สุขภาวะทางจิตและผลกระทบด้านพฤติกรรมของพน้องเด็กออทิสติก

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสุขภาวะทางจิตและพฤติกรรมของพี่น้องเด็กออทิสติก และศึกษาความสัมพันธ์ของปัจจัยจากผู้เลี้ยงดูหลัก ปัจจัยจากเด็กออทิสติก และปัจจัยจากการสนับสนุนทางสังคม ที่ส่งผลต่อสุขภาวะทางจิตและพฤติกรรมของพี่น้องเด็กออทิสติก

วิธีการศึกษา เป็นการวิจัยแบบเชิงปริมาณ (quantitative approach) และมีการสัมภาษณ์เชิงลึก (in–depth interview) เพิ่มเติม กลุ่มตัวอย่างเป็นพี่หรือน้องของเด็กออทิสติกอายุระหว่าง 7 - 16 ปี และผู้เลี้ยงดูหลัก ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงจำนวนทั้งสิ้น 80 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) แบบประเมินสำหรับผู้เลี้ยงดูหลัก ได้แก่ Patient Health Questionnaire–9 (PHQ–9), Generalized Anxiety Disorder 7 (GAD – 7), The Scales of Independent Behavior-Revised (SIB – R) และ Strengths and Difficulties Questionnaire (SDQ) 2) แบบประเมินสำหรับพี่น้องเด็กออทิสติก ได้แก่ Social Support Questionnaire และ The Mental Health Inventory (MHI) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนาและอนุมาน รวมถึงใช้การวิเคราะห์เนื้อหาเชิงลึก (content analysis) ในการสรุปเนื้อหาจากการสัมภาษณ์

ผลการศึกษา พี่น้องเด็กออทิสติก ร้อยละ 52.5 มีสุขภาวะทางจิตดี และมีพฤติกรรมอยู่ในระดับปกติ (ร้อยละ 92.5) ทั้งนี้พี่น้องเด็กออทิสติกในวัยเรียน (อายุ 7 - 12 ปี) มีแนวโน้มวิตกกังวลมากกว่าพี่น้องเด็กออทิสติกในวัยรุ่น (อายุ 13 - 16 ปี) และผลจากการวิเคราะห์ความสัมพันธ์พบว่า ภาวะซึมเศร้าในผู้เลี้ยงดูหลักและพฤติกรรมรุนแรงในเด็กออทิสติกมีความสัมพันธ์กับปัญหาพฤติกรรมของพี่น้องเด็กออทิสติกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ รวมถึงการได้รับการสนับสนุนทางสังคมมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการสร้างสัมพันธภาพทางสังคมของพี่น้องเด็กออทิสติกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยผลจากการสัมภาษณ์เชิงลึกพบว่า พี่น้องเด็กออทิสติกเกิดความรู้สึกทั้งเชิงบวกและลบควบคู่กันไป

สรุป พี่น้องเด็กออทิสติกส่วนใหญ่มีสุขภาวะทางจิตที่ดีและมีพฤติกรรมอยู่ในระดับปกติ โดยพบว่าภาวะซึมเศร้าในผู้เลี้ยงดูหลักและพฤติกรรมรุนแรงของเด็กออทิสติกมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับปัญหาพฤติกรรมในพี่น้องเด็กออทิสติก