Tha การพัฒนารูปแบบการช่วยเลิกบุหรี่โดยการสัมภาษณ์เพื่อเสริมสร้างแรงจูงใจสำหรับนักศึกษาระดับอุดมศึกษา

บทคัดย่อ

การวิจัยและพัฒนานี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและศึกษาประสิทธิผลของรูปแบบการช่วยเลิกบุหรี่โดยการสัมภาษณ์ เพื่อเสริมสร้างแรงจูงใจสำหรับนักศึกษาระดับอุดมศึกษา แบ่งการศึกษาเป็น 3 ระยะคือ 1) วิเคราะห์สถานการณ์การช่วยเลิกบุหรี่ ในสถาบันอุดมศึกษา 2) การดำเนินงาน 3) การประเมินผล คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง แบ่งเป็น 2 กลุ่มตามระยะ พัฒนารูปแบบ ดังนี้ ระยะวิเคราะห์สถานการณ์ กลุ่มตัวอย่าง คือ บุคลากรผู้เกี่ยวข้องกับงานมหาวิทยาลัยปลอดบุหรี่ นักศึกษา พยาบาล และนักศึกษาที่มีพฤติกรรมสูบบุหรี่ จำนวน 20 คน ระยะการดำเนินงานมีการทดลองใช้รูปแบบการช่วยเลิกบุหรี่ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาพยาบาล จำนวน 27 คน และนักศึกษาที่มีพฤติกรรมสูบบุหรี่ จำนวน 27 คน เก็บข้อมูลระหว่าง 1 มิ.ย. 2561 ถึง 30 มิ.ย. 2562 ด้วยแบบสัมภาษณ์การสนทนากลุ่ม แบบวัดความรู้และทักษะการช่วยเลิกบุหรี่โดยการเสริมสร้างแรงจูงใจ และแบบสอบถามความตั้งใจในการเลิกสูบบุหรี่ วิเคราะห์ข้อมูลการสนทนากลุ่มด้วยวิธี Content analysis วิเคราะห์การใช้รูปแบบ การช่วยเลิกบุหรี่ด้วยสถิติ Pair t-test

ผลการวิจัย พบว่า หลังใช้รูปแบบการช่วยเลิกบุหรี่โดยการสัมภาษณ์เพื่อเสริมสร้างแรงจูงใจ นักศึกษาพยาบาล มีคะแนนความรู้ ทักษะการช่วยเลิกบุหรี่สูงขึ้น (Mean diff. = 9.55, 25.59 ตามลำดับ, p-value<0.01) สำหรับนักศึกษาที่มี พฤติกรรมสูบบุหรี่มีคะแนนเฉลี่ยความตั้งใจในการเลิกสูบสูงขึ้น (Mean diff. = 2.00, p-value<0.01) รูปแบบนี้จึงนำไปใช้กับ สถาบันอุดมศึกษาอื่นเพื่อพัฒนาศักยภาพนักศึกษาด้านการช่วยเลิกบุหรี่ และลดจำนวนผู้สูบบุหรี่ในกลุ่มเยาวชน