อิทธิพลของความรอบรู้ด้านสุขภาพต่อพฤติกรรมการรับประทานอาหาร และการออกกำลังกายในเด็กวัยเรียนที่มีภาวะโภชนาการเกิน
คำสำคัญ:
ความรอบรู้ด้านสุขภาพ, ภาวะโภชนาการเกินบทคัดย่อ
ปัญหาเด็กวัยเรียนมีภาวะโภชนาการเกินยังเป็นปัญหาที่สำคัญ การศึกษาความรอบรู้ด้านสุขภาพเพื่อป้องกันโรคอ้วน จึงเป็นสิ่งจำเป็นการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาระดับความรอบรู้ด้านสุขภาพ พฤติกรรมการรับประทานอาหารและ การออกกำลังกาย ปัจจัยทำนายปัจจัยระดับบุคคล ครอบครัว และสิ่งแวดล้อมกับพฤติกรรมการรับประทานอาหารและการออก กำลังกายและปัจจัยทำนายความรอบรู้ด้านสุขภาพกับพฤติกรรมการรับประทานอาหารและการออกกำลังกาย กลุ่มตัวอย่างเป็น นักเรียนที่มีภาวะโภชนาการเกินอายุ 9-14 ปี ในเขตจังหวัดนครราชสีมา จำนวน 100 คน รวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา และสถิติถดถอยพหุคูณ
ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยทำนายระดับบุคคล ครอบครัว และสิ่งแวดล้อม ของเด็กวัยเรียนที่มีภาวะโภชนาการเกิน ได้แก่ เพศ (ชาย) (β = - . 268) สถานภาพสมรสของบิดามารดา (อาศัยอยู่ด้วยกัน) (β = - . 340) สามารถร่วมกันทำนายพฤติกรรมการ รับประทานอาหารและการออกกำลังกายได้ร้อยละ18.7 (R2 = .187, F = 7.353) ปัจจัยทำนายความรอบรู้ด้านสุขภาพของเด็ก วัยเรียนที่มีภาวะโภชนาการเกิน ได้แก่ การจัดการเงื่อนไขทางสุขภาพของตนเอง (β = .588) การตัดสินใจเลือกปฏิบัติที่ถูกต้อง (β = .213) ความรู้ความเข้าใจทางสุขภาพ (β = .207) สามารถร่วมกันทำนายพฤติกรรมการรับประทานอาหารและการออกกำลังกาย ได้ร้อยละ 22.5 (R2 = .225, F = 4.503)
Downloads
เอกสารอ้างอิง
The Royal College of Pediatricians of Thailand and the Pediatric Society of Thailand. A guide for parents to disseminate knowledge about child care and development. 1st edition, Bangkok: Royal College of Pediatricians of Thailand;2018. (in Thai)
Siriwanabut P. Developmental Psychology. Bangkok: Chulalongkorn University Press; 2018. (in Thai)
Department of health. School-age children. Depertment of health annual report;2017: 13-106. (in Thai)
Ministry of Public Health .Guidelines for the implementation of prevention of obesity among school children. Nonthaburi: Veterans’ Publishing House; 2014. (in Thai)
Ministry of Public Health. School-age children. Public Health Statistics ; 2017:14-21. (in Thai)
Ministry of Public Health. Early Childhood Nutrition. Public Health Statistics ; 2018. (in Thai)
World Health Organization. Global health risks: Mortality and burden of disease attributable to selected Major risks, Geneva ; 2009.
Manganello J.A.Health litheracy and adolesscents : a frameworkand agenda for research. Health Educ.; 2008 : 840-847.
Department of Health Service Support in collaboration with Behavioral Science Research Institute Srinakharinwirot University A Guide to Health Assessment for Thai Children and Overweight Youth. Nonthaburi: Ministry of Public Health ; 2014. (in Thai)
Intarakamhang A. Health Literacy: Measurement and Development. Bangkok: Sukhumvit, Printing ; 2017. (in Thai)
NAAL. The Health literacy of America’s adults: Resulth from the 2003 national assessment of aduthliteracy. National Assessment of Aduth Litheracy ; 2003.
Thipwong A. & Numpon J.The Relationship Between Health Literacy of Obesity and Eating behavior and Exercise in Obese Children. Journal of Public Health Nursing 2014 ; 28 (2) : 1-11. (in Thai)
Murphy R, Straebler S, Cooper Z, Fairburn CG.Cognitive behavior therapy for eating disorders. Psychiatr Clin North Am. 2010 ; 33(3) : 611-627.
Maes HH, Neale MG, Eaves LJ. Genetic and environmental factors in relative body weight and human adiposity. Behav. Genet. 1997 ; 27 : 325
Sirikulchayanon C. Obesity in school-age children from molecules to the community. Bangkok : Best Graphic Press Ltd ; 2011. (in Thai)
Intarakamhang A. Health Literacy: Measurement and Development. Bangkok: Sukhumvit, Printing ; 2017. (in Thai)
Natawong Subdistrict Health Promotion Hospital. School Health Work. Annual Report Summary; 2018. (in Thai)
Nutbeam D.The evolving concept of health literacy.Social Science & Medicine 2008; 67(12) : 2072-2080.
Nakhon Ratchasima Provincial Health Office. Statistics of school-age children with overnutrition. Annual Statistics Report; 2019.
Yamane,Taro. Statistics: An Introductory Analysis. Thirdeditio. Harper and Row Publication; 1973.
Department of Health Service Support in collaboration with Behavioral Science Research Institute Srinakharinwirot University A Guide to Health Assessment for Thai Children and Overweight Youth. Nonthaburi: Ministry of Public Health; 2014. (in Thai)
Boonyia N., Kitreerawutiwong N., Factors Predicting Active Ageing among The Older Adults in Muang District, Chainat Province. Journal of The Royal Thai Army Nurse 2020 ; 21(1) : 224-233. (in Thai)
Sirikulchayanon C. Obesity in school-age children from molecules to the community. Bangkok : Best Graphic Press Ltd ; 2011. (in Thai)
Suwanwaiphatthana W, Kraiphak P, Nanthanawong W, Health Literacy and Obesity Prevention in Junior High School:A Compared Study Between Male and Female Students. The Southern College Network Journal of Nursing and Public Health 2019 ; (Suppl 6). (in Thai)
Sookrod S, A study of the relation between food consumption, exercise habits and OB. Srinakharinworot Research and Development Journal of Humanities and Social Sciences 2016 ;7(13) : 200 - 210. (in Thai)
Pongsakornrungsilp P, Pongsakornrungsilp S. Gastronomic Behavior of Consumers in Nakhon Si Thammarat. Songklanakarin: Journal of Social Sciences and Humanities 2016 ; 22(2) : 85 - 114. (in Thai)
Toathom R. Factors Relating To After-School Dietary Behavior Of Students In Bangkok Noi District, Bangkok.Veridian E-Journal, Slipakorn University 2016 ; 8(3) : 781-792. (in Thai)
Nutbeam D. Defining and measing health litheracy : what can we learn from literacy studies? Int. J Public Health 2009 ; 54 : 303 - 305.
Nutbeam D. Health literacy as a public health goal : A challenge for contemporary health education and communication strategies into the 21st century. Health Promotion International 2000 ; 15(3) : 259 - 267.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารพยาบาลทหารบกเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการหรือสมาคมพยาบาลทหารบก ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพยาบาลทหารบก
The ideas and opinions expressed in the Journal of The Royal Thai Army Nurses are those of the authors and not necessarily those
of the editor or Royal Thai Army Nurses Association.
