, Faldowski R. Classroom emotional climate as a moderator of anxious solitary children’s longitudinal risk for peer exclusion: A child × environment model. Developmental Psychology. 2011;47(6):1711-27.
Rettew DC, McKee L. Temperament and its role in developmental psychopathology. Harvard review of psychiatry. 2005;13(1):14-27.
Caspi A. The child is father of the man: personality continuities from childhood to adulthood. Journal of personality and social psychology. 2000;78(1):158.
Lahey BB. Commentary: Role of temperament in developmental models of psychopathology. Journal of Clinical Child and Adolescent Psychology. 2004;33(1):88-93.
Tuson K. Somboontanont W. Leelahakul V. Pinyopasakul W. Relationship Between Family Hardiness, Family Coping and Well-being of Family Members of Elders with Physical Disability. Journal of The Royal Thai Army Nurses. 2017;18(1):93-101. (in Thai).
Wadvaree S. Problems of Child Rearing and Community Welfare Management: Case Studies of Four Communities in Wangthonglang District, Bangkok. Romphruek Journal. 2017;35(2):99-118. (in Thai).
Lorber MF, Egeland B. Parenting and infant difficulty: Testing a mutual exacerbation hypothesis to predict early onset conduct problems. Child Development. 2011;82(6): 2006-20
Oakland T, Joyce D. Temperament-based learning styles and school-based applications. Canadian Journal of School Psychology. 2006;19(1/2):59-74.
Séguin DG, MacDonald B. The role of emotion regulation and temperament in the prediction of the quality of social relationships in early childhood. Early child development and care. 2018;188(8):1147-63.
Mrug S, Windle M. Mediators of neighborhood influences on externalizing behavior in preadolescent children. Journal of Abnormal Child Psychology. 2009;37(2):265-80.
Patterson GR, DeGarmo D, Forgatch MS. Systematic changes in families following prevention trials. Journal of abnormal child psychology. 2004;32(6):621-33.
Belsky J, Hsieh K, Crnic K. Mothering, fathering, and infant negativity as antecedents of boys’ externalizing problems and inhibition at age 3 years: Differential susceptibility to rearing experience? Development and Psychopathology. 1998;10(2):301–19.
Kiff CJ, Lengua LJ, Zalewski M. Nature and nurturing: Parenting in the context of child temperament. Clinical Child and Family Psychology Review. 2011;14(3):251–301.
Siriumpunkul P. Effeectiveness of Parental Competencies and development Stimulation Program by Playing on the Knowledge, Parental Child-Care, and Adaptive behavior of children with Autism. Journal of The Royal Thai Army Nurses. 2015;20(1):311-320. (in Thai).
Siriumpunkul P, Sungthog C, Keebang J, Chunsuwan I, Lerthatasilp T. The Developmental Model for Enhancing Quality of Life among Preschool Children with Difficult Temperament. Pathumthani. 2018. (in Thai).
Van J, Mesman J, Van MH, Bakermans MJ, Juffer F, Stolk MN, Koot HM, Alink LR. Attachment-based intervention for enhancing sensitive discipline in mothers of 1-to 3-year-old children at risk for externalizing behavior problems: A randomized controlled trial. Journal of consulting and clinical psychology. 2006; 74(6):994.
Dadds MR, Roth JH. Prevention of anxiety disorders: Results of a universal trial with young children. Journal of Child and Family Studies. 2008;17(3):320-335.
Sanders MR, Mazzucchelli TG. The promotion of self-regulation through parenting interventions. Clinical child and family psychology review. 2013;16(1):1-17.
Bodenmann G, Cina A, Ledermann T, Sanders MR. The efficacy of the Triple P-Positive Parenting Program in improving parenting and child behavior: A comparison with two other treatment conditions. Behavior research and therapy. 2008;46(4):411-427.
Leung C, Sanders MR, Leung S, Mak R, Lau J. An outcome evaluation of the implementation of the triple P-Positive Parenting Program in Hong Kong. Family process. 2003;42(4): 531-544.
Matsumoto Y, Sofronoff K, Sanders MR. The efficacy and acceptability of the Triple P-Positive Parenting Program with Japanese parents. Behavior Change. 2007;24(4):205-218.
Chess S. Thomas A. Goodness of fit: Clinical applications for infancy through adult life. Philladelphia, PA : Bruner/Mazel. 1999.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารพยาบาลทหารบกเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการหรือสมาคมพยาบาลทหารบก ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพยาบาลทหารบก
The ideas and opinions expressed in the Journal of The Royal Thai Army Nurses are those of the authors and not necessarily those
of the editor or Royal Thai Army Nurses Association.
