ผลของโปรแกรมกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อนต่อความสามารถ ในการฟื้นฟูจิตสังคมผู้ป่วยจิตเภทของผู้ดูแล
คำสำคัญ:
กลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อนความสามารถในการฟื้นฟูจิตสังคม, ผู้ดูแลผู้ป่วยจิตเภทการฟื้นฟูด้านจิตสังคมบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบสองกลุ่มวัดสองครั้งก่อนและหลังทดลอง มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลของ โปรแกรมกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อนต่อความสามารถในการฟื้นฟูจิตสังคมผู้ป่วยจิตเภทของผู้ดูแล กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ดูแลที่อาศัยอยู่ใน ตำบลบางคูรัด ที่มีคุณสมบัติตามเกณฑ์การคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างจำนวน 60 คน โดยการสุ่มกลุ่มตัวอย่างอย่างง่ายเข้ากลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 30 คนโดยกลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อน สัปดาห์ละ 1 ครั้ง รวมทั้งหมด 8 สัปดาห์ กลุ่ม ควบคุมได้รับการดูแลตามปกติ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ 1)แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล2) โปรแกรมกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อน 3) แบบวัดความสามารถในการฟื้นฟูจิตสังคมผู้ป่วยจิตเภทของผู้ดูแล ซึ่งโปรแกรมกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อนได้ผ่านการตรวจสอบ ความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 3ท่าน และแบบวัดความสามารถในการฟื้นฟูจิตสังคมผู้ป่วยจิตเภทของผู้ดูแลมีค่า ความเที่ยงสัมประสิทธิ์อัลฟ่าครอนบาคเท่ากับ .92 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาสถิติทดสอบที ชนิดที่ไม่เป็นอิสระต่อกัน (dependent t–test) และชนิดที่เป็นอิสระต่อกัน (independent t–test) ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1) ค่าเฉลี่ยคะแนนความสามารถในการฟื้นฟูจิตสังคมผู้ป่วยจิตเภทของผู้ดูแลหลังเข้าร่วมโปรแกรม กลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อน (M = 84.47, SD = 11.01) สูงกว่าก่อนทดลอง (M = 35.13, SD = 10.275) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.001)2) ผลต่างของค่าเฉลี่ยคะแนนความสามารถในการฟื้นฟูจิตสังคมผู้ป่วยจิตเภทของผู้ดูแลหลังเข้าร่วมโปรแกรมกลุ่มเพื่อน ช่วยเพื่อน ( = 49.34, SD = 11.97) มากกว่ากลุ่มที่ได้รับการดูแลตามปกติ ( = 7.1, SD = 5.17) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 7.534, p<.001) ผลการวิจัยครั้งนี้ แสดงให้เห็นว่าโปรแกรมกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อนสามารถเพิ่มความสามารถในการฟื้นฟูจิตสังคม ผู้ป่วยจิตเภทได้มีข้อเสนอแนะว่าควรมีการศึกษาผลของโปรแกรมกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อนต่อความสามารถในการฟื้นฟูจิตสังคมในผู้ป่วย จิตเวชกลุ่มอื่น เพื่อส่งเสริมให้ผู้ดูแลผู้ป่วยมีคามรู้ความสามารถ และเกิดเครือข่ายระหว่างผู้ดูแลเพื่อช่วยเหลือซึ่งกันและกัน และควรมีการติดตามผลของโปรแกรมในระยะยาวต่อไป
Downloads
เอกสารอ้างอิง
2. Lelhanat T. Textbook schizophrenia. Songkhla : Kamuangkanpim;2009. (in thai)
3. Norton, N., Williams, H.Y., & Owen, M.J. An update on the genetics of schizophrenia. Cunent Opinion in psychiatry 2006; 19,158-164.
4. Mental Health, Department, Annual Report Department of Mental Health. Information Center Planning Division, Department of Mental Health, Ministry of Public Health, 2016.
5. Udomrat P, Wasickanon S. Textbook schizophrenia. Songkhla : Kamuangchanpim 2009; 10(2). (in thai)
6. Jindarat P. Self-care behaviors of recurrent schizophrenia patients in Khon Kaen Psychiatric Hospital Master Thesis, Journal of Department of Biochemistry and Pharmacy, Khon Kaen University 2012; 20(3). (in thai)
7. Namthip K. & Rachanikorn A. The Effect Of Educative And Supportive Program On Self-Care Behaviors Of Schizophrenic Patients With Negative Symptoms In Community. Journal of The Royal Thai Army Nurses. 2017; 18(3). 357-364. (in thai)
8. Namtip S. & Saichai P. Factors Relating to Loss to Follow-up Amongschizophrenia Patients Enrolled in The Community Hospitals in Chachoengsao Province. Journal of The Royal Thai Army Nurses. 2017; 18(1): 229-236. (in thai)
9. Yoetpanya D. The effect of coherence promoting program on quality of life of schizophrenic patients’ caregivers in acommunity. Journal of Psychiatric Nursing and Mental Health 2014; 28(3):63-74. (in thai)
10. Mesri K, Danddomyut P. Selected Factors Relating to The ability to care for people who rely on caregivers of schizophrenic patients. Journal of Psychiatric Nursing and Mental Health 2011; 132. (in thai)
11. Canadian Psychiatric Association. Journey to Recovery A Consumer and Family Guide to Assessment and Treatment. 2008; Vol(2), 26-27.
12. Boonmalic P. Development of life skills assessment for psychiatric rehabilitation 2012; (13). (in thai)
13. Kamlue W. Psychiatric family caregiving program on caregiving skills among caregivers of patients with Schizophrenia at Sahathai ward, Suanprung Psychiatric Hospital, Chiang Mai Province 2011; 22 (3): 1-6. (in thai)
14. Chien W, Chan S.The effectiveness of mutual support group intervene tion for Chinese families of people with schizophrenia: A randomized controlled trial with 24-month follow-up. International Journal of Nursing Studies 2013;50(5):1326–1340.
15. Boonmalic P. Development of life skills assessment for psychiatric rehabilitation 2012; (13). (in thai)
16. Kolb., D. a. Experiential learning: experience as the source of learning and development. Case Western Reserve University 1984.
17. Jitrajinda S, kanha S. Children cognizant Thailand Advertising trick against children. Bankok: Pimde; 2005. (in thai)
18. Cole S. Self-help group: Comprehensive group phychotherapy.USA: Willian& Wilkins; 1983.
19. Chien W, Norman I, Thompson D.A randomized controlled trial of a mutual support group for family caregivers of patients with schizophrenia. International Journal of Nursing Studies 2004; 41(2); 637–649.
20. Burns N, Grove S. The practice of nursing research: Conduct, critique, & utilization (3th ed.). Philadelphia: W.B. Saunders; 1997.
21. Boonmalic P. Development of life skills ssessment for psychiatric rehabilitation 2012; (13). (in thai)
22. Mental Health, Department, Annual Report Department of Mental Health. Information Center Planning Division, Department of Mental Health, Ministry of Public Health, 2016.
23. Kolb., D. a. Experiential learning: experience as the source of learning and development. Case Western Reserve University 1984.
24. Kasipan P. Effect of using self-help group on self-care ability of psychiatric patient [Thesis]. Bankok : Chulalongkorn University; 2008. (in thai)
25. Cohen, S. Psychosocial models of the role of social support in the etiology of physical disease. Health Psychology 1998; 7, 269-297.
26. Chou, K.-R., Liu, Su-Yen. & Chu, Hsin. The effects of support groups on caregivers of patients with schizophrenia. Intemational Joumal of Nursing Studies, 2002; 9(7), 713 -722
27. Chien W.T, Chan S.W, Morrissey J. IoumaI of Clinical Nursing 2007; 11 (5) , 1-61.
28. Hanzawa, S., Bae, J.K., Tanaka, I., Bae, Y.J.,Tanaka, G., Inadomi, H. et al. Caregiver burden and coping strategies forpatients with schizophrenia: Comparisonbetween Japan and Korea. Psychiatry andClinical Neurosciences 2010; 64(4), 377-386.
29. Mahlke CI, Krämer UM, Becker T, Bock T. Peer support in mental health services. 2014 Jul;27(4):276-81.
30. Alyssa Milton, Brynmor Lloyd-Evans, Kate Fullarton, Nicola Morant, Bethan Paterson, David Hindle, Kathleen Kelly, Oliver Mason, Marissa Lambert, and Sonia Johnson. Development of a peer-supported, self-management intervention for people following mental health crisis. Published online 2017; Nov 9.
31. Nilsu C. Effects of self-help programs on peer support of type 2 diabetic patients. Journal of Nursing Science Burapa university 2013; 21(3), 1-13.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารพยาบาลทหารบกเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการหรือสมาคมพยาบาลทหารบก ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพยาบาลทหารบก
The ideas and opinions expressed in the Journal of The Royal Thai Army Nurses are those of the authors and not necessarily those
of the editor or Royal Thai Army Nurses Association.
