ความชุกของภาวะติดเกมและความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าและวิตกกังวลในนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความชุกของภาวะติดเกมในนักศึกษามหาวิทยาลัย ปัจจัยเสี่ยง และความสัมพันธ์ระหว่างภาวะติดเกมกับภาวะซึมเศร้าและวิตกกังวล

วิธีการศึกษา เป็นการศึกษาแบบภาคตัดขวาง (cross-sectional study) ในนักศึกษาระดับปริญญาตรี โดยใช้แบบสอบถามออนไลน์ ประกอบไปด้วยข้อมูลส่วนบุคคล, Game Addiction Screening Test (GAST), Patient Health Questionnaire-9 (PHQ-9) และ General Anxiety Disorder-7 (GAD-7) จุดตัดของ GAST คือ ≥ 24 คะแนนในเพศชาย และ ≥ 16 คะแนนในเพศหญิง แปลว่ามีปัญหาการเล่นเกม จุดตัดของ PHQ-9 คือ ≥ 9 คะแนนแปลว่ามีภาวะซึมเศร้า และจุดตัดของ GAD-7 ≥ 10 คะแนนแปลว่ามีภาวะวิตกกังวล

ผลการศึกษา กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ จำนวน 252 ราย เป็นเพศหญิง 146 คน (57.9%) อายุเฉลี่ย 20.71 ± 1.46 ปี จากแบบประเมิน GAST พบว่า 36 คน (14.3%) อยู่ในกลุ่มคลั่งไคล้ถึงน่าจะติดเกม จากแบบประเมิน PHQ-9 พบว่า 112 คน (44.4%) มีภาวะซึมเศร้า และจากแบบประเมิน GAD-7 พบว่า 36 คน (14.3%) มีภาวะวิตกกังวล โดยพบว่าคะแนนของการติดเกมมีความสัมพันธ์เชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญต่อภาวะซึมเศร้า (p<0.001) และวิตกกังวล (p=0.019) และเมื่อทำการวิเคราะห์แบบพหุตัวแปร (multivariable analysis) พบว่าเพศหญิงมีความสัมพันธ์กับภาวะติดเกมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (OR 2.8, p=0.014)

สรุป ภาวะติดเกมในนักศึกษาของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ พบได้บ่อยกว่าการศึกษาที่ผ่านมาจากต่างประเทศ และพบว่าภาวะติดเกมมีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าและวิตกกังวล ดังนั้นจึงควรตระหนักและมีการคัดกรองปัญหาการเล่นเกมในนักศึกษา