ความสัมพันธ์ระหว่างการสนับสนุนทางครอบครัวกับความผาสุก ของผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่ได้รับยาเคมีบำบัด

บทคัดย่อ

การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงเชิงพรรณนา เพื่อศึกษาระดับความผาสุกและความสัมพันธ์ระหว่างการสนับสนุนทางครอบครัว กับความผาสุกของผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่ได้รับเคมีบำบัด กลุ่มตัวอย่างคือผู้ป่วยโรคมะเร็งเต้านมเพศหญิง ที่ได้รับการผ่าตัดเต้านมข้าง ที่เป็นออกทั้งเต้า และได้รับการรักษาด้วยยาเคมีบำบัดอย่างน้อย 1 ครั้งจำนวน 71 คน เครื่องมือที่ใช้เป็ นแบบสอบถามการสนับสนุน ทางครอบครัวและแบบสอบถามความผาสุกของผู้ป่วยมะเร็งเต้านม ผู้วิจัยได้สร้างและดัดแปลงแบบสอบถามจากโชติกา โพธิ์ขอม และชฎาภา ประเสริฐทรง และคณะ สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ประกอบด้วย สถิติเชิงพรรณนาได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีอาการข้างเคียงจากยาเคมีบำบัดมีระดับความรุนแรงปานกลาง ( = 2.83, S.D. = 0.48) ข้อที่มีคะแนนค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ ผมร่วง ( = 4.58, S.D. = 0.84) รองลงมาคือ ความวิตกกังวล ( = 4.39, S.D. = 0.90) และ ปวดเมื่อยตามร่างกาย ( = 4.10, S.D. = 1.12) การสนับสนุนทางครอบครัวโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (= 4.25, S.D. = 0.62) กลุ่มตัวอย่างมีความผาสุกโดยภาพรวมอยู่ในระดับดี ( = 3.82, S.D. = 0.39) พบความสัมพันธ์ระหว่างการสนับสนุนทางครอบครัว ด้านทรัพยากร ด้านอารมณ์ ด้านสารสนเทศ และด้านกิจกรรมคลายเครียดกับความผาสุกของผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่ได้รับเคมีบำบัด อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ข้อเสนอแนะของการวิจัย ควรนำข้อมูลความสัมพันธ์ของการสนับสนุนทางครอบครัวไปใช้ใน การสร้างโปรแกรมเพื่อส่งเสริมความผาสุกของผู้ป่วยมะเร็ง