ระบบบริการสุขภาพระดับปฐมภูมิในเขตเมืองเพื่อการเข้าถึงบริการ: การทบทวนและวิเคราะห์วรรณกรรมเชิงบรรยายอย่างเป็นระบบ

บทคัดย่อ

การเข้าถึงบริการสุขภาพระดับปฐมภูมิในเขตเมืองเป็นปัญหาสำคัญของประเทศไทย ซึ่งเป็นผลจากการขยายตัวอย่าง รวดเร็วของเขตเมือง ทำให้โครงสร้างพื้นฐานและบริการต่าง ๆ ไม่เพียงพอต่อความต้องการของประชาชน การศึกษานี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อทบทวนเอกสาร งานวิจัยและโครงการ การจัดระบบบริการสุขภาพระดับปฐมภูมิในเขตเมืองที่สามารถเพิ่มอัตราการเข้าถึงบริการ อย่างเป็นระบบ วิเคราะห์วิธีการที่ใช้ในการส่งเสริมการเข้าถึงและการใช้บริการ และเสนอข้อคิดเห็นแนวทางการพัฒนาระบบบริการ ปฐมภูมิในเขตเมืองของประเทศไทย เอกสารที่ใช้ในการศึกษา ประกอบด้วยโครงการ งานวิจัยทั้งในและต่างประเทศ ที่มีการประเมิน ผลเป็นรูปธรรมและมีการเผยแพร่ระหว่างปี 2005 – 2018 จำนวน 9 โครงการ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้การวิเคราะห์เนื้อหาเชิงบรรยาย และการจัดกลุ่ม ผลการวิเคราะห์พบว่า วิธีการส่งเสริมการเข้าถึงและใช้บริการปฐมภูมิมีความหลากหลายแต่สามารถจัดเป็น 5 กลุ่ม ดังนี้ 1) การเอื้อการเข้าถึงบริการ 2) การสร้างแรงจูงใจในการใช้บริการ 3) การส่งเสริมการใช้บริการ 4) การลดความจำเป็นในการ รักษาพยาบาล 5) การควบคุมคุณภาพและการใช้ทรัพยากร องค์ประกอบสำคัญของแต่ละวิธีการคือการทำงานแบบเครือข่ายโดย การมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วน และทุกระดับ ความหลากหลายของวิธีการเหล่านี้ ขึ้นอยู่กับบริบททางด้านสังคม วัฒนธรรม การเมือง และระดับการพัฒนาทางด้าน เศรษฐกิจและการศึกษาของแต่ละพื้นที่