การวิจัยเชิงคุณภาพเรื่องปัจจัยที่มีผลต่อการฝึกสติในคนไข้ภาวะปริชานบกพร่องเล็กน้อย

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการฝึกและรูปแบบที่เหมาะสมในการฝึกสติในคนไข้ภาวะปริชานบกพร่องเล็กน้อย

วิธีการศึกษา ใช้วิธีการศึกษาเชิงคุณภาพ ผู้ร่วมวิจัย 10 คน ได้แก่ บุคลากรทางการแพทย์ที่ฝึกสติมาอย่างน้อย 1 ปี และมีประสบการณ์ในการรักษาคนไข้ภาวะปริชานบกพร่องเล็กน้อย จำนวน 5 คน และคนไข้ภาวะปริชานบกพร่องเล็กน้อยที่ฝึกสติมาอย่างน้อย 6 เดือน ที่รับการรักษาที่โรงพยาบาลรามาธิบดี จำนวน 5 คน โดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง จากนั้นจึงวิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา

ผลการศึกษา ปัจจัยที่มีผลต่อการฝึกสติแบ่งเป็นปัจจัยภายในและภายนอก โดยปัจจัยภายในที่มีผลต่อการฝึกสติได้แก่ความตั้งใจและการมีทัศนคติที่ดีต่อการฝึกสติ ส่วนปัจจัยภายนอก ได้แก่ การสนับสนุนทางสังคม รูปแบบการฝึกที่เหมาะสม สิ่งแวดล้อมที่เอื้ออำนวย ซึ่งปัจจัยข้างต้นทั้งหมดที่กล่าวเป็นทั้งปัจจัยสนับสนุนและอุปสรรค ส่วนปัจจัยภายนอกอื่นๆ ที่สนับสนุนการฝึกสติ ได้แก่ บทบาทหน้าที่ทางสังคม ศาสนา ความเชื่อ ปัจจัยภายนอกอื่นๆ ที่เป็นอุปสรรคในการฝึกสติ ได้แก่ การขาดทักษะในการฝึก เศรษฐานะไม่ดี สุขภาพที่ไม่ดี และความเหนื่อยล้าจากกิจวัตรประจำวัน

สรุป หากต้องการสนับสนุนการฝึกสติในคนไข้ภาวะปริชานบกพร่องเล็กน้อย ควรจะส่งเสริมให้มีความตั้งใจในการฝึกสติจากการมีทัศนคติที่ดี ทำให้เห็นความสำคัญ เห็นประโยชน์ของการฝึกสติ เพื่อจะได้ควบคุมพฤติกรรมตนเองให้ฝึกสติอย่างสม่ำเสมอ และตั้งเป้าหมายในการฝึกสติอย่างชัดเจน ร่วมกับอาศัยการสนับสนุนทางสังคมไม่ว่าจะเป็นเพื่อน บุคคลในครอบครัว ผู้มีอิทธิพลในสังคม และการสนับสนุนจากภาครัฐ ในการชักชวนให้คนไข้ฝึกสติร่วมกัน สร้างสถานที่หรือสภาพแวดล้อมให้เอื้ออำนวยต่อการฝึกสติ สร้างรูปแบบการฝึกสติที่ง่าย ไม่ซับซ้อน นำไปปรับใช้ได้ง่ายในชีวิตประจำวัน เหล่านี้จะช่วยให้คนไข้ภาวะปริชานบกพร่องเล็กน้อยสามารถฝึกสติอย่างสม่ำเสมอได้มากขึ้น